लूका 10 - डोटेलिइसुले सत्तरि जना सिस्यानलाइ पठायो 1 तइपाछा प्रभुले अउर सत्तरि जनालाइ चुनिबर आफु जान्नारया हरेक सहर रे गाउँमि आफु हइ आगाडि तिनुनलाइ दुइ दुइ जना अरिबर पठायो। 2 उनुले तिनुनलाइ भुन्यो, “फसल बर्ताइ छ रे खेतालानकि कमि छ। तबइलाइ, फसल भित्र्याउनाकि निउति कद्बइ खेतालान पठाइ दिउन् भनिबर फसलका मालिकसित प्रार्थना अर, 3 तमु जा। हेर, मु तमुलाइ ब्वासाका बिचमि भेडानकि जसेरि पठाउन्या छु। 4 तमुले रुप्याको थइलो, झोला, जुता जनबोक बाटामि कसइलाइ ढोक जनअर। 5 जइ घरमि जान्छउ पइलि भुण, ‘यइ घरमि सान्ति हउ!’ 6 ताँ सान्ति चाहान्या मान्स छन् भन्या तमरो सान्ति तिनसङ रन्या छ। रे ताँ सान्ति चाहान्या मान्स आथिन् भन्या त्यो सान्ति तमसित फर्किन्या छ। 7 तिनले दिया खान्या कुरा खाइबर तसइ घरमि बस्। क्यालाइकि खेतालाले आफ्नो ध्याडि पाउनइ पडन्छ। घर घरमि नपसिबर हिट। 8 जब तम कसइ सहरमि जान्छउ, रे तिनुनले तमुलाइ स्वागत अद्हान् भन्या तमरा आगाडि राखिदिया खानाइ खा। 9 ताँ भया बिमारिनलाइ निको पाड, रे तिनलाइ भुन, ‘परमेस्वरको राज्य तमरा नजिक आइरइछ।’ 10 रे तमु कसइ सहरमि जान्छउ रे तमुलाइ तिनुनले स्वागत अरेइन भन्या ताँ बटहइ निकलबर तइ सहरका रोडमि जा, रे भुन, 11 ‘हामरा खुट्टामि टासिया तमरो सहरको धुलो समेत हाम तमरा बिरुदमि टट्क्याउनाउ। रे तबइलइ यो जाण कि परमेस्वरको राज्य नजिकइ आया छ। 12 मु तमलाइ भुन्नउ, न्यायका दिनमि यइ सहरको भन्नाहइ सदोम सहरको हालत सहनिय हुन्या छ।’” बिस्वास नअद्या सहर ( मत्ति ११:२०-२४ ) 13 “हे खोराजिन रे बेथसेदाका मान्सन हो, धिक्कार तमुलाइ, क्यालाइकि तमुमि भया सक्तिका काम टुरोस रे सिदोनमि अरिया भयाले तिनुनले आगाडि बटहइ पाप अद्द छाडिबर रे पाप छाड्या छु भनिबर बोराका लत्ता लाइबर खरानिमि बस्याथ्या। 14 न्यायका दिनमि त तमरो भन्ना टुरोस रे सिदोन सहरका मान्सनको हालत सहनिय हुन्या छ। 15 हे कफर्नहुमका मान्सन हो! क्या तमु स्वर्ग पुग्ला भनन्छउ? तमु त नरकइमि पुग्द्या छउ। 16 “जइले तमरा कुरडि सुनन्छ, तइले मेरा कुरडि लइ सुनन्छ जइले तमलाइ असुइकार अरन्छ, तइले मुलाइ असुकार अरन्छ। रे तइले मुलाइ पठाउन्यालाइ लइ असुइकार अरन्छ।” सत्तरि चेला फर्किबर आया 17 तिन सत्तरि जना आनन्नले भरिबर फर्किया रे यसो भुन्यो, “प्रभुजि, तमरा नाउँमि भुत लइ हामरा बसमि आया।” 18 इसुले तिनुनलाइ भुन्यो, “मुइले सइतानलाइ स्वर्गबटहइ बिजुलि चमक्या जसेरि झड्डारया धेक्या। 19 मुइले तमुलाइ स्याप रे बिच्छिलाइ कुचल्या रे सत्तुरका सप्पइ सक्तिलाइ जित्या अधिकार दिया छु, रे केइ कुराले तमुलाइ हानि अद्या आथिन्। 20 तबइलइ भुत आत्मा तमरा बसमि छन् भनिबर रमाउन्या हइन रे तमरा नाउँ स्वर्गमि लेखिरइछ भनिबर रमा।” इसुको धन्यबादको प्रार्थना ( मत्ति ११:२५-२७ ; १३:१६ , १७ ) 21 तसइबेला इसु पबित्तर आत्मामि भरिबर भुन्न लाग्या, “हे पिता स्वर्ग रे धर्तिका परमेस्वर मु तमलाइ धन्यबाद चणाउनउ क्यालाइकि तमले इन कुरडि बुद्दिमान रे समझदार बटहइ लुकाइबर राख्या रे केइ नजान्यानलाइ धेकाया। क्यालाइकि पिता तमलाइ यसोइ अद्द निको लाग्यो। 22 “मेरा पिताले सप्पइ थोक मुलाइ दिया छन्। चेलो को हो भनि पिता बाहेक कसइले जान्नइन। तस्याइ चेलो रे उनुले चिनाया मान्सले बाहेक अउर कसइले पितालाइ जान्नाइन्।” 23 सिस्यानतिर फर्किबर इसुले तिनलाइ खुसुक्क भुन्यो, “यिन सप्पइ कुरा धेक्द पाउन्या तमु कति धन्यकाहउ। 24 क्यालाइकि मु तमुलाइ भुन्नउ भउत अगमबक्ता रे राजाले तमले जि धेक्याछउ तिन धेक्द्दया मन अर्याथ्यो, रे धेक्द् पाएन, जि तमु सुन्नाछउ तिन सुन्या मन अर्याथ्यो रे सुन्न पाएन्।” निको सामरिको उखान 25 एक दिन एक जनो धर्म-गुरुले इसुलाइ पाइन लाउनाकि सोध्यो, “गुरुज्यु, मुइले कभइ नमद्या जिबन पाउनाइलाइ कि अद्दपड्या हो ब?” 26 इसुले तिन धर्म-गुरुलाइ भुन्यो कि, “यइका बारेमि ब्यबस्थाले कि भुणन्छ? तइमि तमले कि पड्या छउ?” 27 तनज्याइ तन धर्म-गुरुले भुन्यो, “तुइले आफना परमप्रभु परमेस्वरलाइ पुराइ हिर्दयले, पुराइ परानले, पुराइ तागतले, पुराइ मगजले पिरिम अद्दु, ‘रे आफना पडउसिलाइ आफुलाइ जस्या पिरिम अद्दु।’” 28 इसुले तनलाइ भुन्यो कि, “तमले निकोइ भन्या। तमलइ जा रे तसोइ अर, तम बाच्या छउ।” 29 तनज्या तन धर्म-गुरुले आफुलाइ निको धेकाउनाइलाइ इसुलाइ भुन्यो, “मेरो पडउसि को हो ब?” 30 इसुले भुन्यो, “एक जनो मान्स यरुसलेमबटहइ यरिहो होइबर उन जान्नाथ्यो। रे त्यो लभारउनका हात पड्यो। तन लभारउनुले तइ मान्सलाइ नाङोइ बनाइबर हाण्यो अद्मरो पाडिबर गया। 31 तनज्या एक जनो पुजारि आयो, रे तइ अद्मरो मान्स धेकिबर नधेक्या जसो अरि तर्किबर गयो। 32 तसेरि एक जनो लेबि कुलको पुजारि लइ तसइ बाटाबटहइ आयो रे तइ अद्मरो मान्स धेकिबर नधेक्या जसो अरिबर तर्किबर गयो। 33 तनज्या तसइ बाटाबटहइ सामरिया ठउँरको मान्स आयो, तइ अद्मरो मान्स धेकिबर, तइको मन खातिले भरियो। 34 तइ अद्मरो मान्सका घामि तेल रे दाखमध्य लाइबर पट्टि बादिबर आफना घोडामि राखिबर धर्मसालामि लइयो रे तइको हेरविचार अर्यो। 35 भोलिबार धर्मसालाका मान्सलाइ दुइ चाँदिका सिक्का दिबर भुन्यो, ‘यइको हेरबिचार अरिदिया, यइको निकेरि ओखोदो अरिदिया, अउर खर्च लाग्याले मु फर्किबर आउनज्या तिर्लो।’” 36 इसुले तति भनिसक्या पाछा तन धर्म-गुरुसित भुन्यो कि, “तमरा बिचारमि इन तिन जना मध्ये लभारउनका हात पड्या मान्सको पडउसि को भयो ब?” 37 तनज्या तन धर्म-गुरुले इसुलाइ भुन्यो कि, “जइको मन तइ मान्स धेकिबर खातिले भरियो।” तनज्या तन धर्म-गुरुसित इसुले भुन्यो कि, “जा तमलइ तसोइ गर।” मार्था रे मरियमसित इसुको भेट 38 इसु रे उनरा सिस्या जाना जानाइ एक गाँउमि पुग्या। रे तइ गाँउमि मार्था नाउँ भयइ स्वानिले उनलाइ आफना घरमि स्वागत अर्यो। 39 मरियम नाउँ भएकि तिनरि एक बइनि थि। तिन इसुका खुट्टाखि बसिबर उनरो बचन सुन्नाथिन्। 40 रे मार्था सेबा सत्कार अद्या काममि लागिरइथिन्। तिनले इसुका वाँ आइबर भुन्यो। “प्रभुजि, मेरि बइनिले सेबा सत्कारका काममि मुलाइ एक्लि पणिराइछ। तम धेक्दानु ब? तइखि भुनिदिय रे तइले मुलाइ कममि साहेता अदेइ थि।” 41 रे इसुले तिनलाइ भुन्यो, “मार्था, मार्था तु क्याकि भउत कुरामि चिन्ता रे फिक्रि अरन्छेइ। 42 रे जरुडि त एकइ कुरडि छ, त्यो असल रइबार मरियमले छानिराइछ, जो तिनबटहइ खोसिन्या आथिन्।” |
© 2024 (Active), Mother Tongue Translators Society and Wycliffe Bible Translators, Inc. All rights reserved.
Wycliffe Bible Translators, Inc.