लूका 8 - डोटेली नयाँ करार

बि बुन्याको काहानि

¹ तइ पछा येशू सहर-सहर रे गाउँ-गाउँमी प्रचार अद्दाइ रे परमेश्वरको राज्यको सुसमाचार सुणाउनाइ घुम्द पस्या। बार जाना शिष्या लगइ उनसित थ्या।

² कति स्वानी मान्स लगइ उनरा सँङैनि थ्या, जो भूत लाग्या रे रोग बठेइ निका होइरइथ्या। तिनन: मग्दला गाउँकी मरियम, जइ बठेइ सात भूत निकाल्याथ्यो,

³ राजा हेरोदको भणडारे खुजासइकि स्वानी योअन्ना, रे सुसन्ना। यिन स्वानिन रे औरले आफना धनले येशू रे उनरा शिष्याको सेवा अरन्थ्या।

⁴ जब ठुलो भिड जमा भयो रे सहर-सहर बठेइ मान्स येशू वाँ आया, उनले तिननलाइ भौत कुरणी काहानिमि भण्यो।

⁵ “एक जाना मान्स बि बुनाइ आफना खेतमी गयो, रे बुना बुनाइ केइ बि बाटातिर पड्या, रे तिन मान्सका खुट्टाले चेपिया, रे तिन बि अग्गासका चडाचुडि आइबर खाइदियो।

⁶ और बि ढुङगेनि जमिनमी पण्या रे नीकेरि उमरेइन, क्याकि त्यो जमिन रुखो थ्यो।

⁷ केइ बि काणाका बोटका बिचमि पड्या, रे तिनसित काणा झाड लगइ बडयो, रे तइलाइ बड्ड दिएइन।

⁸ कति बि चाइ निका जमिनमी पड्या रे उमरिबर सय गुणा, फल फलायो।” इति भणि सक्या पछा उनले जोरले भण्यो, “तम जो सुणनाछौ, तइ सुण्या कुरणिका बारेमि ध्यानले सोच।”

⁹ उनरा शिष्याले यइ काहानीको अर्थ कि हो भणबर उनलाइ सोद्य लाग्या।

¹⁰ उनले भण्यो, “परमेश्वरले आफ्नो राज्यको रहस्य तमनलाइ धेकाइराइछ, तर औरसित म काहानिमि बोल्लउ, ‘जो म अद्दउ तिन हेद्दा त हेद्दाहान रे बुजाइन, रे जो म भण्नउ सुण्नाइ त सुण्नाहान रे बुज्जाइन।’”

¹¹ “आब काहानिको अर्थ यो हो कि: बि चाइ परमेश्वरको बचन हो।

¹² बाटाका किनारमी पड्या बि तिनन हुन, जो परमेश्वरको बचन बुन्छ। जो बि बटाइनि छडिया तइ तुलना इसो मान्ससित अरिन्छ जो परमेश्वरको बचन सुणन्छ तब उतन्जेइ सैतान आउँछ, रे तइका ह्रदयमी बोया बचन त्यो लैजान्छ।

¹³ ढुङगेनि जमिनमी बोइएका बि, त्यो जसाइ हुनाहान जो बचन सुणन्जेइ त्यो खुसीसित बचन स्वीकार अरन्छ। तिननले आफ्नो हृदयमि तइका जडा बड्ड अनुमति दिनइन रे तिननले थोकाइ समयकीलाइ बिश्वास अद्दाहान। तर परिक्षाका बेलामि तिनरो पतन हुन्छ।

¹⁴ जो बि काणाका बिचमि पण्याको बोट तिनन जसो हो, जइले बचन सुणन्छ जीवनको आवश्यकताको फिक्री अरन्छ। तर पछा यइ जीवनका चिन्ता, धन, सुख-चैनमि पडिबर बड्ड पाउनइन रे तिनरो फल पाक्द पाउनइन।

¹⁵ तर निका जमिनमी पड्या चाइ तिन हुन, जइले बचन सुणिबर परमेश्वरको इच्छा अनुसार जीवन जिउनाहान, रे धैर्यसित फल फलानाहान।”

बत्तिको काहानि

¹⁶ कसइले लगइ बत्ति बालिबर भाँडाले छोप्दाइन, कि खाट तल्तिर राख्दाइन, तर भितर आउन्याकि लाइ उजालो होलो भणबर उच्चा ठाउँमि राख्दाहान।

¹⁷ जो चिज लुकाइयको छ त्यो धेकिने छ, रे हरेक गोप्य कुरणी प्रकट अरिन्या हो।

¹⁸ तबइकिलाइ होस अर्या, तमन कसेरी सुणन्छौ, जइले बुज्जया इच्छा अरन्छ तइलाइ परमेश्वरले बुज्जया सक्ति दिनान, रे जइले बुज्जया इच्छा अद्दइन कि म कि सिकाउन्नाछु, तइको बुज्जया सक्ति परमेश्वरले खोस्साहान।

येशूकी इजा रे भाइन

¹⁹ उनरी इजा रे भाइन लगइ उनरा वाँ आया, तर बड्ताइ मान्स भया उइले उनरा नजिक आउन सकेइन।

²⁰ कसइले येशूलाइ भण्यो, “तमरि इजा रे भाइन तमलाइ भेट्या मन छ, रे बाइर कलिरइछन।”

²¹ तर उनले तिननलाइ भण्यो, “मेरी इजा रे मेरा भाइन तिनइ हुन जइले परमेश्वरको बचन सुणन्छ रे तइ पालन अरन्छ।”

येशूले आँधिलाइ सान्त अर्यो

²² एक दिन येशू आफ्ना शिष्यासित नामि बसिरइथ्या, रे उनले तिननलाइ भण्यो, “आस, हाम गालील समुद्रका पारिबटा जानाउ” रे उन सब नामि चडिबर गया।

²³ नामि जाना जानाइ उन सिय्या। समुद्रमी ठुलो हुरि बतास चल्ल लाग्यो। ना पानिले भरिन लाग्यो, रे तिनरि आपत पडि।

²⁴ तिनन नजिक आइबर उनलाइ यिसो भणबर बिउजायो, “गुरुज्यू, हाम डुब्दा छौ।” उनले उठीबर बतास रे हुरिलाइ हकाद्द पस्या, रे त्यो रोकियो रे सान्त होइय्यो।

²⁵ उनले तिननलाइ भण्यो, “तमरो बिश्वास काँ गयो?” तिनन डराइय्या, रे अचम्म माण्यो रे एक अर्खालाइ भण्न्न पस्या, “यिन को हुन? बतास रे पानीलाइ लगइ आज्ञा दिनाहान रे तिननले यिनरो आज्ञा माण्ना छन।”

भूत लाग्या मान्स

²⁶ येशू रे उनरा सब शिष्या गेरासेनको गालील समुद्रका पारि एक ठाउँमि आया जाँ गेरासे मान्सन बसनथ्या।

²⁷ जब येशू तइ ना बठेइ बगडमि उतर्या, तब उनले सहरको एक मान्सलाइ भेट्यो, जइलाइ भूत लागिरइथ्यो। तइले लत्ता नलाया बड्ताइ दिन होइरइथ्यो। रे घरमि नबसिबर त्यो चिहानमि बसन्थ्यो।

²⁸ तइले येशूलाइ धेक्यो, रे उनरा अगाडी घोप्टिबर कला हालिबर भण्यो, “हे येशू, महान परमेश्वरको चेलो, तम मेरो काममी क्याकि समस्या अददाछौ? परमेश्वरको नाउँमि मसित बाचा अर कि तम हामलाइ दु:ख दिन्या आथिन!”

²⁹ क्याकि भण्या उनले भूतलाइ तइ मान्स बठेइ निकलिबर जान्या आज्ञा दिइराइथ्यो। तइलाइ भौत बेर भूतले समाइराइथ्यो। तइलाइ पहरामि राखिराइथ्यो। तइलाइ साङलो रे नेलले बादिन्थ्या, तर तइले त्यो बन्धन टुटाउन्थ्यो। रे भूतले तइलाइ एकान्त ठाउँ तिर लइजन्थ्यो।

³⁰ येशूले तइलाइ सोध्यो, “तेरो नाउ कि हो?” तइले जबाफ दियो मेरो नाउ “फौज” हो, क्याकि भौत भूत तइमि पसिरइथ्या।

³¹ तिननलाइ अतल कुण्डमी जनपठा भणबर येशूलाइ बेरी-बेरी बिन्ति अर्यो।

³² नजिकइको डाङामि भौत सुङरको बगाल चद्दाथ्यो। तब तिननले सुङर भितर पस्स दिय भणबर उनलाइ बिन्ति अद्द पस्या, रे उन मन्जुर भया।

³³ रे भूत तइ मान्स बठेइ निकलिबर तिन सुङर भितर पस्या, रे त्यो बगाल ओरालो जमिन बठेइ दकुड्डाइ गया रे तल्तिर खोला पड्या रे डुबिबर मर्या।

³⁴ आब जी होइरइथ्यो त्यो धेकिबर सुँङर चराउन्या भाग्या, रे गइबर सहर रे गाउँमी यिन कुरणी सुणाइ दियो।

³⁵ जी होइरइथ्यो त्यो हेद्दाइलाइ तिन मान्सन जम्माइ येशू भया वाँ आया, रे जइ मान्स बठेइ भूत निकालिरइथ्यो, तइलाइ लत्ता लाइबर निकाइ मान्स जसो भइबर येशूका चरणइनी बसिरया भेट्यो, रे तिनन डराया।

³⁶ धेक्द्यावाला मान्सले तिन औरलाइ त्यो भूत लाग्या मान्स कसेरी निको भयो, त्यो तिननलाइ भणिदियो।

³⁷ गेरासेन प्रदेस वलतिर पल्तिरका सब गाउँका मान्सनले येशूलाइ तिनरा गाँउ बठेइ जाइ दिनु पण्यो भणि बिन्ति अद्द पस्या। क्याकि तिनन बड्ताइ डराइरइथ्या। इसेरि उन नामि चडिबर फर्क्या।

³⁸ तर भूत लाग्या मान्सले येशूसित बिन्ति अर्यो, तइले उनसित आउनाइ पाउ भणि उनलाइ बिन्ति अद्द पस्यो। तर येशूले तइलाइ यिसो भणबर छुट्टि दियो,

³⁹ “तु आफना घर फर्किबर जा रे परमेश्वरले तेरो निउति कति ठुलो काम अरिदिराइछ, त्यो सबलाइ भण।” तब त्यो गयो, रे येशूले तइका निउति कति ठुला काम अर्याथ्यो, त्यो सारा सहरइभरि प्रचार अद्द पस्यो।

याइरसकि चेली रे रगत बग्देइ स्वानी

⁴⁰ आजी येशू फर्किबर आउन्ज्या भिडले उनरो स्वागत अर्यो, क्याकि तिनन जम्माइले उनलाइ पखिरइथ्यो।

⁴¹ याइरस नाउँ भया एक जाना यहुदि सभाघरको सासक आइबर येशूका खुट्टाइनि पड्यो, रे मेरा घर आइ दिय भणबर उनलाइ बिन्ति अद्द पस्यो,

⁴² क्याकि बार बर्ष पुगेइ तइकि एक मान्तर चेली थी, जो मद्दाइ बटिरइथि। येशू शिष्यासित हिट्ट लागरइथ्या मान्सन उनरा वरिपरि खचाखच थ्या रे उनलाइ घोच्चाथ्या।

⁴³ एक स्वानी थी जइलाइ बार बर्ष बठेइ रगत बग्द्दया रोग थ्यो, जइलाइ कसइले लगइ निको पाड्ड सक्या थेइन,

⁴⁴ तइले पछा बठेइ आइबर उनरो लत्ताको छेउ छोयो, रे उतन्जेइ तइको रगत पड्ड रोकियो।

⁴⁵ येशूले भण्यो, “मलाइ कइले छोयो?” जब सबले इन्कार अर्यो, तब पत्रुस रे तिननसित हुन्या जम्माइले भण्यो, “गुरुज्यू भिड खचाखच घेरिबर तमलाइ घोच्चाछन।”

⁴⁶ तर येशूले भण्यो, “कसइले मलाइ छोयइ हो, क्याकि निको अद्याया सक्ति म बठेइ निकलिबर गया मइले था पाया हु।”

⁴⁷ आब आफ लुकीबर बस्स नसक्द्या कुरणी था पाइबर त्यो आइमाइ डराइबर काम्दा-काम्दा येशूका वाँ आइ रे घोप्टो पडिबर उइले उनलाइ छोयो, रे कसेरी उतन्जेइ निको भयो, त्यो सब मान्सका साम्नेइ भणिदियो।

⁴⁸ उनले तइलाइ भण्यो, “चेली, साहस अर, तेरा बिश्वासले तुलाइ निको बनाइराइछ, सान्ति सित जा।”

⁴⁹ जब येशू तइ आइमाइसित कुरणी अद्दाथ्या, यहुदि सभाघरको सासक याइरसका घर बठेइ मान्स आया रे भण्यो, “तमरि चेली त मरिगइन, गुरुजीलाइ आब क्याकि दु:ख दिन्नाछौ?”

⁵⁰ तर येशूले तिनरा कुरणी सुणिबर याइरसलाइ भण्यो, “डर जन माणइ बिश्वास मान्तर अर, रे उ निको हुनेइ हो।”

⁵¹ जबइ उन घर पुग्या तब उनले पत्रुस, याकुब, यूहन्ना रे बच्चिका इजा बा मान्तर आउन दियो रे और कसइलाइ आउन दियइन।

⁵² सब जाना रुन्नारया रे बिलौना अद्दाथ्या, तर उनले भण्यो, “जन रोउ, उ मरेइ आथिन, तर सीरइछ।”

⁵³ उ मरिसकेइ छ भणि जाणिबर तिनन उनरो हासो अद्द पस्या।

⁵⁴ तर उनले तइको हात समाइबर यिसो भणबर बोलायो, “नानि, उठ।”

⁵⁵ रे तइको प्राण फर्किबर आयो, रे त्यो उतन्जेइ उठिगइ, रे उनले तइलाइ केइ खानाइ दिय भणि आज्ञा दियो।

⁵⁶ तइका इजा बा अचम्म पड्या, तर जी भयाथ्यो त्यो कसइलाइ जन भण्या, भण्न्या आदेस उनले तिननलाइ दियो।