Lûqa 19 - Zazaki Southern

Zakay

¹ Îsa dekewt Erîha. Zereyê şaristanî ra vîyartêne.

² Erîha de yew mêrik estbi, nameyê ci Zakay bi. Serekê memûranê bacî bi; zaf zengîn bi.

³ Waştêne bivîno ke Îsa kam o. La seba ke qama ey kilmeke bî, qelebalix ra nêeşkayne Ey bivîno.

⁴ Vernî de vazda şi cayo ke Îsa do bivîyartêne. Seba ke Ey bivîno, şi serê yew încîrêra yabanî.

⁵ Îsa gama ke ame cayo ke Zakay uca bi, acor ewnîya û va “Zakay, lez bêre war! Gereka ewro ez keyeyê to de bimanî.”

⁶ Zakay tavilî ame war û bi keyf Îsa keyeyê xwu de kerd meyman.

⁷ Çi kesê ke eno dî, vajorîyayî û va “Îsa senî şino beno meymanê yew mêrikê dîn ra dûrî?”

⁸ Zakay wurişt payanî û Îsayî ra wina va: “Wayirê ma, ez do nîmeyê mal û milkê xwu bidî feqîran. Eger mi yewî ra bi neheqî çiyêk girewto, ez do çar qatê ci apey bidî.”

⁹ Îsayî wina va: “Ewro eno keye resa xelasî. Çimkî eno mêrik zî neslê Îbrahîmî ra yo.

¹⁰ Axir, Benîademo Semawî seba ke vindîbiyayî bigeyro û bixelisno ame.”

Mîsalê des kîseyî peran

¹¹ Gama ke qelebalixî enê vateyî goşdarî kerdêne, Îsa nizdîyê Yeruşalîmî de bi û însanan vatêne qey do Hukimranîya Homayî tavilî vejîyo meydan. Eno semed ra, Îsayî qiseykerdişê xwu bi eno mîsal dewam kerd:

¹² “Yew mêriko esilzade, seba ke hetê împaratorî ra bibo hukimdar, xwu amade kerdo ke şêro yew welato dûrî. Dima ageyrayne welatê xwu û şarê xwu îdare kerdêne.

¹³ Veng dayo xulamanê xwu ra des kesan û her yewî rê kîseyêk pere dayo û vato ‘Heta ke ez ageyrî enê pereyî bişixulnê.’

¹⁴ “La şarê welatê ci ey ra nefret kerdêne. Ey dima împaratorî rê temsîlkarî şirawitê û xebere daya, vato ‘Ma nêwazenê eno mêrik bibo hukimdarê ma.’

¹⁵ “La ancî zî mêrik biyo hukimdar. Senî ke ageyrayo welatê xwu, veng dayo xulamanê ke pereyê xwu emanetê înan kerdê û waşto bimûso înan çi qezenc kerdo.

¹⁶ Xulamo verîn ameyo vato ‘Wayirê mi, to yew kîse pere dabi mi, mi des kîseyî qezenc kerdî.’

¹⁷ “Hukimdarî ey ra vato ‘Aferîn, xulamo xeyrin! To nîşan da ke karo qijek de ti yewo wayirê îtîmadî yê. Eno semed ra mi îdareyê des şaristanan da to.’

¹⁸ “Xulamê diyinî vato ‘Wayirê mi, mi bi yew kîseyê pereyê to panc kîseyî qezenc kerdî.’

¹⁹ “Hukimdarî vato ‘Mi ti panc şaristanan ser o kerdî wayirê selahîyetî.’

²⁰ “Dima yewna xulam ameyo vato ‘Wayirê mi, ha to rê kîseyê peranê to. Mi yew desmale de piştî û nimitî.

²¹ Ez to ra tersaya, çimkî ti yew mêriko sert ê. Çiyo ke to kede nêdaya ci, ti gênê. Çiyo ke to nêramito, ti çînenê.’

²² “Hukimdarî ey ra wina vato: ‘Gidî xulamo bêxeyr! Ti bi fekê xwu xwu danê dest. Madem to zanayne ez yew mêriko sert a, çiyo ke mi kede nêdaya ci ez gêna, çiyo ke mi nêramito ez çînena,

²³ madem wina yo, to çi ra pereyê mi nêşixulna? Gama ke ez ageyrayne, mi do bi karê ci apey bigirewtêne.’

²⁴ “Dima, hukimdarî înanê dorê xwu ra vato ‘Kîseyê peran enê xulamî ra bigêrê, bidê eyê ke bi des kîseyan ameyo.’

²⁵ “Mêrikan hukimdarî ra vato ‘Feqet wayirê ma, xwura des kîseyî pereyê ey estê!’

²⁶ “Hukimdarî wina cewab dayo înan: ‘Ez şima rê enê vajî, o ke diyayo ci û bi ey kar kerdo rê do hîna zaf bidiyo; eyê ke kar nêkerdo zî, do çiyo ke destê ci de yo ra zî bibo.

²⁷ Ma bêrê înan ser, êyê ke nêwazenê ez bibî hukimdar, ê dişmenanê mi biyarê tiya û verê çimê mi de bierzê şimşêran fek.’”

Îsa Yeruşalîm de rûmet vîneno

²⁸ Badê ke Îsayî enê vateyî vatî, vernî de şi û ver bi Yeruşalîm rayir girewt.

²⁹ Gama ke ame nizdîyê Beytfacî û Beytanya, enê dewî verardê Koyê Zeytûne de bî, şagirdanê xwu ra di kesî vernî de şirawitî.

³⁰ Înan ra wina va: “Şêrê ena dewa ke vera ma de ya. Eke şima resayî dewe, şima do yew kurrîyo beste bivînê ke qet kes nêwenişto ci. Ey akerê û mi rê biyarê.

³¹ Eke yew şima ra biperso vajo ‘Şima çi ra kurrî akenê?’ Vajê ‘Îhtîyacê Wayirê ma pê esto.’”

³² Her di şagirdî şî û her çî tam zî seke Îsayî vatbi dî.

³³ Gama ke kurrî akerdêne, wayiranê ci persa va: “Şima çi ra kurrî akenê?”

³⁴ Şagirdan va “Îhtîyacê Wayirê ma pê esto.”

³⁵ Bi eno qeyde kurrî ard Îsayî het. Înan ebayê xwu nayî kurrî ser û Îsa wenişna.

³⁶ Îsa gama ke kurrî ser o ver bi Yeruşalîm aver şiyêne, şarî zî ebayê xwu rayir de ravistêne.

³⁷ Îsa êdî amebi nizdîyê rayirê ke Koyê Zeytûne ra acêr şiyêne. Qelebalixo pîl ke şagirdanê ci ra ameyo meydan keyfweşî miyan de bi. Qelebalixî semedê mucîzeyanê ke dîbî, bi vengo berz Homayî rê hemd kerdêne.

³⁸ Vatêne “Hukimdaro ke bi selahîyetê Rebî yeno, mibarek bo! Asîman de silamet, Homayo ke erşê ala de yo rê hemd bo!”

³⁹ Qelebalix ra tayê Fêrisîyan Îsayî ra va: “Seyda, vengê şagirdanê xwu bibirne!”

⁴⁰ Îsayî zî cewab da înan, va: “Ez şima rê enê vajî, eger vengê înan bibirîyo, kerrayî yenê ziwan!”

Îsa semedê Yeruşalîmî bermeno

⁴¹ Îsa amebi nizdîyê Yeruşalîmî. Gama ke şaristan dî, dest bi bermî kerd.

⁴² Wina va: “Werrekna to zî ewro rayiro ke şino silametî ferq bikerdêne! La ena game ti nêeşkenê enê rayirî bivînê.

⁴³ Do roje bêro, dişmenê to do çeper dorê to de biancê û her hetan ra bêrê to ser.

⁴⁴ Do to erd ra duz bikerê û şarê to qetil bikerê. To de do kerra kerra ser o nêverdê. Çimkî saeta ke Homa ame ardimê to, to ferq nêkerd.”

Îsa şino mabed

⁴⁵ Îsa dekewt hewşê mabedî, dest pê kerd înanê ke çî rotêne uca ra qewirnayî.

⁴⁶ Înan ra va: “Ameyo nuştiş ke ‘Keyê mi do bibo keyeyê duayan.’ Labelê şima tiya kerdo ‘halînê heydûdan’.”

⁴⁷ Îsayî her roje hewşê mabedî de waezî dayne. Serkahînan, alimanê Tewratî û sermiyananê şarî zî waşt Ey bikişê.

⁴⁸ La nêzanayne do enê senî bikerê. Çimkî şarî Îsa zerrî ra goşdarî kerdêne.