Lûqa 13 - Zazaki Southern

Tewbe bikerê

¹ Leşkeranê walî Pîlatûsî, tayê Celîleyijê ke qurban serebirnayne kiştbî. Wina ke, Celîleyijê ke kişîyaybî, gunîya înan dekewtbî miyanê gunîya qurbananê ke înan serebirnaybî. Tayê kesî ameyî ena xebere da Îsayî.

² Îsayî înan ra wina va: “Şima gore, enê Celîleyijî Celîleyijanê bînan ra hîna gunekar ê? Eno semed ra yew felaketo wina ame înan ser de?

³ Ez şima rê vana, nê! Labelê eke şima tewbe nêkerê, şima heme do sey înan helak bibê.

⁴ Eyla seba heştês kesê ke mehlaya Yeruşalîmî Silûha de birce înan ser de rijîya û merdî, şima vanê se? Şima gore ê, însananê bînan ke Yeruşalîm de cûyenê ra hîna gunekar bî?

⁵ Ez şima rê vana, nê! Labelê eke şima tewbe nêkerê, şima heme do sey înan helak bibê.”

Dara ke meywe nêdana

⁶ Dima, Îsayî eno mîsal qisey kerd: “Rezê yew mêrikî de încîrêrêk estbiya. Mêrik ameyo dare de meywe geyrayo feqet nêdîya.

⁷ Karkerê xwu ra vato ‘Biewnî, hîrê serrî yê ke ez yena ena dare de meywe geyrena, nêvînena. Ena încîrêre bibirne! Çi rê bîlasebeb erd îşgal bikero ke?’

⁸ Karkerî zî cewab dayo, vato ‘Wayirê mi, ena încîrêre yewna serre verde. Eno mabeyn de ez zî dorê aye bikenî û zibil dekerî ver.

⁹ Belkî serrêna meywe bido. Eke nêda, ti zî aye bibirne.’”

Îsa Roja Sebtî şîfa dano yew cînî

¹⁰ Îsayî Roja Sebtî xavrayan ra yewe de waezî dayne.

¹¹ Uca yew cînîya ke bi cin kewta estbî. Rîyê cinî ra heştês serrî bî ke bedenê xwu ra seqete bî; bibî dila, qet nêeşkayne paştîya xwu raşt bikero.

¹² Îsayî ke a dî, veng da ci, arde xwu het û va “Ey cîneke. Ti nêweşîya xwu ra xelisîyaya.”

¹³ Destê xwu nayî cîneke ser. Cîneke tavilî bî raşt û dest pê kerd Homayî rê hemd kerd.

¹⁴ Îdarekarê xavra, seba ke Roja Sebtî şîfa daya, Îsayî ra hêrs bi; ageyra qelebalixî ser û va “Semedê xebitîyayişî hewte de şeş rojî estê. Ê rojan de şîfa bigeyrê; Roja Sebtî meyerê.”

¹⁵ Îsayî eno cewab da ci: “Gidî şima dirîyan! Şima Roja Sebtî bîle gayê xwu yan zî herê xwu axur ra anêkenê û nêbenê awe ser?

¹⁶ Ena cînîya ke mi kerde weş neslê Îbrahîmî ra ya. Heştês serrî yê ke Îblîsî a êsîr kerdbî. Hewce nêkerdêne ke ena cîneke zî Roja Sebtî enê esaretî ra bixelisîyo û şîfa bivîno?”

¹⁷ Enê vateyê Îsayî pêro mixalifê ci şermezar kerdî. Temamê cematî zî kerdenanê Eyê bêqisûran rê heyran mend.

Mîsalê toximê xerdelî û mîrazî

¹⁸ Coka Îsayî wina va: “Hukimranîya Homayî manena çî? Ez aye bişibnî çi?

¹⁹ Hukimranîya Homayî manena toximo werdîlek yê xerdelî ke yew mêrikî baxçeyê xwu de ramito. Toxim beno pîl, beno dare û teyrî gilanê aye ser o halîn bîle virazenê.”

²⁰ Îsayî ancî va “Ez Hukimranîya Homayî bişibnî çi?

²¹ A manena mîrazê ke cînîyêk dekerdo miyanê hîrê peymî ardan. Eno mîraz heme mîrî mîşte keno.”

Bero teng

²² Îsa wexto ke şiyêne Yeruşalîm, her dewe û şaristan de vindertêne û waezî dayne.

²³ Yewî Ey ra persa va: “Wayirê mi, roja qîyametî hûmara înanê ke xelisîyayê do tay bo?” Îsa ageyra înanê ke uca biyî ser û wina va:

²⁴ “Bero ke şino heyato ebedî teng o; seba ke şima enê berî ro dekewê zere, çi destê şima ra yeno bikerê. Ez şima rê vana ke, zaf kesî do biwazê dekewê, feqet do nêeşkê dekewê.

²⁵ Demêk do bêro, wayirê keyeyî do wurzo payanî û berî bigêro. Şima do teber de vinderê û berî bicenê, şima do vajê ‘Wayirê ma, berî ake!’ Feqet O do sey cewabî şima ra vajo ‘Ez nêzana şima kam ê.’

²⁶ Şima zî do Ey ra vajê ‘Ma to dir werd û şimit. To kuçeyanê ma de ma rê waezî dayî.’

²⁷ O zî do enê cewabî bido şima: ‘Ez nêzana şima kam ê. Mi ra dûrî vinderê, ey xirabî!’

²⁸ “Îbrahîm, Îshaq, Yaqûb û pêxemberê bînî do Hukimranîya Homayî de bê; feqet şima do teberê enê de bimanê. Gama ke şima enê bivînê, şima do feryad û fîxan bikerê.

²⁹ Însanî do rojhelat ra, rojawan ra, bakur ra û başûr ra bêrê û sifreyê Hukimranîya Homayî de cayê xwu bigêrê.

³⁰ Êyê ke nika peyin ê do bibê yewin, yewinî zî do bibê peyinî.”

Tehdîdo ke Hîrodesî ra yeno

³¹ Tam a esna de tayê Fêrisî ameyî û Îsayî ra va “Tiya ra aqitîye, şo sewbîna ca. Hîrodes wazeno to bikişo.”

³² Îsayî înan ra wina va: “Şêrê û ê lûyê fenekî ra vajê ‘Ewro û siba ez do cinan biqewirnî, şîfa bidî nêweşan. Roja hîrêyine ez do biresî amancê xwu.’

³³ Ancî zî ez ewro, siba û disiba gereka rayirê xwu ra dewam bikerî, çimkî nîno fikirîyayiş ke yew pêxember teberê Yeruşalîmî de bimiro.”

Şarê Yeruşalîmî ra gerrizîyayiş

³⁴ “Ey Yeruşalîm, ey Yeruşalîmo ke pêxemberan kişeno, resûlanê Homayî kerra keno! Kerge senî leyrekanê xwu gêna binê baskanê xwu, mi zî çend rey waşt şima wina arêdî; feqet şima nêwaşt.

³⁵ A eno semed ra Homa do keyeyê şima terk bikero. Ez şima rê enê vajî, şima reyna mi nêvînenê heta zemano ke şima vajê ‘O ke bi selahîyetê Rebî yeno mibarek bo!’”