यूहन्नाले लेख्या सुसमाचार 13 - डोटेली नयाँ करार

येशूले आफ्ना शिष्याका खुट्टा धोयाको

¹ निस्तार काजबार अगाडी जब येशूले यइ संसार बठेइ बिदा लिन्या बेला रे पिताका वाँ फर्किबर जान्या बेला आइयो भणि था पाइबर आफना शिष्यालाइ पुरा मनले प्रेम अरन्थ्या।

² येशू रे येशूका शिष्या बसाइतक खाना खान्नाथ्या। सैतानले पइल्ली बठेइ येशूलाइ धोका दिनाइलाइ सिमोनको चेलो यहूदा इस्करियोतका मनमि येशूलाइ पकडाइ दिन्या मन हालि सक्या रैछ।

³ पिताले सब अधिकार उनराइ हातमि दिइराइछ रे उन परमेश्वर बठेइ आया हुन रे फर्किबर परमेश्वरका वाँ जान्या हुन भण्न्या कुरणी उनलाइ थाथ्यो।

⁴ तबइकिलाइ उन खान्तक उठ्या रे आफना बाइरि लत्ता एकतिर राखिबर तौलिया समाइबर आफ्ना कम्मर मणि बेण्यो।

⁵ तइ पछा उनले बाटामि पानी हाल्यो रे एक नौकरकि जसेरि आफ्ना शिष्याका खुट्टा धुन पस्या आफले बेण्या तसइ तौलियाले खुट्टा लगइ पुछ्यो।

⁶ जब येशू सिमोन पत्रुसका वाँ आया रे उनलाइ उइले भण्यो, “हे प्रभु कि तम मेरा खुट्टा धुन्या हो?”

⁷ येशूले जबाफ दियो, “म कि अद्दारयाउँ तु अइल बुज्ज्या हइनि तर तइले पछा बुज्ज्या हइ।”

⁸ पत्रुसले उनलाइ भण्यो, “तमले मेरो खुट्टा कभइ धुन पाउन्या होनु।” पइ येशूले जबाफ दियो, “मइले तमनका खुट्टा धोएन भण्या तमन मेरा शिष्या हुन्या होनु।”

⁹ सिमोन पत्रुसले उनलाइ भण्यो, “प्रभु मेरा खुट्टा मान्तर होइन मेरो हात रे मुन्टो लगइ धोइ दिय।”

¹⁰ येशूले उनलाइ भण्यो, “जइले नायाको छ उइलाइ खुट्टा धुनु बाहेक और केइ खाचो हुनइन, उसको शरीर पुरा सुद्द छ रे एक जानो बाहेक तमन और सुद्द छौ।”

¹¹ क्याकि आफलाइ पकोडाउन्यालाइ उनले चिन्या हुनाले तमन सब सुद्द आथिनु भण्या हो।

¹² जब येशूले सबका खुट्टा धोइबर आफना तौलिया बेण्यो पइ तिननलाइ भण्यो, “मइले तमनका खुट्टा क्याकि धोया, तमनले बुज्या?

¹³ तमन मलाइ, गुरु रे प्रभु, भणन्छौ तमन ठिकै भणन्छौ क्याकि म तमरो ‘गुरु रे प्रभु’ हु।

¹⁴ तबइकिलाइ मइले तमरा गुरु रे प्रभु होइबर लगइ खुट्टा धोया भण्या तमनले लगइ आ-आफलाइ नम्र बनाइबर एक अर्खाका खुट्टा धुनु पणन्छ।

¹⁵ क्याकि जसो मइले तमनलाइ अर्या छु तसोइ तमनले लगइ अर्या भणबर उदाहरण धेकाया हु।

¹⁶ साँच्चि, म तमनलाइ भण्नउ एक नौकर आफना मालिक भण्ना ठुलो हुनइन न त छान्या शिष्य पठाउन्या भण्ना ठुलो हुन्छ।

¹⁷ आब तमनले यिन कुरणी जाण्या हुनाले इसोइ अर, ताकि तमन धन्यका हुन सक।”

आफ्नो पक्राउका बारेमि येशूको अगमबाणी

¹⁸ “मइले तमन सबका बिसयमि भण्या होइन, जइलाइ मइले चुन्या तिननलाइ म जानउ। तर यिन कुरणी यइ उइले भइरइछ कि पबित्र सास्त्रमि जी लेखिया छ त्यो पुरा होउ, ‘जइले मसित रोटी खान्छ उसइले मलाइ धोका दिन्या हो।’

¹⁹ आब यो हुनु भण्ना पइल्ली म तमनलाइ भण्नउ रे जब यो होलो तब म ख्रीष्ट रइछु भणि बिश्वास अद्द सक।

²⁰ साँच्चि, म तमनलाइ भण्नउ, ‘जइलाइ म पठाउनउ उइलाइ स्वागत अद्द्याले मलाइ स्वागत अरन्छ उइले मलाइ पठाउन्या परमेश्वरलाइ स्वागत अरन्छ।’”

²¹ जब येशूले यिन कुरणी भण्यो तब उन आत्मामी ब्याकुल भया रे आफ्ना शिष्यालाइ भण्यो, “साँच्चि, म तमनलाइ भण्नउ कि तम जो मसित खानाइ खान्नाछौ, तम मध्ये एकले मलाइ दुसमनका वाँ पकडाउनालाइ सहयोग अद्द्या हो।”

²² पइ उनले कइका बिसयमि भण्या हो भणबर शिष्याले एक अर्खालाइ मुख तकातक अर्यो।

²³ आब उनरा शिष्यामि हइ एक जानो युहुन्ना नाउँ भया शिष्य जइलाइ येशूले प्रेम अरन्थ्या उ उनरा छातिमि लधरिबर बसिरैथ्यो।

²⁴ तब सिमोन पत्रुसले आफ्ना हातले इसारा अरिबर सोध्यो, “उनले यो कइका बिसयमि भण्या हो?”

²⁵ तब येशूका छातिमि लधरिबर भण्यो, “प्रभु त्यो को हो?”

²⁶ येशूले जबाफ दियो, “जइ मान्सलाइ मसित आफ्नो रोटो हामरा थालिको चट्निमि चोपिबर दिनउ।” त्यो उइ हो पइ उनले रोटिको बुजो सिमोनको चेला यहूदा इस्करियोतलाइ दियो।

²⁷ पइ यहूदा इस्करियोतले रोटाका बुजा खान्जेइ सैतान तइमि पस्यो। तब येशूले तइलाइ भण्यो, “तु जी अद्दया हइ, छट्टाइ अरिहाल।”

²⁸ तर खाना खानाइलाइ बस्या शिष्या कसइलाइ था थेइन, कि येशूले उइलाइ कि भण्यो।

²⁹ क्याकि यहूदा इस्करियोतसित पैसा थैली भया हुनाले येशूले तइलाइ काजबारका निउति हामलाइ केइ खाँचो छ कि तिन चिज किन्नाइ अथवा उइले गरिबलाइ केइ देउ भणबर भण्या हो कि भणि कत्तिले सोच्यो।

³⁰ तब यहूदा इस्करियोत रोटाको बुजो खाइबर त्यो छट्टाइ बाइर निकल्यो। येइ बेला रात पडेइ थी।

पत्रुसले इन्कार अद्दया बारेमि अगमबाणी

³¹ जब यहूदा इस्करियोत बाइर निकल्यो तब येशूले भण्यो, “आब म, मान्सको चेलोको महिमा होइरइछ रे उनमी परमेश्वरको महिमा हुन्या छ।

³² यदि परमेश्वरको महिमा भयो भण्या परमेश्वरले आफइमी म, मान्सको चेलोलाइ महिमित पाड्डया हुन, रे उनले यो काम छिट्टाइ अद्द्या हुन।”

³³ “हे मेरा प्यारा नाना बालक हो म तमनसित अझै केइ बेर छु। तमन मलाइ खोज्जया हो, तर तमनले मलाइ पाउन्या होइनु। मइले यहुदि अगुवानलाइ भण्या जसेरि तमनलाइ लगइ भण्नउ, ‘म जाँ जान्ना छु ताँ तमन आइ सक्दानु।’

³⁴ एक नयाँ आज्ञा म तमनलाइ दिनउ कि तमनले एक अर्खालाइ प्रेम अर। मइले तमनलाइ जसो प्रेम अर्या छु, तमनले लगइ एक अर्खालाइ तसोइ प्रेम अर।

³⁵ यदि तमनले एक अर्खासित प्रेम अर्या भण्या तब सबले थाहा पाउन्या छन कि तमन मेरा शिष्या हउ।”

³⁶ सिमोन पत्रुसले उनलाइ भण्यो, “प्रभु तम काँ जान्या हो रे?” येशूले जबाफ दिए, “जाँ म जानउ ताँ तमन मलाइ अइल पछयाउन सक्दानु तर पछा सक्द्या हौ।”

³⁷ पत्रुसले उनलाइ भण्यो, “प्रभु, म क्याकि पछयाउन सक्दैन रे? म तमरा निउति मद्दाइ लगइ तयार छु।”

³⁸ येशूले उइलाइ जबाफ दियो, “कि तु मेरा निउति मद्द तयार छइ? साँच्चि, म तमनलाइ भण्नउ कि इसइ बिहान भाल्या बास्सा हइ पइल्ली तुइले मलाइ तीन बेर सम्म चिन्नइन भणबर इन्कार अद्दया हइ।”