Lûqa 19 - Kitabo Mûqades

Tahsîldar Zaqay

¹ Îsa kewt sûka Erîha mîyan û uja ra ravêrdê.

² Uja di jew mêrdekêndo bol zengîn bi, nameyê ci Zaqay bi ew o jew pîlê tahsîldaran bi.

³ O qayil bi bizano no Îsa kam o, heqûnheq Ey bivîno. Hima bejna ey kilm bî, qandê coy milet ra ey nêşayê ki Îsay bivîno.

⁴ O zî vernî di vazda û vijya jû tûwêr ser ki Îsay bivîno, çiki Îsa do uja ra ravêrdayê.

⁵ Senî ki Îsa ame tûwêr hetek, weyna cor ra û veynda ey, va: “Zaqay, rew bê war! Gerek ez ewro keyedê to di meyman ba.”

⁶ Zaqay tûwêr ra ecele ame war û bol kêfa Îsa keyedê xo di qebul kerd.

⁷ Merdiman senî no dî, pêro vajîyay û wuna va: “O şi jew merdimdê gunakarî rê bi meyman!”

⁸ Hima Zaqay ageyra Îsay ew Ey rê va: “Rebbî, nîmeyê milkdê xo ez dana feqîran, ew eki mi kesî ra çîyê neheqeya giroto se, ez do çehar qatê ci vêşî peyser bida.”

⁹ Wexta Îsay ey rê va: “Ewro reyayiş kewt nê keyî mîyan, çiki no merdim zî raşta lajê Îbrahîmî yo.

¹⁰ Xora Lajê Însanî ame ki oyo ki bîyo vinî, bigeyro ey ew ey bireyno.”

Mesela Padîşa û Des Teney Koleyê Ci

¹¹ Wexto ki înan goştareya nê qisan kerdê, Îsay înan rê jûna mesel va, çiki O amebi nezdidê Yeruşalîmî ew înan vatê qay Hukumdareya Ellay do bol nezdi ra uja di biaso.

¹² Ay ra Îsay înan rê va: “Jew merdimêndo hesibnaye bi, o şi jew welatêndo dûrî ki uja di heqê hukumdarey bigîro ew bahdo peyser bîro welatdê xo.

¹³ Hendik hewna nêşibi, veynda des kolandê xo ew des mînayê sêminî înan mîyabeyn di kerdî bara. Ey va: ‘Hetanî ez fina bîra, nê perrana xo rê kar bikerê!’

¹⁴ “Hima qewmê welatdê ey, ey rê dişmen bi ew mîyanikî ey dima merdimî riştî ki ê şirê, vajê: ‘Ma nê merdimî xo sero padîşa nêwazenê.’

¹⁵ “Fina zî o bi padîşa û peyser ame. Ey emir da wa veyndê ê kola, êyê ki ey perrey daybî ci. Çiki o qayil bi bizano înan ê perrana çi kar kerdo.

¹⁶ Sifteyênê ci yeno ey hetek ew vano: ‘Begê mi, jû mînaya to ya sêmin, des mînayê sêminî qezenc kerdî.’

¹⁷ “Beg vano: ‘Eferim to rê, ti koleyêndo rind ê. Çiki ti girwedo wuna werdîkek di mezbut vijyayê, qandê coy, ti do des sûkan sero hukumdarey bikerê.’

¹⁸ “Êdê didin yeno ew vano: ‘Begê mi, jû mînaya to ya sêmin, panj mînayê sêminî qezenc kerdî.’

¹⁹ “Beg ey rê zî vano: ‘Ti do panj sûkan sero hukumdar bê.’

²⁰ “Naqor bahdoyênê ci yeno û wuna vano: ‘Begê mi, na mînaya xo ya sêmin fina bigî, mi a pişt jû dismal ra ew nimit.

²¹ Ez to ra tersaya, çiki ti merdimêndo sert ê. Çîyo ki paya to çinî ya, ti gênê ew çîyo ki to nêkarrito, ti ey arêdanê.’

²² “Beg ey rê vano: ‘Ey koleyo xirab, qiseyê ki to fek ra vijyayê, ez do ê qisana to mahkûm kera. Eki to zanayê ez merdimêndo sert a, çîyo ki paya mi tede çinî ya, ey gêna ew çîyo ki mi nêkarrito ey zî arêdana,

²³ winî yo se, çi to perreyê mi faîza nêday? Qenê wexto ki ez peyser ameya, mi faîzîya pîya girotê.’

²⁴ “Êyê ki çorşmedê ey di bî, beg ageyreno înan û vano: ‘Ey dest ra ê perran bigîrê ew oyo ki des qatî qezenc kerdê, bidê ey!’

²⁵ “Ê ey rê vanê: ‘Begê ma, ey di xora des mînay estê!’

²⁶ “O zî înan rê vano: ‘Ez şima rê vaja, kamî di esto se, vera vêşî do bideyo. Hima kamî di çinî yo se, çîyo ki ey di, o do zî ey dest ra bigêrîyo.

²⁷ Naqor dişmenê minê ki qayil nêbî ez ci rê padîşayîn bikera, înan bîyarê tîya ew çimandê mi vero bikişê!’ ”

Îsa Senî Şino Yeruşalîm

²⁸ Bahdê na mesela, Îsa fina rayda xo ra şi hetê Yeruşalîmîya.

²⁹ Wexto ki Îsa resabi nezdidê dewandê Beytfacê û Beytanya, Kerredê Zeytûnan di, Ey di teney telebeyê xo vernî di riştî.

³⁰ Ey înan rê va: “Dewa ki vernîda ma di, şirê a dew. Şima ki resay dew, şima do uja di jew kirrîyê herî girêdaye bivînê, hewna qe jew merdim ey nênişto. Wesarê ey akerê ew bîyarê tîya.

³¹ Eki jew şima ra pers keno ew vano, şima yê qandê çiçî wesarê ey akenê, wexta vajê: ‘No Rebbî rê lazim o.’ ”

³² Nê wirna şinê, ew heme çî zeki Îsay înan rê vatbi, înan eynî winî dî.

³³ Senî ki înan wesarê kirrî akerdê, wihêranê ci va: “Çi şima yê ey akenê?”

³⁴ Înan zî va: “O Rebbî rê lazim o.”

³⁵ Înan her ard Îsay hetek, çakêtê xo eştî herî ser ew Îsa zî na herî ser.

³⁶ Îsa herî sero şîyê ew merdiman zî vernîda ey di çakêtê xo Ey rê ray sero rakerdê.

³⁷ Senî ki Îsa ame nezdidê ray, raya ki Kerredê Zeytûnan ra şina cêr sûk mîyan, wexta telebanê ci hemin kêfa ew vengdo pêta Ellay rê hemd û şukur kerdê, kerematê ki înan dîbî, qandê înan hemin veyndayê ew vatê:

³⁸ “Qiralî rê mibarek bo, Oyo ki namedê Rebbîya yeno! Wa azmînî rê silametey Ew Elladê corî di şukur bo.”

³⁹ Şêligî mîyan ra tayn Ferîsîyan va: “Begê ma, telebandê xo rê vaj, wa vengê xo nêkerê!”

⁴⁰ Îsay înan rê wuna va: “Ez şima rê vaja, eki ê vengê xo nêkerê, wexta nê sî do biqîrê!”

Îsa Qandê Yeruşalîmî Bermeno

⁴¹ Îsa ame nezdidê sûk, senî ki a dî, qandê ay berma.

⁴² Wuna va: “Kaşka to zî na roj bidîyayê ew bizanayê ki çiçî to rê silametey ano! Hima no çimandê to ra nimyayo.

⁴³ Qandê to do winî rojê bîro ki wexta dişmenê to do çorçorşmeyê to bigîrê ew heme ca ra do to teng fînê.

⁴⁴ Ew ê do to xirabe kerê, ew qeçê toyê ki to mîyan di roşenê, ê do înan zî bikişê. Ê do sî sîyer sero nêverdê, çiki to nêzana wexto ki Ella ame to bireyno, qe to fahm nêkerd.”

Îsa Qahrîyeno

⁴⁵ Bahdo Îsa şi Keyedê Ellay ew êyê ki uja di çîmîyê xo rotê, ê pêro qewirnay teber.

⁴⁶ Ey înan rê va: “Kitab di vano ki ‘Keyeyê mi do keyeyê duayan bo.’ Hima şima tîya kerdo mixareyê xirxizan!”

⁴⁷ Îsay hirg roj Keyedê Ellay di wahzî dayê. Serê kahînan, Alîmê Kitaban ew tayn merdimê hesibnayey geyrayê ki rayê bivînê ki senî Îsay bikişê.

⁴⁸ Hima înan nêzanayê ki se kerê, çiki milet pêro heta Ey bî ew goştareya qisandê ey kerdê.