Lûqa 5 - Zazaki Southern

Şagirdê Verîn yê Îsayî

¹ Rojêk Îsa qeraxê Gola Celîle de vindertbi. Dorê ci de yew qelebalixo sixlet kom bibi, Ey zî înan rê kelamê Homayî vatêne.

² A esna de qeraxê gole de di qayixî dî. Masegêrî qayixanê xwu ra ameybî war, torrê xwu şutêne.

³ Îsa wenişt qayixa Şîmûnî û ci ra waşt ke qerax ra bineyke şêro dûrî. Dima ronişt, qayixe ra însanê ke qerax de bî rê dest bi waezan kerd.

⁴ Badê ke wazê xwu temam kerdî Şîmûnî ra va “Birame cayo xorîn. Seba girewtişê maseyan torranê xwu bierze awe.”

⁵ Şîmûnî cewab da va: “Ya Seyda, emşo-mişo ma zaf lebityayî la ma tu çiyêk nêgirewt. Feqet ez do vatişê to bikerî û torran bierzî awe.”

⁶ Masegêran wina kerd û hende maseyî girewtî ke tay mend torrê înan bidirîyê.

⁷ Înan bi îşaretê destan veng da şirîkanê xwu yê qayixa bîne ke bêrê ardimê înan. Ê zî ameyî û her di qayixî zî bi maseyan biyî pirr; wina bi ke, tay mend qayixî awe de şêrê war.

^8-9 Gama ke Şîmûn Petrûsî û hevalanê xwu dî çiqas zaf maseyî girewtê, ecêb mendî. Enê ser o Şîmûn Petrûs kol bi çokanê Îsayî û va: “Wayirê mi, mi ra dûrî vindere! Ez merdimêko gunekar a!”

¹⁰ Lajê Zebedî Yaqûb û Yûhena zî Şîmûnî dir xebitîyayne. Ê zî ecêb mendbî. Îsayî Şîmûnî ra va: “Meterse! Êdî ti do herinda maseyan de însanan bitepişê.”

¹¹ Masegêran qayixê xwu antî qerax; fek her çî ra verada û Îsayî dima şiyî.

Îsa Şîfa Dano Mêrikê Cuzaminî

¹² Îsa gama ke yew şaristan de bi, raştê yew merdimî ame ke her cayê ci cuzamî girewto. Mêrikî gama ke Îsa dî, kol bi linganê ci û bi lavey va “Ey Wayirê ma, eger ti biwazê, ti eşkenê bi dayişê şîfa mi pak bikerê.”

¹³ Îsayî destê xwu derg kerd, sawit mêrikî ra. Senî ke va “Ez wazena. Şîfa bivîne!” Mêrikî de cuzam ra eser nêmend.

¹⁴ Îsayî ey ra va “Kesî ra behsê enê biyenan meke. Şo xwu nîşanê kahînî bide. Ti seba ke dîyayişê şîfa bimojnê înan, nîyazo ke Qanûnê Mûsayî gore emir biyo, teqdîm bike.”

¹⁵ Labelê xeberê derheqê Îsayî de hîna zaf vila bîyî. Zaf merdimî seba ke goşdarîya Ey bikerê û şîfa bivînê qefle bi qefle ameyne.

¹⁶ Îsa zî şiyêne cayêko tenha û duayî kerdêne.

Îsa Şîfa Dano Mêrikê Felcbiyayeyî

¹⁷ Rojêk Îsayî waezî dayne. Fêrisî û alimê Tewratî ke her dewa Celîle û Yahûdîye ra û Yeruşalîm ra ameybî zî roniştbî goşdarîya Ey kerdêne. Seba ke şîfa bido nêweşan qudretê Homayî Ey dir bi.

¹⁸ A esna de çend merdimî xebetiyayne ke doşekî ser o yew mêrikê felcbiyayeyî biyarê verê Îsayî.

¹⁹ Labelê uca hende qelebalix bi ke nêeşkayî şêrê zere û xwu biresnê Îsayî. Coka vejîyayî serê banî û kiremîtî wekerdî. Dima merdimo felcbiyaye doşekî dir merbeqe ro verada war, miyanê qelebalixî de, verê Îsayî de rona.

²⁰ Îsayî wexto ke dî ê çiqas wayirê îmanî yê, mêrikê felcbiyayî ra va “Ey benîadem, guneyê to ameyî efûkerdiş.”

²¹ Alimanê Tewratî û Fêrisîyan xwu miyan de minaqeşe kerd va “Eno merdimo ke xwu Homayî dir yew hesibneno kam o? Homayî ra teber kam eşkeno guneyan efû bikero?”

²² Îsayî fam kerd ke ê çi minaqeşe kenê. Va “Çira şima çiyanê winasî fikirîyenê?

²³ Merdim vajo ‘Guneyê to ameyî efûkerdiş’ yan vajo ‘Wurze xwu ser û şo.’ Kamcîn asan o?

²⁴ Bizanê, ez sey Benîademo Semawî rîyê erdî de wayirê selahîyetê efûkerdişê guneyan a.” Dima, merdimê felcbiyayeyî ra va “Ez to ra vana, wurze, doşekê xwu bide arê û şo keyeyê xwu.”

²⁵ Mêrik nişka ra verê çimê her kesî de wurişt payanî, doşegê xwu pişt, Homayî rê hemd kerd û verê xwu da keyeyê xwu.

²⁶ Her kes heyret mend, hemîne Homayî rê hemd kerd û bi ters va “Ma ewro çiyê zaf ecêbî dîyî.”

Lewî (Metta) Daxilê Şagirdanê Îsayî Beno

²⁷ Badê ena biyene Îsa vejîya teber. Yew memûrê bacî dî, nameyê ey Lewî bi. Cayê arêdayişê bacî de ronişte bi. Îsayî ey ra va “Mi dima bêre!”

²⁸ Lewî wurişt payanî, her çiyê xwu ca verda û Îsayî dima şi.

²⁹ Badê, Lewî semedê şerefê Îsayî keyeyê xwu de ziyafetêko pîl da. Sifreyî ser o memûranê bacî ra teber gelek însanê bînî zî estbî.

³⁰ Fêrisî û alimê înan yê Tewratî vajîyayî, şagirdanê Îsayî ra va: “Şima çira memûranê bacî û kesê ke dîn ra dûrî yê dir wenê û şimenê?”

³¹ Îsayî wina cewab da înan: “Weşî muhtacê hekîmî nîyê, nêweşî muhtac ê.

³² Ez ameya ke bi gunekaran tewbe bidî kerdiş, neke bi salihan.”

Meselaya Rojeyî

³³ Înan Îsayî ra va “Şagirdê Yehyayî tim roje gênê û dua kenê, şagirdê Fêrisîyan zî wina. La şagirdê to tim wenê û şimenê.”

³⁴ Îsayî wina cewab da înan: “Wexto ke veywe de zama xwendîyan miyan de bo, şima eşkenê bi înan roje bidê girewtiş?

³⁵ Do wext bêro, zama do miyanê înan ra bigêrîyo, o wext ê do roje bigêrê.”

³⁶ Îsayî sewbîna zî eno mîsal înan rê qisey kerd: “Kes lîbasê neweyî ra yew parçe ciranêkeno û pê lîbasê kanî pîne nêkeno. Eke wina bikero, hem do lîbaso newe bidirîyo, hem zî do pîneyo ke lîbasê neweyî ra gêrîyayo cila kane rê nêbo.

³⁷ Ancî, tu kes şerabo teze denêkeno meşka kane. Eke wina bikero, şerabo newe do meşke bidirno, do şerab birişîyo û meşke mehf bibo.

³⁸ Coka şerabo teze debeno meşka newa.

³⁹ Xwura tu keso ke şerabo kan bişimo şerabo teze nêwazeno. Do vajo ‘Şerabo kan weştir o.’”