Lûqa 8 - Zazaki Southern

Cînîyê ke Hetkarîya Îsayî Kenê

¹ Badêna, Îsayî dest pê kerd dewan û şaristanan ra geyra. Şarî rê waezî û mizgîna Hukimranîya Homayî da. Diwês hewarîyê ci zî Ey dir bî.

² Sewbîna zî cînîyê ke Îsayî ê cinan û nêweşîyan ra xelisnaybî Ey dir bî. Nînan ra yewe Meryema Mejdelije bî. Îsayî aye ra hewt cinî qewirnaybî.

³ Cînîya Xûzayî Yohena, Sosine û gelek cînîyê bînî zî Îsayî û hewarîyanê ci rê refaqet kerdêne, îmkananê xwu gore înan rê ardim kerdêne. Xûza, kehyayê qral Hîrodesî bi.

Mîsalê Citêrî

⁴ Îsayî qelebalixo pîl ke şaristananê ciyayan ra amebi Ey het rê eno mîsal da:

⁵ “Yew citêr şiyo ke toxim bierzo. Gama ke toxim eşto, tayê hebî rişîyayê kişta rayirî, binê lingan de pelixîyayê û teyran enê toximî werdê.

⁶ Tayê zî kewtê tehtan ser. Eke enê toximan zîl dayo zî bêawîye ra wuşk biyê şiyê.

⁷ Tayê zî kewtê miyanê telîyan. Telîyî zîlan dir biyê pîl, zîlî fetisnayê.

⁸ Tayê bînî zî kewtê herrîya başe. Enê toximî biyê pîl û se qat mehsûl dayo.” Badê, Îsayî bi vengo berz va: “Goşê kamî yê şinawitişî yo, wa bişinawo!”

⁹ Şagirdanê ci persa ke eno mîsal yeno çi mana.

¹⁰ Îsayî wina cewab da: “Sirrê derheqê Hukimranîya Homayî de şima rê eşkera biyî. Labelê ez sewbîna kesan rê bi mîsalan vana. Bi hawayê ke, ‘Do biewnîyê feqet nêvînê, Do bişinawê feqet fam nêkerê.’

¹¹ “Manaya mîsalî ena ya: toxim kelamê Homayî yo.

¹² Êyê kişta rayirî de, kesê ke kelam şinawito. Feqet badê pey Îblîs yeno, seba ke bawer nêkerê û nêxelisîyê, kelamî qelbê înan ra vejeno beno.

¹³ Êyê ke kewtê tehtan ser, kelam şinawito û bi keyfweşî qebûl kerdo. La enê kesî seba ke nêeşkayê kok bigêrê, ancax midetêk bawer kenê. Kesê winasî wexto ke bêrê ceribnayiş îman ra ageyrenê.

¹⁴ Êyê ke kewtê telîyan miyan, kelam şinawito la zemanî dir miyanê endîşe, zengînî û zewqê dinya de xeniqîyayê, eno semed ra nêeşkenê mehsûl bidê.

¹⁵ Êyê ke kewtê herrîya başe zî kelamî şinawenê û bi qelbêko baş û pêt girêdiyenê. Enê bi sebir deyax kenê, mehsûlêko zêde danê.”

Roşnê Xwu Menimnê

¹⁶ “Kes qendîle tanêfîneno û bi firaq nênimneno, yan zî nêkeno binê sedirî. Eksê ci, qendîldane de nano ro ke êyê ke dekewenê keye zî roşnî bivînê.

¹⁷ Çimkî tu çiyo pinanî ke nêro eşkerakerdiş çinê yo; tu çiyo nimite ke nêro zanayiş, nêkewo roşnayî ver çinê yo.

¹⁸ Eno semed ra dîqet bikerê ke şima senî goşdarî kenê. Kam waqif o, do ey rê hîna zaf bidiyo, la kam ke waqif nîyo, çiyo ke bawer keno waqif o zî do ey ra bigêrîyo.”

Aîleya Eslî ya Îsayî

¹⁹ Dadî û birayê Îsayî ameyî, la qelebalix ra nêeşkayî bêrê nizdîyê Ey.

²⁰ Xebere diyaye Îsayî ke “Dadî û birayê to teber de yê. Wazenê to bivînê.”

²¹ Îsayî va “Dadîya mi û birayê mi ê yê ke, kelamê Homayî şinawito û anê ca.”

Îsa Firtineyî Vindarneno

²² Rojêk Îsa û şagirdê xwu weniştî qayixe. Îsayî înan ra va “Ma vîyarê weverê gole.” Bi eno qeyde, bi qayixe gole ser o aver şiyî.

²³ Wexto ke qayixe gole ser o aver şiyêne Îsa şi hewn a. Nişka ra gole de firtineyêko pîl wurişt. Gama ke qayixe awe girewte, dekewtî halêko tehlîke.

²⁴ Şagirdê ci şiyî Îsa kerd aya. Ey ra va “Seyda, Seyda, ma xeniqîyenê!” Îsa wurişt, emir da ke, va û pêlê harî vinderê. Firtine vindert, her ca resa sikûnetî.

²⁵ Îsa ageyra şagirdanê xwu ser, va: “Kanî îmanê şima?” Şagirdî tersayî û ecêb mendî. Yewbînan ra va “Eno merdim kam o ke va û awe bîle emrê ci rê îtaet kenê?”

Îsa Şîfa Dano Mêrikê Cinêrî

²⁶ Îsa û şagirdê xwu resayî mintîqeyê Girasînîyan ke weverê Celîle de mendêne.

²⁷ Îsa gama ke vejîya qerax, şaristan ra yew mêrik ame Ey vera. Eno mêrik cinêr bi. Demêko derg ra viran geyrayne. Neke keyeyê xwu de, şikeftê ke sey mezelca ameyne bikarardiş de cûyayne.

²⁸ Gama ke ey Îsa dî qîra û vernîya ci de şi erd, bi vengo berz wina va: “Îsa, ey Lajê Homa tealayî, Ti mi ra çi wazenê? Ez bextê to de ya, Ti îşkence bi mi nêkerê!”

²⁹ Çimkî Îsayî cinî rê emir kerdbi, vatbi “Mêrikî ra vejîye!” Cin tim biyêne miseletê mêrikî. Mêrik bi zincîr û qeydan amebi girêdayiş; nobedar ey ser o bi. Labelê zincîrê xwu visnayne, hetê cinî ra ver bi cayanê xewle ameyne berdiş.

³⁰ Îsayî ey ra persa va: “Nameyê to çi yo?” Ey zî va “Nameyê mi Artêşe”, çimkî bolêk cinî dekewtbî zereyê ci.

³¹ Cinan, seba ke înan nêşirawo xorînîyanê bêbinan, Îsayî rê zaf lavey kerd.

³² A esna de, verardê koyî de yew garana pîle ya xozan estbî ke uca çerayne. Seba ke destûr bido ê dekewê zereyê xozan, cinan Îsayî rê lavey kerd. Ey zî destûr da.

³³ Cinî mêrikî ra vejîyayî şiyî dekewtî zereyê xozan. Garana xozan verardê tîk yê koyî ro acêr vazda, xwu eşt gole û xeniqîyayî.

³⁴ Înanê ke xozî çerênayne gama ke enê qewimîyayişî dîyî remayî, şaristan û dewan de ena xebere vila kerde.

³⁵ Enê ser o, şar vejîya ke qewimîyayişî bivîno. Ameyî verê Îsayî, mêriko ke cinan ra xelisîyabi dî. Mêrik verê linganê Îsayî de ronişte bi. Kincî daybî xwu ra, aqilê ci amebi sere. Şarî saw girewt.

³⁶ Înanê ke eno qewimîyayiş dî, sewbîna kesan rê qal kerd ke Îsayî senî mêrik cinan ra xelisnayo.

³⁷ Pêro şaro ke mintîqeyê Girasînîyan de cûyayne zaf tersa. Coka înan waşt ke Îsa uca ra şêro. Îsa zî seba ke ageyro Celîle wenişt qayixe.

^38-39 Eno mabeyn de, mêriko ke cinan ra xelisnabi seba ke Ey het bimano Îsayî rê lavey kerd. Labelê Îsayî ci ra va “Ageyre keyeyê xwu, Homayî semedê to se kerdo, qal bike” û mêrik şirawit. Mêrik zî şi, Îsayî semedê ci se kerdo, her cayê şaristanî de vila kerd.

Keyneka ke Bena Gane, Cîneka ke Şîfa Vînena

⁴⁰ Îsa gama ke ageyra Celîle qelebalix şi Ey vera, çimkî her kes paweyê Ey bi.

⁴¹ A esna de yew îdarekarê xavra vejîya ame, nameyê ci Yayîros bi. Kol bi linganê Îsayî û seba ke piya şêrê keyeyê ci lavey kerd.

⁴² Çimkî keynaya eya yeweka diwês serra verê mergî de bî. Îsa gama ke şiyêne keyeyê Yayîrosî qelebalixî her hetan ra O tehn dayne.

⁴³ Înan miyan de yew cînî zî estbî ke diwês serrî bî aye ra gunî şiyêne. Ena cînî pereyê xwu pêro dabi hekîman la tu yew nêeşkabi şîfa bido aye.

⁴⁴ Îsayî dima ameye û destê xwu sawit pêşê ci ra. A game de gunîşiyayişê ci vindert.

⁴⁵ Îsayî persa va: “Kamî destê xwu sawit mi ra?” Her kesî înkar kerd ke destê xwu sawito ci ra. Petrûsî va “Seydayê ma, qelebalixî dorê to girewto, to tehn danê.”

⁴⁶ Labelê Îsayî va “Yewî destê xwu sawit mi ra. Mi hîs kerd ke zereyê mi ra yew hêz vejîya.”

⁴⁷ Cîneke fam kerd ke nêeşkena biyayişî binimno, bi lerzayiş aver ameye. Kol biye linganê Îsayî. Vera her kesî de aye qal kerd ke çira destê xwu sawito Îsayî ra û senî ke destê xwu sawito senî şîfa dîya.

⁴⁸ Îsayî cîneke ra va “Keynaya mi, îmanê to ti xelisnaya. Bi silametî şo.”

⁴⁹ Îsayî hema qisey kerdêne, yewo ke keyeyê îdarekarê xavra ra ame, ey ra va “Keynaya to merde! Êdî Seydayî narehet meke.”

⁵⁰ Îsayî ke eno şinawit, Yayîrosî ra va “Meterse! Tenya îman biyare, keynaya to do bixelisîyo.”

⁵¹ Îsa ame keyeyê Yayîrosî. Petrûs, Yûhena, Yaqûb û dadî û babîyê keyneke ra teber kes nêgirewt zere.

⁵² Her kesî dayne xwu ro, bermayne. Îsayî înan ra va “Mebermê. Keyneke nêmerda, hewn de ya.”

⁵³ Bi tinaz Ey rê huyayî. Çimkî înan zanayne keyneke merda.

⁵⁴ Labelê Îsayî destê keyneke girewt û veng da ci, va: “Keynaya mi, wurze payanî!”

⁵⁵ Newe ra ruh dekewt keyneke, tavilî wurişte payanî. Îsayî emir kerd ke tayê werd bidê ci.

⁵⁶ Dadî û babîyê keyneke heyret mendbî. Îsayî ê tembî kerdî ke kesî rê behsê enê biyenan nêkerê.