प्रेरित 3 - डोटेली नयाँ करार

एक जाना डुणो मान्सलाइ निको भया

¹ पत्रुस रे यूहन्ना दिनको तीन बजे प्रार्थना अद्दाइ मन्दिरमि जान्नाथ्या।

² मन्दिर भितर पस्सयासित भिक माग्दाइ जन्मै बठेइको एक जाना डुणो मान्सलाइ बोकिबर ल्याउथ्या रे दिन दिनइ मन्दिरको सुन्दर नाउँ भया ढोकामी राख्दिन्थ्या।

³ पत्रुस रे यूहन्नालाइ मन्दिर भितर जान्नारया धेकिबर तइले भिक माग्यो।

⁴ यूहन्ना सितइ पत्रुसले तइलाइ सिदा हेरिबर भण्यो, “हामरा वाँ हेर।”

⁵ तिनन बठेइ केइ पाउलो भण्न्या आसा अरिबर तइले ध्यान दिइबर तिननलाइ हेद्द पस्यो।

⁶ तब पत्रुसले भण्यो, “सुन चाँदी मसित आथिन, तर जी मसित छ, तेइ म तुलाइ दिनउ। नासरत गाउँका येशू ख्रीष्टको नाउँमि उठ रे हिट।”

⁷ पत्रुसले तइको दाइन हात समाइबर तइलाइ उठायो, रे उतन्जेइ तइका खुट्टा रे गोलीगाँठामि ताकत आयो।

⁸ पइ उ जुडुक्क उठीबर कलियो रे हिट्ट लाग्यो। हिट्टोइ रे उफड्डोइ परमेश्वरको प्रसंसा अद्दोइ तिननसित मन्दिरका आगन भितर पस्यो।

⁹ तब सब मान्सनले तइलाइ हिट्टारया रे परमेश्वरको प्रसंसा अद्दार्या धेक्यो।

¹⁰ तिननले तइलाइ मन्दिरको सुन्दर नाउ भया ढोकामि भिक माग्दाइ बसिरन्या यइ हो भणबर पछेण्यो, रे तइमि भया कुरणीमि तिननले अचम्म माण्यो, रे छक्‍क पड्या।

¹¹ त्यो मान्स पत्रुस रे यूहन्नाका पछा-पछा लाग्या धेकिबर सब मान्सनले अचम्म माण्यो। रे सोलोमनको दलान भणन्या ठाउँमि दकुडिबर आया।

¹² यो धेकिबर पत्रुसले मान्सनलाइ भण्यो, “इस्राएल देशका मान्सन हो, यइ कुरणीमि तम क्याकि अचम्म माणन्छौ? कि हामरो आफनाइ सक्ति रे भक्ति बठेइ हामले यइलाइ हिट्या बनाया जसेरि घोरिबर हामलाइ क्याइ हेद्दाछौ?

¹³ हामरा पुर्खा अब्राहाम, इसहाक रे याकुबका परमेश्वरले आफना सेवक येशूलाइ मर्या बठेइ जिउना बनाइबर भौत आदर दियो, तर तमनले उइलाइ माद्दाइ यहुदि अगुवानका हातमि सुम्पिदिया, रे पिलातस हाकिमले उनलाइ छाड्दिन्या बिचार अर्या लगइ तमनले उनलाइ जन छाड भण्या।

¹⁴ तर तमनले पबित्र रे धर्मि जनलाइ इन्कार अरिबर एक ज्यानमारालाइ तमरा निउति छाडिदिन्या माग अर्या।

¹⁵ रे तमनले अनन्त जीवनको स्रोतलाइ मारिदिया, जइलाइ परमेश्वरले, मर्या बठेइ जिउना बनायो, हाम यइका गवाही हौ।

¹⁶ येशू ख्रीष्टका नाउँमि बिश्वास अर्या हुनाले यो मान्स जइलाइ तमन जाण्न्छौ, जइ मान्सलाइ तमन बलियो बनाया धेक्दाछौ। यो मान्स येशूका नाउँमि रे येशू ख्रीष्टमी अर्या बिश्वास बठेइ पुराइ निको भयो, जसोकि तमन आफइ धेक्दाछौ।”

¹⁷ “आब भाइन हो, मलाइ थाइछ, कि तमनले रे तमरा अगुवानले येशूलाइ अन्जानमि मार्या हौ, क्याकि उन ख्रीष्ट हुन भणन्या तमनलाइ था थेइन।

¹⁸ ख्रीष्टले दु:ख भोग्दु पणन्छ, रे मद्दु पणन्छ भणबर परमेश्वरले सब अगमबक्ता बठेइ भौत पइल्ली भण्या भविष्यवाणी उनले यिसेरी साचो साबित अर्यो।

¹⁹ तबइकिलाइ पाप अद्द छाडिबर परमेश्वरतिर फर्क, रे तमरा पाप क्षमा होउन, रे परमेश्वर बठेइ आत्मिक सामर्थको समय आउन्या छ।

²⁰ रे उनले तमरा निउति पइल्ली बठेइ नियुक्त भया ख्रीष्ट, अर्थात येशूलाइ पठाउन्या हुन।

²¹ येशूलाइ स्वर्गमि तइ समय सम्म राख्दु जरुरी छ, कि जब परमेश्वर उन सब चीजलाइ नयाँ बनाउनाहान, जो उनले बनायाथ्यो, भौत समय पइल्ली परमेश्वरले मान्सनलाइ यो कुरणी भण्नाइलाइ पबित्र अगमबक्ता बठेइ इसो अद्दाइ बाचा अर्याथ्यो।

²² मोशाले भण्याथ्यो, ‘परमप्रभु परमेश्वरले मलाइ खड़ा अर्या जसेरि तमरा दाइ भाइनका बिचइनि हइ एक अगमबक्ता तमरा निउति पठाउन्या हुन। उनले तमनलाइ जी भण्नाहान तिन सब कुरणी तमनले सुण्नु पणन्छ।

²³ यिसो हुन्या हो, कि तइ अगमबक्ताका कुरणी नसुण्न्या जति परमेश्वरका मान्सन होइन रे तिनन हरेक नास हुन्या हुन।’”

²⁴ “शमुएल अगमबक्ता रे तइ पछा आउन्या सब अगमबक्तान जतिले बोल्याथ्या, यिन सबले यिनइ दिनको घोषणा अर्या हो।

²⁵ तमन सब तिनै अगमबक्तानका रे तइ बाचाका सन्तान हौ, जइ बाचा परमेश्वरले तमरा पुर्खा अब्राहामसित यिसो भणबर बाचा अर्यो, ‘तेरा सन्तान बठेइ म धर्तीमि भया सब जातिलाइ आशिस दिन्या हु।’

²⁶ परमेश्वरले आफ्नो सेबकलाइ मर्या बठेइ जिउना बनाइबर सबहइ पइल्ली तमरा वाँ पठायो, रे हाममि हइ हरेकलाइ आशिस दिनाइ आफ्ना पापमय जीवन बठेइ परमेश्वरतिर फर्किन सायता अर्यो।”