लूका 7 - डोटेली नयाँ करार

कप्तानको बिश्वास

¹ आफना सब कुरणी मान्सलाइ सुणाइसक्या पछा, उन कफर्नहुम गाउँमी गया।

² कोइ एक जाना कप्तानको एक जानो प्यारो नौकर थ्यो, जो बिमार होइबर मद्दाइ बटिरइथ्यो।

³ जब येशूका बारेमि तइले सुण्यो, तब तइको नौकरलाइ निको बनाइ दिय भणबर तइले यहुदि मान्सनका अगुवालाइ बिन्ति अद्दाइ पठायो।

⁴ तिनन येशूका वाँ आइबर यिसो भणबर उनलाइ नम्र भइबर बिन्ति अर्यो, तिन तमरो यो सहयोग पाउन्या योग्यका छन,

⁵ क्याकि तिनले हामरो जातिलाइ प्रेम अद्दाहन, रे तिनइले हामरो यहुदि सभाघर बनाइ दिया हुन।

⁶ येशू तिनसित गया। कप्तानको घर नजिकइ उन हुन्ज्या, कप्तानले तिनरा साथीलाइ उनरा वाँ यिसो भणि पठायो, “हे प्रभु दु:ख जन अर, क्याकि तम मेरा घर भितर पस्या योग्यको म आथिन,

⁷ मइले आफइ लगइ तमरा वाँ आउन्या योग्यको माणेइन। तर बचन मान्तरइ बोल्दिय रे मेरो नौकर निको होइजान्या हो।

⁸ क्याकि म लगइ अधिकारीका अधिनमी छु, मेरा अधिनमी सिपाइ छन। म एकलाइ जा भण्नउ, त्यो जान्छ, रे अर्खालाइ आ भण्नउ, त्यो आउन्छ। मेरा नौकरलाइ यो अर भण्नउ, तइले त्यो अरन्छ।”

⁹ यो कुरणी सुणिबर येशूले तइसित अचम्म माण्यो, रे फर्किबर आफना पछा आउन्या भिडलाइ भण्यो, “म तमनलाइ भण्नउ, मइले इस्राएल देशमि लगइ यिसो बिश्वास धेकया आथिन।”

¹⁰ जब पठाया साथिन घर फर्किबर गया, तिननले तइ नौकरलाइ निको भया पायो।

बिधवाको चेलो जिउनो भया

¹¹ तइ पछा उतन्जेइ येशू नाइन नाउँ भया गाउँमी गया, रे उनरा शिष्या रे एक ठुलो भिड उनसित गया।

¹² जब येशू गाउँका ढोका नजिकइ पुगिरइथ्या, ताँ एक बिधवाको एकइ मान्तर चेलाको लास लैजान्नाथ्या। गाउँको भौत ठुलो भिड बिधवासित थ्यो।

¹³ जब प्रभुले तइलाइ धेक्यो, तब उनले दयाले भारिबर भण्यो, “जनरोइ।”

¹⁴ पछा नजिक गइबर काट्टोलाइ छोयो, रे बोक्द्यावाला रोकिया। उनले भण्यो, “ए केटा, म तुलाइ भण्नउ, उठ।”

¹⁵ तब मर्या मान्स उठीबर बस्यो, रे बोल्ल लाग्यो। येशूले तइलाइ उइकी इजाका जिम्मा लाइदियो।

¹⁶ तब सब डरले भरिया, रे परमेश्वरको महिमा अरिबर भण्यो, “एक जाना महान अगमबक्ता हामरा बिचमि आया छन। रे परमेश्वर आफना मान्सनलाइ सहयोग अद्दाइलाइ आइरइछन।”

¹⁷ येशूका बारेमि यो चर्चा सारा यहुदिया जिल्ला रे वलतिर पल्तिरका सब जिल्लामि फैलियो।

बप्तिस्मा दिन्या यूहन्नाको प्रश्न

¹⁸ यूहन्नाका शिष्याले यिन सब कुरणीको समाचार तिनलाइ भणिदियो।

¹⁹ आफना शिष्यामि हइ दुइ जानालाइ यूहन्नाले प्रभुका वाँ यो सोद्दाइ पठायो, “जो आउन्याहुन, कि तम उनै हउ? कि हाम कसइको बाटो हेद्दाउ?”

²⁰ जब तिन मान्सन येशूका वाँ आया, तब तिनले भण्यो, “बप्तिस्मा-दिन्या यूहन्नाले हामलाइ यो सोद्दाइ तमरा वाँ पठाइराइछ, ‘जो आउन्या हुन, कि तम उनै हौ? कि हाम कसइको बाटो हेद्दाउ?’”

²¹ तसइ बेला येशूले भौत मान्सनका रोग ब्यथा रे भूत बठेइ छुटायो, रे अन्धालाइ धेक्द्या बनायो।

²² तब उनले तिननलाइ भण्यो, “जा रे जी तमनले धेक्या रे सुण्या, गइबर यूहन्नालाइ भण, कि अन्धा धेक्दाहान, लङडा हिट्टाहान, कोणी निका हुनाहान, टोल्या सुण्नाहान, मर्या जिउना हुनाहान, गरिबलाइ सुसमाचार सुणाइन्छ।

²³ त्यो धन्य हो, जइले ममि बाधाको कारण पाउनइन।”

²⁴ यूहन्नाको खबर पुर्याउन्या मान्सन फर्क्या पछा, उनले यूहन्नाको बारेमि भिडलाइ भण्न पस्या: “तमन उजाड ठाउँमि कि हेद्दाइ गया? कि बतासले हलाया निङालो?

²⁵ तर तमन कि हेद्दाइ निकल्या? कि निका लत्ता लाया मान्सलाइ हेद्दाइ? हेर, अकरो लत्ता लाउन्या रे सुख-चैनमि बस्या त राजाका महलमि हुनाहान।

²⁶ तर तमन कि हेद्दाइ निकल्या? कि अगमबक्तालाइ? हो म भण्नउ, तमनले अगमबक्ता भण्ना महानलाइ धेक्या।

²⁷ यिन तिनै हुन, जइका बिसयमि लेखिरइछ, ‘हेर, म मेरो खबर पुर्याउन्या मान्सलाइ तेरो अगाडी-अगाडी पठाउन्नाछु, जइले तेरो अगाडी तेरो बाटो तयार अद्दया हो।’”

²⁸ म तमनलाइ भण्नउ, “आइमाइ बठेइ जन्म्या मध्ये यूहन्ना भण्ना महान और कोइलगइ आथिन, रे पइलगइ जो परमेश्वरको राज्यमि नानामि हइ नानो छ, त्यो तिन भण्ना आजी महान हुन्या हो।”

²⁹ जब तिननले येशूले भण्या कुरणी सुण्यो, तब सब मान्सनले याँ सम्मकि कर उठाउन्याले लगइ यो भण्यो कि परमेश्वर धर्मि छन, क्याकि तिननले यूहन्ना बठेइ बप्तिस्मा लिइराइथ्यो।

³⁰ तर फरिसि मान्सनको समुह रे मोशाको कानुन सिकाउन्यावालाले यूहन्ना बठेइ बप्तिस्मा लिनाइ इन्कार अर्या हुनाले, परमेश्वरको उद्देश्य आफना निउति अस्वीकार अर्यो।

³¹ येशूले भण्यो, “यइ पुस्ताका मान्सनलाइ म कि सित तुलना अरु? तिनन कइ जसा छन?

³² तिनन त बजारमि खेल्लया बालक जसा छन, जइले एक-अर्खालाइ यिसो भण्नाहान, ‘हामले तमराका निउति ब्यामि बजाउन्या गीत बजाया, तर तमन नाच्यानु। हामले बिलापको धुन बजाया, तर तमन रोर्यानु।’

³³ बप्तिस्मा दिन्या यूहन्ना आया, उन बर्त बसनथ्या रे अंगुरको रस खानाइन्नथ्या, रे तिनन भण्नाहान, उइलाइ भूत लागिरइछ।

³⁴ मान्सको चेलो आयो, उनले खायो रे पियो, रे तमन भणन्छौ, ‘हेद्दा, एक घिचुवा, पिउन्यावालो, कर उठाउन्या रे पापीको साथी!’

³⁵ तर बुद्दि ठीक हो भण्न्या कुरणी बुद्दि अन्सार हिट्टया सन्तानले प्रमाणित अद्दाहान।”

पापी आइमाइलाइ क्षमा

³⁶ फरिसि मान्सनको समुहमी हइ एक जनाले उनलाइ खानाइलाइ निउतो दियो, रे उन तइ फरिसिका घर गइबर खानाइलाइ बस्या।

³⁷ तइ सहरमि एक अनैतिक जीवन जिउनेइ आइमाइ रइछ। फरिसि मान्सका घरमि येशू खाना खानाइलाइ आइरइछन भण्न्या सुणिबर, एक सिंगमरमरको सिसीमि अकरो अँत्तर लेइबर त्यो ताँ आइ,

³⁸ रे पछाडी बठेइ उनरा खुट्टाइतीर कलिबर रुनि उनरा खुट्टा आँउसले भिजाउनाइ निउति रे आफना मुन्टाका रौंले पुछि रे उनरा खुट्टामी भाती खाइबर तइ अकरो अँत्तर घस्स लागी।

³⁹ येशूलाइ निउतो दिन्या फरिसि मान्सनले यो धेकिबर मनमनइ यिसो भण्न लाग्यो, “यदि यिन अगमबक्ता भया भएले यिनलाइ छुनेइ को रे कसि आइमाइ हो भणि यिनले जाण्नेइथ्या। क्याकि यो त एक अनैतिक जीवन जिउनेइ आइमाइ हो।”

⁴⁰ येशूले तइ फरिसिको सोच था पाइबर भण्यो, “ए सिमोन, मइले तुलाइ केइ भण्नु छ।” तइले भण्यो, “गुरुज्यू, भण।”

⁴¹ येशूले यो काहानि भण्यो, “एक जाना साउका दुइ रिणि थ्या। एकले पाँच सय चाँदीका सिक्‍का रे अर्खाले पचास चाँदीका सिक्‍का ऋण लइजाइराइथ्यो।

⁴² तर तिनसित तिद्द्या केइलगइ नभया हुनाले तिनले दुएइको ऋण मिन्हा अरिदिय। तबइकिलाइ भण त, यिन दुइमि हइ कइले तिनलाइ बड्ता प्रेम अरिराइछ?”

⁴³ सिमोनले भण्यो, “म माण्नउ, जइको बड्ता ऋण मिन्हा भयो।” उनले तिनलाइ भण्यो, “तुइले ठीक भणि।”

⁴⁴ तइ आइमाइतिर फर्किबर उनले सिमोनलाइ भण्यो, “कि तु धेक्दाछइ कि यइ आइमाइले कि अरि? म तेरा घर भितर आया, तर हामरा चलन अन्सार तुइले मलाइ खुट्टा धुनाइ पानी दिइनि, तर यइले त मेरा खुट्टा आँउसले भिजाइबर आफना रौंले पुछ्यो।

⁴⁵ हामरा चलन अन्सार तुइले मलाइ भाती खाइनि, तर यइले तम याँ आया धेकि मेरा खुट्टामी भाती खान छाडेइ आथिन।

⁴⁶ तुइले मेरा मुन्टा तेल हालदिइनि, तर यइले त मेरा खुट्टामी अँत्तर खणेइराइछे।

⁴⁷ तबइकिलाइ म तुलाइ भण्नउ, यइका भौत पाप जो यइले अरेइथि, तिन क्षमा होइरइछन, क्याकि यइ आइमाइले भौत प्रेम धेकाइराइछ। तर जइलाइ थोक्काइ क्षमा अरिन्छ, तइले थोक्काइ प्रेम अरन्छ।”

⁴⁸ उनले तइ आइमाइलाइ भण्यो, “तेरा पाप क्षमा होइरइछन।”

⁴⁹ खान बस्या जम्माइले एक-अर्खासित भण्न्न पस्या, “पाप क्षमा अदद्या यिन को हुन? जो परमेश्वरले मान्तर अद्द सक्दाहान।”

⁵⁰ उनले तइ आइमाइलाइ भण्यो, “परमेश्वरले तुलाइ बचाया छ क्याकि तुइले ममि बिश्वास अरि, सान्ति सित जा।”