मत्ती 14 - डोटेली नयाँ करार

बप्तिस्मा-दिन्या यूहन्नाको मृत्यु

¹ तइ बेला गालील प्रदेसका सासक हेरोदले येशूको कामको चर्चा सुण्यो,

² तइले आफना सल्लाकारलाइ भण्यो, उन बप्तिस्मा दिन्या यूहन्ना हुन। उन मर्या बठेइ जिउना होइरइछन। तसो भया हुनाले उनसित यिन अचम्मका काम अद्द्या सक्ति छ।

³ क्याकि पइल्ली राजा हेरोदले आफना भाइ फिलिपकि स्वानी हेरोदियासलाइ खुशी पाड्डाइ यूहन्नालाइ पकडीबर झेलमि हाल्या थ्यो।

⁴ यूहन्नाले हेरोदलाइ यिसो भणिराइथ्यो, तमले तइलाइ स्वानिका रुपमि राख्दु ठीक आथिन।

⁵ तसो भया हुनाले हेरोदले तइलाइ माद्द चाहान्थ्यो, तर जनता धेकि त्यो डराउथ्यो, क्याकि तिननले उइलाइ अगमबक्ता माणन्थ्या।

⁶ जब हेरोदको जन्म दिन आयो, तब हेरोदियासकि चेलिले तिनरा बिचइनि नाचिबर हेरोदलाइ भौत खुशी बनाइ।

⁷ तसो भया हुनाले तिनले तइलाइ जी माग्या लगइ दिन्या कसम हालिबर तइलाइ बाचा अर्यो।

⁸ तर तइकि इजाले सिकाया हुनाले तइले भण्यो, “हजुरले अइल मलाइ बप्तिस्मा-दिन्या यूहन्नाको मुन्टो काटीबर थालमि दिया म चाहानौ।”

⁹ तब राजा चिन्तामी पड्या भया लगइ आफ्नो कसम रे भोजमि बस्या पाउनाका खातिर तिनले तसोइ अदद्या हुकुम दियो,

¹⁰ रे तिनले झेलको एक जाना सिपाइलाइ पठाइबर यूहन्नाको मुन्टो काट्ट लायो।

¹¹ उइको मुन्टो काट्यो रे थालीमि लेइबर केटिलाइ दियो। तइले त्यो आफनी इजाका वाँ लेइ।

¹² तइ पछा यूहन्नाका शिष्याले यूहन्नालाइ मार्या कुरणी सुण्यो तब तिन आया रे तइको लास लैजाइबर खड्यायो। तइ पछा तिननले गइबर येशूलाइ खबर दियो।

येशूले पाँच हजारलाइ ख्वायो

¹³ जब येशूले यो सुण्यो, उन नामि चढबर एक अलगै एकान्त ठाउँमि गया। यो सुणिबर भिडले गाउँ बठेइ हिटिबर उनलाइ पछ्यायो।

¹⁴ किनार पुग्या पछा तइ ठुलो भिड धेक्यो, रे उनले तिनरि खाँति माण्यो, रे तिनरा बिरामिलाइ निका बनाइदियो।

¹⁵ साँज पड्या पछा शिष्या यिसो भण्नाइ उनरा वाँ आया, यो एकान्त ठाउँ छ रे दिन लगइ ढलिया। भिडलाइ बिदाबारि अरिदिय, रे यिननले वलतिर पल्तिरका बस्ति रे गाउँ तिर गइबर आफना निउति खानाइ किनन्ना।

¹⁶ पइ येशूले तिननलाइ भण्यो, “तिननलाइ जान जरुरी आथिन। तमइले तिनलाइ केइ खानाइ दिय।”

¹⁷ तिननले उनलाइ भण्यो, “याँ हामसित पाँच रोटा रे दुइ माछा मान्तर छन।”

¹⁸ तब उनले भण्यो, “तिन मेरा वाँ ल्यास।”

¹⁹ उनले भिडलाइ घाँसमि समुहमी बस भण्यो, रे तिन पाँच रोटा रे दुइ माछा लैजाइबर स्वर्गतिर हेर्यो रे परमेश्वरलाइ धन्यबाद दियो, रोटा तोडयो रे मान्सलाइ दिनाइलाइ शिष्यालाइ दियो।

²⁰ तिन सबले खाइबर अगाया। जब सब जानाले खाइसक्यो, रे उपर्या टुकरा तिननले बार छापरा उठायो।

²¹ आइमाइ रे केटाकेटि बाहेक खान्या मान्सन करीब पाँच हजार बैकान थ्या।

येशू पानीका मथिमि हिट्या

²² तइ पछा उतन्जेइ येशूले आफ्ना शिष्यालाइ नामि चडिबर पारिबटा जान लायो। तर उन भिडलाइ बिदा नअरन्ज्या सम्म ताँइ बस्या।

²³ भिडलाइ बिदा अर्या पछा उन प्रार्थना अद्दाइ डाङामि उकल्या। साँज पणन्ज्या ना गालील समुद्रका बिचमि थ्यो।

²⁴ तइ बेला सम्म ना किनार बठेइ समुद्रमी बड्ताइ दुर पुगिरइथ्यो। क्याकि बतास तिनरा उल्टा बठेइ चलिरइथ्यो, रे ना छालका चपेटामि पडिरइथ्यो।

²⁵ परभातइ तीन बजे तिर उन समुद्रका मथिमि हिट्टाइ तिनरा वाँ आया।

²⁶ जब शिष्याले येशूलाइ समुद्रमी हिट्टार्या धेक्यो, तब डराइबर तिननले भण्यो, “यो त भूत हो।” रे तिननले डरले कला हाल्यो।

²⁷ येशूले झट्ट तिननलाइ यिसो भण्यो, “हिम्मत अर, म येशूइ हु, जनडरा।”

²⁸ पत्रुसले उनलाइ भण्यो, ओ प्रभु, तमइ हउ भण्या, मलाइ तमरा वाँ पानीका मथिमि आउन्या आज्ञा दिय।

²⁹ उनले भण्यो, आइ। पत्रुस ना बठेइ ओलीबर येशूका वाँ जानाइलाइ पानीका मथिमि हिट्ट पस्यो।

³⁰ तर बतास जोरले चल्या धेकिबर त्यो डरायो, रे जब डुब्द पस्यो तब तइले कला हालिबर भण्यो, ओ प्रभु मलाइ बचा।

³¹ तब येशूले झट्ट हात तानिबर तइलाइ समाइ हाल्यो, रे तइलाइ भण्यो, ए अल्पविश्वासी, क्याकी संका अरन्छइ?

³² जब येशू नामि चड्या, तब बतास रोकियो।

³³ नामि हुन्याले उनलाइ आराधना अर्यो, रे भण्यो, साँच्चि तम परमेश्वरका चेला रइछौ।

³⁴ गालील समुद्रका पारिबटा गया रे गनेसेरेतका इलाका पुग्या।

³⁵ जब तइ ठाउँका मान्सनले येशूलाइ पछेणयो तब तिननले वलतिर पल्तिरका इलाकामी खबर पठायो, रे मान्सले बिमारी मान्सनलाइ उनरा वाँ लेया।

³⁶ तिननले उनरा लत्ताका छेउ मान्तर छुन पाँउ भणि येशूलाइ बिन्ति अद्द पस्या, रे जतिले छोयो तिनन निका भया।