लूका 5 - डोटेली नयाँ करार

येशूका पइल्लिका शिष्या

¹ एक दिन मान्सन परमेश्वरको बचन सुण्न्नाइलाइ येशूका वलतिर पलतिर घोचाघोच अद्दाथ्या, रे उन गनेसेरेत तालका (यो गलिल समुन्द्रको अर्खो नाउँ हो) किनारमी कलिरइथ्या।

² उनले तालका किनारमी दुइ ना धेक्यो, तर जालहारि नाका बाइर बसिबर माछा माद्द्या जाल धुन्नाथ्या।

³ तइमि हइ एक ना सिमोनको थ्यो। उन तइमि चडिबर उनलाइ तइ ना जमिन बठेइ थोकाइ उथतिर लैइजानाइ भण्यो। उनले तइ नामि बसिबर मान्सनलाइ सिकाउन पस्या।

⁴ मान्सनसित बोलिसक्या पछा, उनले सिमोनलाइ भण्यो, “आफ्ना ना गइरा पानी तिर लगिबर केइ माछा मद्दाइलाइ जाल हाण।”।

⁵ तर सिमोनले जबाफ दिबर भण्यो, “गुरुज्यू हामले रातभरि मिहिनेत अरिबर लगइ केइलगइ फेला पाणेइन, पइलगइ तमले भण्या हुनाले म जाल हाण्नउ।”

⁶ जब पत्रुस रे तिनरा साथिले जाल हाण्यो, तब तिननले भौत माछा मार्यो, रे तिनरा जाल फाट्टाइ बटीया।

⁷ तिननले अर्खा नामि भया साथीलाइ आइबर मदत अर भणि इसारा अद्द पस्या, रे आइबर तिननले दुइ ना माछाले भर्यो, याँ सम्मकि तिनरा ना डुब्दाइ बटीया।

⁸ तब यो धेकिबर येशूका खुट्टाइनि घोप्टो पडिबर सिमोन पत्रुसले भण्यो, “हे प्रभु, म बठेइ टाडा जा, क्याकि म पापी मान्स हु।”

⁹ इति भौत माछा मार्या धेकिबर त्यो रे तइसित हुन्या जम्माइले अचम्म माण्यो।

¹⁰ तसोइ अरिबर तइका साथी, याकुब रे यूहन्ना जो जब्दियाका चेला थ्या, तिनन लगइ अचम्म पड्या। तब येशूले सिमोनलाइ भण्यो, “जन डराइ, आब बठेइ तु माछा होइन तर मान्सनलाइ पकडीबर मेरो शिष्या हुनाइलाइ जम्मा अद्दया हइ।”

¹¹ तइ पछा तिननले आफना ना किनारमी लेया, रे तिननले सब कुरणी छाडिबर उनरा पछा लाग्या।

कोडी मान्स निको भया

¹² जब येशू कसइ एक सहरमि थ्या, तब एक कोडी मान्सले येशूलाइ धेकिबर उनरा चरणमी घुडा टेकिबर बिन्ति अद्द पस्यो, “हे प्रभु, तमले इच्छा अर्यो भण्या मलाइ निको बनाउन सकन्छौ।”

¹³ उनले आफ्नो हात तइमि राख्यो रे भण्यो, “म तुलाइ निको बनाउन चाहनउ।” रे उतन्जेइ तइको कोड तइ बठेइ निकलिबर गयो।

¹⁴ उनले तइलाइ आदेस दिइबर भण्यो, “यो कसइलाइ जन भणेइ। तर यहुदि पुजारिका वाँ जाइबर आफलाइ धेका रे मोशाले आज्ञा अर्या अन्सार भेटी चढा रे सब मान्सनले था पाउन्या हुन कि तु निको भइरइछ।”

¹⁵ तर येशूको बारेमि खबर और भौत फैलियो, रे ठुलो भिड उनरो शिक्षा सुण्न्नाइ रे आफना-आफना रोग बठेइ निको हुनाइ ताँ आउनथ्या।

¹⁶ तर येशू एकान्त ठाउँमि गइबर प्रार्थना अरन्थ्या।

लुलो मान्स निको भया

¹⁷ एक दिन येशूले सिकाउन्या बेला गालील रे यहुदिया जिल्लाको क्षेत्रका हरेक गाउँ रे यरुशलेम सहर बठेइ आया फरिसि मान्सनको समुह रे मोशाको कानुन सिकाउन्यावाला नजिकै बसिरइथ्या। परमप्रभुको निको बनाउन्या सक्ति उनसित थ्यो।

¹⁸ केइ मान्सनले एक लुलो मान्सलाइ बिस्तरामि लेइबर आया, रे तिननले तइलाइ भितर ल्याउनाइ रे उनरा अगाडी राख्द खोज्यो।

¹⁹ तर भिड भया हुनाले उइलाइ भितर लइजानाइलाइ बाटो नपाइबर तिनन पाखामि गया, रे तिननले पलेटा निकालिबर तइलाइ बिस्तरा सहित येशूका वाँ राखिदियो।

²⁰ तइ पछा उनले तिनरो बिश्वास धेकिबर भण्यो, “ए मान्स तेरा पाप क्षमा भया छन।”

²¹ तब मोशाको कानुन सिकाउन्यावाला रे फरिसि मान्सनको समुहले प्रश्न अद्द पस्या, “परमेश्वरको बिरुद्दमि निन्दा अदद्या यो को हो? पाप त परमेश्वरले मान्तर क्षमा अद्द सक्दाहान।”

²² तर येशूले तिनरो प्रश्न जाणिबर तिननलाइ भण्यो, “तमन आफना हृदयमि क्याकि इसो बिचार अरन्छौ?

²³ ‘कि भण्नु सजी छ? तेरा पाप क्षमा भयो’ भण्नु कि ‘उठ रे हिट’ भण्नु,

²⁴ तर म, मान्सको चेलोलाइ संसारमी पाप क्षमा अद्दया अधिकार छ भणन्या तमन जाण।” तब येशूले तइ लुलो मान्सलाइ भण्यो “म तुलाइ भण्नउ उठ, रे आफ्नो बिस्तरा समा रे घर जा।”

²⁵ तइ पछा त्यो मान्स उतन्जेइ तिनरा अगाडी उठ्यो, रे जइ बिस्तरामि त्यो सिरइथ्यो तइले त्यो उठाइबर परमेश्वरको महिमा अद्दोइ आफना घर तिर गयो।

²⁶ तब सब मान्सनले अचम्म माण्यो, रे तिननले परमेश्वरको महिमा अर्यो, रे डराइबर यिसो भण्यो, “आज हामले अचम्मकी कुरणी धेक्या।”

लेबीलाइ बोलाइया

²⁷ यिन कुरणी भया पछा येशू बाइर गया, रे लेवि नाउँ भया एक जाना कर उठाउन्यालाइ अड्डामी बसिरया धेक्यो, रे तइलाइ भण्यो, “शिष्य हुनाइलाइ मेरा पछा लाग।”

²⁸ तब तइले जम्माइ कुरणी छाडयो रे उठीबर उनरा पछा लाग्यो।

²⁹ लेविले आफना घरमि उनरा निउति ठुलो भोज दियो। ताँ कर उठाउन्या रे और भौत मान्सन उनसित भोजमि बसिरइथ्या।

³⁰ फरिसि मान्सनको समुह रे तिनन मोशाको कानुन सिकाउन्यावाला उनरा शिष्याका बिरुद्दमि इसो भणबर गनगन अद्द पस्या, “तमन कर उठाउन्या रे पापीसित बसिबर क्याकि खान्छौ?”

³¹ तर येशूले तिननलाइ भण्यो, “निरोगि मान्सलाइ बैद्दको जरुरत हुनइन तर बिरामिलाइ मान्तर।

³² म तिनन मान्सनलाइ बोलाउन आया होइन जो आफलाइ धर्मि माणन्नाहान तर तिननलाइ जइले आफइलाइ पापी हु भणि माणन्नाहान, ताकि तिन पाप अद्द छाडिबर परमेश्वरमि फर्कन सकुन।”

उपवासका बारेमि प्रश्न

³³ तिननले उनलाइ भण्यो, “यूहन्नाका शिष्या बेला-बेलामि बर्त बस्साहान रे प्रार्थना अद्दाहन। फरिसि मान्सन लगइ तसोइ अद्दाहान, तर तमरा शिष्या भण्या खानाहान रे पिउनाहान।”

³⁴ येशूले जबाफ दियो, “ब्याउलो संङइ हुङया सम्म बरयातीलाइ बर्त बस भणबर भण्न सकन्छौ?

³⁵ तर यिसा दिन आउन्या हुन, जब ब्याउलो बरयाती बठेइ अलग हुन्या हो। तब बरयाती बर्त बस्सया हुन।”

³⁶ उनले तिननलाइ एक काहानि भण्यो, “कसइ मान्सनले पुरानो लत्तामि नयाँ लत्ताको टालोहाल्लइन, नति त तइले नयाँ लत्तालाइ फटाउन्छ, रे नयाँ टालो पुराना लत्तामि लगइ मिल्लइन।

³⁷ कोइ मान्सले नयाँ अंगुरको रसलाइ पुरानो छालाको थैलामि हाल्लइन, नतित नयाँ अंगुरको रसले छाला चिरिन्छ रे अंगुरको रस पोखिन्छ रे छालाको थैलो लगइ खराब हुन्छ।

³⁸ नयाँ अंगुरको रस नयाँ छालाको थैलामि राख्दु पणन्छ।

³⁹ कसइ मान्सले पुरानो अंगुरको रस खाइबर नयाँ अंगुरको खान्या मन अद्दैन, क्याकि तइले भणन्छ, पुरानोइ निको छ।”