लूका 15 - डोटेलिहराया भेडाको उखान ( मत्ति १८:१२-१४ ) 1 एक दिन कर उठाउन्या रे पापिन इसुका सिछ्या सुन्नाइलाइ उनरा नजिकइ आइरइथ्या। 2 “यइ मान्सले त पापिनलाइ स्वागत अरन्छ, रे खानपिन अरन्छ” भनिबर फरिसिन रे धर्म-गुरु गनगन अद्द लाग्या। 3 तबइ उनुले तिनुनलाइ यो उखान भुन्यो, 4 “तमुमि को मान्स होलो, जइका एक सय भेडामध्ये एक उनान्सयलाइ चराउन्या ठउँरमि छाडिबर हराया भेडो नपाउनज्यासम्म तइको खोजि अद्दइन ब? 5 हराया तइ भेडालाइ पाया पाछा रमाउनोइ तइलाइ आफना कानिमि राखन्छ, 6 रे घरमि आइबर उइले आफना सङिनलाइ रे पडउसिनलाइ बोलाउछ, रे तिनुनलाइ भुणन्छ, ‘मु सित रमा क्यालाइकि मुइले आफनो हराया भेडो पाया छु।’ 7 मु तमुखि भुन्नउ, इसेरि पस्याताप अद्दु नपड्या उनान्सय धार्मिक जनकि निउति भन्ना पस्याताप अद्या एक जना पापिकि निउति स्वर्गमि अज बर्ता आनन्न हुन्या छ। हराया सिक्का उखान 8 “को स्वानि होलि जइका दस चाँदिका सिक्का मध्ये एक हरायो भन्या बत्ति बालिबर उइले त्यो नपाउन्ज्या सम्म घर झाडिबर मिहिनतसित खोज्जिन्? 9 हराया चाँदिका सिक्का उइले पायापाछा आफना सङिन रे पडउसिनलाइ बोलाइबर भुणन्छे, ‘मुसित रमा, क्यालाइकि मुइले मेरा हराया सिक्का पाइराइछु।’ 10 मु तमुखि भुन्नउ, इसेरि पस्याताप अद्या एक जनो पापिखिलाइ परमेस्वरका स्वर्गदुतनका आगाडि आनन्न हुन्छ।” हराया चेलाको उखान 11 इसुले भुन्यो, “कसइ मान्सका दुइ चेला थ्या। 12 कान्साले आफनो बालाइ भुन्यो, ‘बा, मेरा भागमि पड्या धनसम्तिको हिस्सा मुलाइ दिय।’ तबइ तिनले धनसम्तिको हिस्सा तिनुनलाइ बाडिदियो। 13 केइ दिन बित्या पाछा सप्पइ धनसम्पति बटुलिबर कान्सो चेलो दुर देसमि गयो, रे मोजमज्जा अरिबर धनसम्पति उडायो। 14 तइले सप्पइ धनसम्पत्ति खर्च अरि सक्याथ्यो। तसइबेला तइ देसमि ठुला रुडा पड्या, रे तइले केइ खान् पाएन्। 15 तइपाछा त्यो तइ देसका एक जना मान्सका वाँ काम माग्द् गयो। तइ मान्सले तइलाइ आफना खेतमि सुङुर चराउन्या काम दियो। 16 सुङुरले खान्या चाराले तइले आफनो पेट भद् चाहान्थ्यो, रे कसइले तइलाइ केइ दिन्थेइन्। 17 जब तइको होस खुल्यो, तइले भुन्यो, ‘मेरा बाका कद्बइ नउकरचाकरले पेटभरि खाइबर उबरन्थ्यो, रे मु याँ भोकले मद्दाछु। 18 आब मु आफना बाका वाँ जान्याछु, रे उनलाइ भुन्या छु, “बा, मुइले परमेस्वरका बिरुद्मि रे तमरा बिरुद्मि पाप अरराइछु। 19 आबबटहइ मु तमरो चेलो भनिन्या लाइको आथिन्। मुलाइ तमरो नउकरचाकर मध्येको एक जनो बनाइबर राख।”’ 20 तबइ त्यो उठिबर आफना बा का वाँ गयो। रे त्यो भउत दुर हुन्ज्याइ तइका बाले तइलाइ धेक्यो, रे तिन दयाले भरिया, रे दगुडिबर गया खुसि होइबर चेलालाइ अङाल हालिबर तइलाइ भात्ति खायो। 21 चेलाले तिनलाइ भुन्यो, ‘बा, मुइले परमेस्वरका बिरुद्मि रे तमरा नजरमि पाप अर्या छु। मु अज तमरो चेलो भनिन्या लाइको आथिन्।’ 22 रे बाले आफना नउकरनलाइ भुन्यो, ‘छिट्टाइ सप्पइ हइ निका लत्ता लेइबर यइलाइ लगाइदिय। यइका हातमि अङउठि, रे खुट्टामि जुता लगाइदिय, 23 रे मोटाइ राख्या पसु काट, रे हाम खाइबर आनन्न मनाउनउ। 24 क्यालाइकि यो मेरो चेलो मर्या थ्यो, अज जिउनो भया छ, हराया थ्यो, रे पाइया छ।’ तबइ तिनुन आनन्न मनाउन लाग्या। 25 “तसइबेला तिनरो जेठो चेलो खेतमि थ्यो, रे त्यो घरका नजिकइ आयापइतर तइले नाचगानको आबाज सुन्यो। 26 तइले नउकरमिको एक जनोलाइ आफना वाँ बोलाइबर ‘यो कि भइरइ छ?’ भनिबर सोध्यो। 27 तइ नउकरले उइलाइ भुन्यो, ‘तमरो भाइ फर्किबर आया छन्, रे तमरा बाले पालिराख्या मोटो पसु काट्यो। क्यालाइकि उनुले तिनलाइ निकेरि फर्किबर आया भेट्यो।’ 28 त्यो रिसायो, रे भित्र जान माणेइन। तइका बा आइबर तइलाइ मनाउन लाग्या। 29 तइले बालाइ भुन्यो, ‘हेर, इतिका बर्स मुइले तमरो सेबा अरराइछु, रे तमरो भन्या कभइ नमाण्या आथिन्, तबइलइ मुइले आफना सङिनसित आनन्न मनाउनाइ लाइ तमले मुलाइ कभइ लइ एक पाठो दियानु। 30 रे तमरो सम्पति ब्यबिचार अद्देइ स्वाइनिसित उणाउन्या यो तमरो चेलो आउन्ज्या तमले पालिराख्या मोटो पसु तइकि निउति भोज लाउनाइलाइ काट्या।’ 31 तबइ बाले तइलाइ भुन्यो, ‘चेलो, तु त मुसित सदाइँखिलाइ छइ, रे मेरो सप्पइ सम्पति तेरोइ हो। 32 रे हामले आनन्न मनाउनु रे खुसि हुन्पडन्छ, क्यालाइकि यो तेरो भाइ मर्या थ्यो, अज जिउनो भया छ, हराया थ्यो, रे पाइया छ।’” |
© 2024 (Active), Mother Tongue Translators Society and Wycliffe Bible Translators, Inc. All rights reserved.
Wycliffe Bible Translators, Inc.