Lûqa 15 - Zazaki Southern

Mîsalê mêşina ke biya vindî

¹ Memûrê bacî zî tede, komê merdimanê dîn ra dûrî qefle bi qefle ameyne ke Îsayî bigoşdarê.

² Fêrisîyan û alimanê Tewratî dest pê kerd vajorîyayî, va: “Eno mêrik kesanê dîn ra dûrî qebûl keno û înan dir eynî sifre de ronişeno.”

³ Enê ser o Îsayî eno mîsal înan rê qisey kerd:

⁴ “Ma ferz bikerê ke şima ra yew, se mêşinê xwu estê û nînan ra yewe bena vindî. O kes se keno? Neway û new mêşinan yaban de nêverdeno û heta ke mêşina vindîbiyaya bivîno dima nêgeyreno?

⁵ Gama ke mêşina xwu dî zî, nêbeno şa û nêgêno kolekanê xwu û

⁶ vaznêdano keyeyê xwu? Dima zî venga hevalan û cîrananê xwu nêdano û nêvano ‘Bêrê, mi dir şa bibê, çimkî mi mêşina xwu ya vindîbiyaya dî’?

⁷ Enê bizanê ke, bi eynî şekil, seba tek yew gunekarê ke tewbe keno, sema de şayî bena. Ena şayîya ke bena, şayîya ke seba neway û new merdimanê salihan ke îhtîyacê înan bi tewbe çinê yo bena ra pîlêr a.”

Mîsalê pereyo ke biyo vindî

⁸ “Ferz bikerê des pereyê sîmînî yê cînîyêk estê, la yewê ci vindî kena. Yew qendîle tanêfînena, keyeyê xwu nêruwena û heta ke pereyê xwu bivîno her ca ra bi dîqet nêgeyrena?

⁹ Gama ke pere dî zî, veng dana dostan û cîrananê xwu û vana ‘Bibê şirîkê şabiyayişê mi, mi pereyê xwu yo ke vindî kerdbi dî’

¹⁰ Bi eynî şekil ez şima rê vana, tek yew gunekar bîle tewbe bikero melekê Homayî şa benê.”

Mîsalê di lajan

¹¹ Îsayî va: “Di lajê yew mêrikî estbiyê.

¹² Nînan ra lajê qijî babîyê xwu ra vato ‘Bawo, malê to ra bara ke mi rê kewena ez nika wazena.’ Babî zî serwetê xwu mabeynê her di lajanê xwu de bare kerdo.

¹³ “Çend rojî badêna lajê qijî her çiyê xwu dayo arê û şiyo yew welato dûrî. Uca miyanê sefahetî de cûyayo û her çiyê xwu dayo vayî ver qedênayo.

¹⁴ Badê ke her çiyê xwu xerc kerdo, o welat de xelayêka xidare dest pê kerda, biyo muhtacê yew loqmeyê nanî.

¹⁵ Enê ser o, kewto xizmetê yew mêrikê şarê ê welatî. Mêrikî o seba ke xozan biçerêno şirawito merganê xwu.

¹⁶ Lajo qij bêçaretî ra bi werdişê milxanê ke xozî wenê zî razî biyo la kesî çiyêk nêdayo ci.

¹⁷ “Axir hişê ci ameyo sere û wina vato: ‘Çi karkerê babîyê mi estê, zêde-zêde werdê înan esto, la ez, tiya geste ver mirena.

¹⁸ Ez do wurzî şêrî babîyê xwu het û ey ra vajî “Bawo, mi vera Homayî û vera to de gune kerd.

¹⁹ Ez êdî layiq nîya ke sey lajê to bêrî zanayiş. Mi sey karkeranê xwu ra yewî qebûl bike.”’

²⁰ Bi eno qeyde wurişto ageyrayo verê babîyê xwu. O hema ke dûrî de biyo, babîyê ci o dîyo, zerrîya ci pê veşaya, vazdayo şiyo, o verar kerdo û lewî nayê pa.

²¹ Lajê ci ey ra vato ‘Bawo, mi vera Homayî û vera to de gune kerd. Ez êdî layiq nîya ke sey lajê to bêrî zanayiş.’

²² “Babîyî zî xulamanê xwu ra wina vato: ‘Lez bikerê! Xeftanê tewr rindekî biyarê piradê. Û engiştrane dekerê engişta ci, çaroxan bikerê payî.

²³ Gamêşa ma ya xurte biyarê serebibirnê, ma biwerê û keyf bikerê!

²⁴ Çimkî eno lajê mi merdbi la nika ageyra heyat! Vindî bibi la êdî ame dîyayiş!’ Înan bi eno qeyde dest bi şayî kerda.

²⁵ “Lajê babî o pîl zî hêga de biyo. Wexto ke ameyo nizdîyê keyeyî, vengê sazî û kayî şinawito.

²⁶ Veng dayo xulaman ra yewî, persayo ke se biyo.

²⁷ Xulamî vato ‘Birayê to apey ame, babîyê to zî seba ke o wina weş û war ameyo keye, gamêşa xurte da serebirnayiş.’

²⁸ “Lajo pîl enê rê zaf şikiyayo, nêwaşto şêro keye. Babîyê ey ameyo teber, seba ke bêro zere, lajê xwu rê lavey kerdo.

²⁹ Ey zî babîyê xwu ra wina vato: ‘Biewnî, hende serrî ez sey xulamî to rê xebitîyaya. Caran ez emirê to ra nêvejîyaya, la seba ke ez hevalanê xwu dir keyf bikerî, to yew bizêke bîle nêda mi.

³⁰ Eno lajê to yo ke malê to berd qehpikan dir werd, seba ke ameyo, to gamêşa xurte da serebirnayiş.’

³¹ “Babîyê ci ey ra vato ‘Lajê mi, ti her wext mi het de yê, çiyê mi esto pêro yê to yo.

³² Labelê ewro, yew roja wina ya ke gereka ma keyf bikerê û şa bibê; çimkî birayê to merdbi la nika ageyra heyat; vindî bibi, êdî ame dîyayiş!’”