प्रेरित 7 - डोटेली नयाँ करार

स्तिफनसको भासण

¹ तब यहुदि प्रधान पुजारिले सोध्यो, “कि तमलाइ दोस लाया कुरणी साच्ची हो?”

² पइ स्तिफनसले भण्यो, “मान्सन, भाइन, बा हो सुण! हामरा पुर्खा अब्राहाम हरान गाउँमी बस्साहइ पइल्ली मेसोपोटामिया देशमि बसनथ्या, ताइ उनलाइ महिमामि बस्या परमेश्वरले दर्सन दियाथ्यो।

³ रे परमेश्वरले अब्राहामलाइ भण्याथ्यो, ‘आफ्ना देस रे आफ्नो साका सन्तानलाइ छाडिबर मइले तुलाइ धेकाया देशमि जा।’”

⁴ “तब उन काल्दी मान्सनका देस बठेइ निकलिबर आया रे हरान गाउँमी बस्या, पइ उनरा पिता मर्या पछा परमेश्वरले उनलाइ येइ देशमि सार्यो, जा अइल हाम बस्साछौ।

⁵ तइ समय परमेश्वरले अब्राहामलाइ यइ देशमि आफ्नो खुट्टो राखद्या जमिन लगइ दिएइन। तर परमेश्वरले बाचा अर्यो कि ‘यो देस तुलाइ रे तेरा सन्तानलाइ दिन्या हु।’ यो बाचा हुनाइ पइल्ली अब्राहामका चेलाचेली भया थेइन।

⁶ पइ परमेश्वरले यो लगइ भण्यो, तेरा सन्तान अर्खा देशमि परदेशी होइबर बस्स्या छन रे ताँका मान्सनले तिननलाइ नौकर बनाइबर चार सय बर्ष सम्म तिननसित खराब ब्यबहार अद्द्या हुन।

⁷ परमेश्वरले भण्यो, ‘तर तमन जइ जातिका नौकर भइबर बस्या छन, तइ जातिको इन्साफ म अद्द्या हु, पइ तमन तइ देस बठेइ निकलिबर इसइ ठाउँमि आइबर मेरो आराधना अद्द्या हौ।’

⁸ पइ परमेश्वरले अब्राहामसित खतनाको बाचा अर्यो, रे परमेश्वरले तिनलाइ आजी भण्यो कि आफ्ना घरका बैकानको बाचाको चिन्हका उइमि खतना अरेइ, पछा जब इसहाकको जन्म भयो तब आठौ दिनमि तिनरो खतना अर्यो रे पइ इसहाकले याकुबको खतना अर्यो, रे याकुबले आफ्नो बार चेलानको खतना अर्यो। आब तिनन हामरा बार कुलका पुर्खा भया हुन।”

⁹ “याकुबको चेलो योसेफसित और दाइ भाइन रिस माणन्थ्या, रे तिननले यूसुफलाइ मिश्र देशका मान्सनका वाँ नौकरका रुपमि बेचदियो, तर परमेश्वर तिनसित थ्या।

¹⁰ रे परमेश्वरले यूसुफलाइ सब दुख बठेइ छुटकारा अर्यो। जब यूसुफ मिश्र देशका राजाका वाँ आया, तब परमेश्वरले उनलाइ कृपा अर्यो रे बुद्दि दियो। यो धेकबर राजाले उनलाइ मिश्र देशको ठुलो हाकिम बनायो। रे तइ बेला बठेइ राजदरबारमि यूसुफको हुकुम चल्ल लाग्यो।”

¹¹ “जब यूसुफ ठुला हाकिम थ्या, तब पुराइ मिश्र देस रे कनान देशमि अनिकाल पण्यो रे ठुलो दु:ख पर्यो। रे हामरा पुर्खानले खानाइ अन्न पाएइन।

¹² तर याकुबले मिश्र देशमि अन्न छ भण्न्या सुणिबर उनले हामरा पुर्खालाइ जा रे अन्न किनिबर ल्या भण्यो। तिननले यूसुफलाइ भेट्यो रे अन्न किन्यो, तर हामरा पुर्खाले यूसुफलाइ पछणेइन।

¹³ पइ दोसर्या जब तिनन आजी अन्न किन्नाइ गया, योसेफले आफना दाजुभाइनसित आफनी पछयाँण अर्यो रे यूसुफका घरानाको बारेमि राजालाइ था भयो।

¹⁴ तब योसेफले आफना बा याकुबलाइ रैबार पठायो रे उनरा साका सन्तानलाइ जो पचहत्तर जानाथ्या उनलाइ मिश्र देशमि बोलायो।

¹⁵ याकुब मिश्रमि गया रे केइ समय पछा उन रे हामरा पुर्खा मर्या।

¹⁶ तइ पछा तिननले याकुब रे उनरा चेलानको लासलाइ हामरो कनान देशमि लेइबर आया, रे तिननले याकुबको लास तइ चिहानमि राख्यो जो अब्राहामले रुप्प्या दिइबर किन्याथ्यो, रे उनले याकुबका चेलालाइ शेकेम सहरको जमिनमी गाण्यो, जइलाइ याकुबले हामोरका चेलासित किन्याथ्यो।

¹⁷ जब परमेश्वरले अब्राहामसित अर्या बाचाको पुरा हुन्या बेला नजिक आयो, मिश्र देशमि तिन मान्सन बड्या रे संख्यामि भौत भया।

¹⁸ तब मिश्र देशमि योसेफलाइ नपछयाण्या अर्खो राजाले सासन अद्द पस्यो।

¹⁹ उइले हामरा जातिसित चतुरता सित ब्यबहार अर्यो रे तिननलाइ अत्याचार अर्यो। उइले हामरा पुर्खाका बच्चा मरुन भणबर जन्मनजेइ जबरजस्ती घर बठेइ बाइर खित्त लाउन्थ्यो।”

²⁰ “तसइ बेला मोशा जन्म्या रे उनलाइ परमेश्वरले पछेण्थ्यो, रे उनलाइ तीन महिना सम्म उनरा इजा बाले लुकाइबर पाल्याथ्यो।

²¹ पइ जब तिननले उनलाइ आब लुकाउन सकेइन, तब तिननले उनलाइ घरहइ बाइर राखदियो, तब राजाकि चेलिले तिनलाइ धर्म चेलो बनाइबर आफनाइ चेलाकि जसेरि तिनरो पालन पोषण अरिन।

²² पइ मोशालाइ मिश्र देशका मान्सनको सब ज्ञानको शिक्षा दिइयो, तिन आफ्ना कुरणी रे काममी सक्तिशाली हुनाइ गया।”

²³ “जब मोशा पुरा चालिस वर्षका भया तब तिनरा मनमि आफना इस्राएल देशका भाइनसित भेट्टया इच्छा लाग्यो।

²⁴ पइ उनले मिश्र देशका एक जाना मान्सले इस्राएल देशका मान्सलाइ अन्याय अददार्या धेकिबर उइको रक्षा अर्यो रे तइ मिश्र देशका मान्सनलाइ मारिबर बदला लियो।

²⁵ क्याकि परमेश्वरले तिनरा हात हइ तिननलाइ दासत्व बठेइ छुटकारा अद्द्या हुन भण्न्या कुरणी तिनरा भाइनले बुज्ज्या हुन भणबर मोशाले सोच्याथ्यो, तर तिननले बुजेइन।

²⁶ भोलिबार तिन आपसमी झगडा अद्दारया मान्सनका वाँ धेकिया रे इसो भणबर तिननलाइ मिलाउन्या इच्छा अर्यो रे भण्यो, ‘हे मान्सन हो, तमन त दाइ भाइन हौ रे तमन एक अर्खासित क्याकि मार अर्न्छौ?’”

²⁷ “तर जइले आफना पडउसिलाइ अन्याय अर्यो, उनले इसो भणबर घोचिदियो ‘तुलाइ कइले हामरा सासक रे न्यायकर्ता बनाइबर पठायो?

²⁸ जसेरि तइले बेलि तइ मिश्र देशका मान्सलाइ मार्यो कि तसेरि मलाइ लगइ माद्द चाहन्छौ?’

²⁹ तब येइ कुरणी सुणबर मोशा डराया, रे तबइलाइ उनले मिश्र देस बठेइ बिचल्या रे मिद्यान देशमि परदेशी भया, रे ताँ तिनरा दुइ चेला जन्मिया।”

³⁰ “मिद्यान देशमि मोशा चालिस बर्ष रया पछा, परमेश्वरले मोशाका अगाडी एक स्वर्गदुतका रुपमि सीनै पर्बतको उजाड ठाउँमि धेकिया।

³¹ जब मोशाले झाडीमि बल्लार्या झुल धेक्यो, जो सकिन्नारया थेइन, रे उन अचम्म पण्या, पइ त्यो तक्दाइ तिन नजिक आउन्ज्या प्रभुको यो वाणी तिनले सुण्यो,

³² म तेरा पिता पुर्खाका परमेश्वर अब्राहाम, इसहाक रे याकुबले आराधना अद्दया परमेश्वर हु, पइ मोशा डरले थरथर काम्या रे हेद्दाइ साहस अरेइन।”

³³ “तब प्रभुले तिनलाइ भण्यो, ‘आफ्ना खुट्टाका जुत्ता निकाल रे मलाइ सम्मान अर्या धेका, क्याकि जइ ठाउँमि तु कल्लिरइछइ त्यो पबित्र ठाउ हो।

³⁴ मइले मिश्र देशमि भया मेरा मान्सनको दुख कष्ट भोग्या मइले धेक्या छु, रे तिनरो छटपटि रे रोया सुण्याछु। म तिननलाइ छुटकारा दिनाइ आया हु, रे यइ कामकी निउति म तुलाइ मिश्र देशमि पठाउन्या हु।’”

³⁵ “यिन तेइ मोशा हुन, जइलाइ इस्राएल देशका मान्सनले इन्कार अर्याथ्यो, रे जइले भण्यो, ‘कइले तमलाइ हमरा सासक रे न्यायकर्ता बनायो?’ परमेश्वरले उइसित बल्लारया झुलमि स्वर्गदुत बठेइ बोल्या रे तिनइ परमेश्वरले उनलाइ इस्राएल देशका मान्सनका अगुवा बनायो।

³⁶ तिनले मिश्र देशमि, लाल समूद्दरमि रे उजाड ठाउँमि चालिस बर्ष सम्म अचम्मका काम अर्यो रे चमत्कारी चिन्ह धेकाइबर तिननलाइ बाइर ल्यायो।”

³⁷ “तिन यिनइ मोशा हुन जइले इस्राएल देशका मान्सनलाइ भण्यो, ‘तमरा परमेश्वरले तमरा भाइनका बिच बठेइ म जसोइ एक अगमबक्ता तमरा निउति खडा अद्या हुन तमन उनराइ कुरणी सुण।’

³⁸ यिनइ मोशालाइ एक अगुवाका रुपमि हामरा पुर्खानसित थ्या, जो उजाड ठाउँमि एकहठ्ठा भयाथ्या, जो स्वर्गदुत सीनै पर्बतमी तिनइ हामरा पुर्खानसित बोल्याथ्या। रे मोशालाइ जीवन दिन्या बचन मिल्यो रे उनले त्यो बचन हामरा वाँ लेया।”

³⁹ “तर हामरा पुर्खानले उनरो आज्ञापालन अद्द इन्कार अर्यो, रे तिननले मोशालाइ छाडिबर मिश्र देशमि फिर्ता जान्या मन अर्यो,

⁴⁰ रे मोशाको भाइ हारुनलाइ भण्यो, ‘हामरा निउति मिश्र देशमि फिर्ता जानाइलाइ देबता बनाइ दिय, क्याकि हामलाइ मिश्र देस बठेइ निकालिबर ल्याउन्या यइ मोशालाइ केइ कसोइ भयले हाम जाण्नाइन।’

⁴¹ पइ तिन दिनमि तिननले एक बाछ्छाको मुर्ति बनायो रे तइ मुर्तिलाइ बलि चडायो रे तिनन आफनाइ हातका काममी खुशी भया।

⁴² तर परमेश्वरले तिनरा तिर पिठि फर्कायो रे अग्गासका तारालाइ आफ्ना देबताका रुपमि आराधना अरुन भणबर तिननलाइ छाडिदियो, अगमबक्तानका किताबमी परमेश्वरले इसेरि भण्या छ, ‘हे इस्राएल देशका मान्सन हो, कि तमनले चालिस बर्ष सम्म तइ उजाड ठाउँमि मलाइ होइन, तर और देबतालाइ पसु बलि रे भेटी चडाया?

⁴³ तमनले देबता मोलोखकि मुर्ति रे तमरा रेफन देबताको ताराको मुर्ति पालमि बोकबर लेयो, अर्थात तिन मुर्ति जइलाइ तमनले आराधना अद्दाइ बनाया थ्या, तबइलाइ म तमनलाइ बेबिलोन देस पारि लैजान्या हु।’”

⁴⁴ “उजाड ठाउँमि हामरा पुर्खानसित गवाहिकी पाल थ्यो। मोशाले उजाड ठाउँमि धेक्यो पालको नमुना अनसार पाल बनाउनाइ परमेश्वरले मोशालाइ आदेस दियो।

⁴⁵ भौत बर्ष पछा परमेश्वरले यइ देशमि बस्स्या गैर-यहुदि मान्सनलाइ खेद्यो, रे यहोशूले यइ देस जितिबर लिन्या बेला तिननले यो गबाहीको पाल यइ देशमि लेया। तइ पछा यो गबाहीको पाल राजा दाउदका पाला सम्म तिननसित रइरयो।

⁴⁶ रे राजा दाउदले परमेश्वर बठेइ कृपा पायो रे याकुबका परमेश्वरका निउति एक बासस्थान पाँउ भणि माग्यो।

⁴⁷ तर राजा दाउदको चेलो राजा सोलोमनले उनरा निउति मन्दिर बनायो।”

⁴⁸ “तर परमप्रधान परमेश्वर मान्सनले बनाया मन्दिरमि बास अद्दाइन, जसोकि परमेश्वरले यशैया अगमबक्ताका किताबमी भण्या छ,

⁴⁹ ‘स्वर्ग मेरो सिंहासन हो रे धर्ति मेरो पाउदान हो, तमन मेरा निउति कसो मन्दिर बनाउन्नाछौ? प्रभु भण्नाहान मेरो आराम अद्द्या ठाउँ काँ हो?

⁵⁰ कि म आफइले यिन सब चिज बनाया होइन ब?’”

⁵¹ “हे कठोर मन भयका मान्सन हो, रे परमेश्वरको सन्देश सुण्नाइ इन्कार अद्द्या मान्सन हो। आफ्नो पिता पुर्खाले जसेरि तमनले लगइ पबित्र आत्माले धेकाया कुरणीलाइ कभइ माणनानु।

⁵² तमरा पुर्खाले सबइ अगमबक्तालाइ सतायो। तिननले तइ अगमबक्तालाइ लगइ मार्यो जइले ख्रीष्ट जो धार्मि छन तिन आउन्याहुन भणि भविष्यवाणी अर्याथ्यो। रे जब ख्रीष्ट आया, तब तमनले उनलाइ धोका दिइबर उनलाइ मार्या।

⁵³ तमनले स्वर्गदुत बठेइ मोशाको कानुन पाया, तर तइलाइ पालन अर्यानु।”

स्तिफनसलाइ ढुंगाले हाणिबर मार्यो

⁵⁴ पइ स्तिफनसको कुरणी सुणिबर यहुदि अगुवान रिसाया रे तिननले तिनसित दात किरोण्यो।

⁵⁵ तर तिनन पबित्र आत्माले भरि होइबर स्वर्गतिर हर्यो रे परमेश्वरको महिमा रे येशूलाइ परमेश्वरका दाइन हाततिर कल्लिया धेक्यो।

⁵⁶ रे स्तिफनसले भण्यो, “हेर स्वर्ग उगड्या म धेक्दउ, रे मान्सको चेलोलाइ परमेश्वरका दाइन हाततिर कल्लिया धेक्दउ।”

⁵⁷ तिननले ठुला सोरले कला हालिबर भण्यो, हाम तेरा कुरणी सुण्न चाहानाइन, क्याकि तिननले यो परमेश्वरको बेज्जत माणन्थ्या। तबइकिलाइ एकहठ्ठा भइबर उनमी जाइ लाग्या।

⁵⁸ पइ तिनलाइ यरुशलेम सहर बठेइ बाइर निकालिबर तिननलाइ ढुङा हाण्न सजी होलो भणबर आफ्नो कोट खोल्यो रे उनलाइ ढुङा हाण्न पस्या। पइ स्तिफनसलाइ ढुङा हाण्न्या मान्सनले आफना गवाहिकी निउति आफ्नो कोट खोलिबर शाउल नाउँ भया मान्सका वाँ जम्मा अर्यो।

⁵⁹ जब तिननले स्तिफनसलाइ ढुंगाले हाण्न्नाथ्या, तब तिनले प्रार्थना अर्यो, “हे प्रभु येशू मेरो आत्मालाइ लिय।”

⁶⁰ रे घुणा टेकिबर ठुला सोरले कला हालिबर तिनले भण्यो, “हे प्रभु यो पाप दोस यिननमी जन लागउ” इति भणबर उन मर्या।