यूहन्ना 15 - चोखो समचार (ढुंढाड़ी नया नियम)ईसु अंगूरा की सांची बेल 1 ईसु खियो, “अंगूरा की सांची बेल म छु, अर म्हारो बाप माळी छ। 2 ज्यो डाळी म्हारअ मं होता होया फळ्अ कोन्अ बीन्अ वो काट नाख्अ छ। अर ज्यो फळ्अ छ बीकी छंगाई करअ छ क वा साफ होव्अ अर ओर साऊटी फळअ। 3 अस्यान'ई थे पेलीसुंई बी बचन की बजेसुं पवितर छो ज्यो मं थान्अ सखायो छु अर जिन्अ थे मानो छो। 4 थे म्हारअ मायन्अ बण्यारेवो, अर म थांक्अ मायन्अ। जस्यान डाळी अंगूरा की बेल मं लागी कोन्अ रव्अ तो फळ कोन सक्अ। वस्यानई थे बी म्हारअ मायन्अ बण्या कोन्अ रेवो तो कोन फळ सको।” 5 “म अंगूरा की बेल छु अर थे डाळ्यां छो। ज्यो म्हारअ मायन्अ बण्यो रव्अ छ अर म बीक्अ मायन्अ वो जोरा फळ्अ छ। क्युं क थे म्हारअ बना कांई बी कोन कर सको। 6 कोई म्हारअ मायन्अ बण्यो कोन्अ रेव्अ तो बीन्अ टूटी डाळ की जस्यान फेक्यो जाव्अ छ। अर सूख जाव्अ छ, अर लोगबाग बान्अ भेळा करर लाय मं पटक देव्अ छ, अर वे बळ जाव्अ छ। 7 अर थे म्हारअ मान्अ बण्यारेवो अर म्हारी बाता थाम्अ बणी रव्अ तो थे ज्योबी छाव्अ मांग्अला वो हो जाव्अलो। 8 म्हारा बाप की महमा इसुं होव्अ छ क थे घणुसारो फळ ल्यावो, अस्यान'ई थे म्हारा चेला ठेरअला।” 9 “जस्यान बाप म्हारसुं हेत रांख्अ छ वस्यानई म थासुं हेत रांखू छु, म्हारा हेत मं बण्यारेवो। 10 थे म्हारी आज्ञा मान्अला तो म्हारा हेत मं बण्या रेव्अला, जस्यान म बी म्हारा बाप की आज्ञा मानर बीका हेत मं बण्यो रेऊ छु।” 11 “म ये बाता थान्अ जिसुं खियो छु क म्हारो आण्द थाम्अ हो जाव्अ अर थांको आण्द पूरो हे जाव्अ। 12 म्हारी आज्ञा या छ जस्यान मं थासुं हेत रांख्यो छु, बियान् थे बी एक-दूसरा सुं हेत रांखो। 13 इसुं बड़ो परेम कोईको कोन्अ क कोई खुदका बायला क ताणी खुदकी ज्यान देव्अ। 14 अर थे म्हारा खिया न्अ करो तो थे म्हारा बायला छो। 15 अब म थान्अ दास कोन्अ खेऊ, क्युं क दास कोन्अ जाण्अ क बीको मालिक कांई करअ छ। पण म थान्अ बायला खेर्यो छु क्युं क म म्हारा बाप सुं सुणेड़ी सबळी बाता थान्अ बता दियो।” 16 “थे मन्अ कोन चुण्या, पण म थान्अ चुण्यो छु अर थान्अ ठेरायो छु क थे जार फळ सको। अर म चाऊ छु क थांको फळ सदाई बण्यो रेव्अ क थे म्हारा नांऊ सुं परमेसर बाप सुं ज्योबी मांगो वो थान्अ दे। 17 म थान्अ या आज्ञा देर्यो छु क थे एक-दूसरा सुं परेम रांखो।” ईसु को चेताबो 18 “संसार थासुं बेर रांख्अ छ तो याद राखो क वो थासुं पेली म्हारसुं बेर रांख्यो छ। 19 अर ज्यो थे संसार का होता तो संसार थासुं हेत रांखतो। क्युं क थे ई संसार का कोन्अ ई बजेसुं क म थान्अ संसार मं सुं चुण्यो छो, अर जिसुं यो संसार थासुं बेर रांख्अ छ। 20 म्हारी खियेड़ी बात याद रांखज्यो, क दास मालिक सुं बड़ो कोन्अ होव्अ, ब मन्अ सताया छ तो थान्अ बी सताव्अला, अर ब म्हारी बात मानता तो थांकी बी मान्अला। 21 पण यो सब वे थांकी लार म्हारा नांऊ की बजेसुं करअला क्युं क वे मन्अ खन्दाबाळा न्अ कोन्अ जाण्अ। 22 म आर बासुं बतळातो कोन्अ तो वे पापी कोन्अ ठेरता, पण अब बां कन्अ बांका पाप सुं बचबा को कोई भायनो कोन्अ। 23 ज्यो म्हारसुं बेर रांख्अ छ वो म्हारा बाप सुं बी बेर रांख्अ छ। 24 अर ज्यो म वाक्अ बीच मं वे कोन्अ करतो ज्यांन्अ म कर्यो छु, तो वे पापी कोन्अ ठेरता। पण अब तो वे वा कामा न्अ देख लिया फेरबी वे म्हारा बाप सुं अर मंसुं बेर रांख्अ छ। 25 अर यो जिसुं होयो छ क, वो बचन पूरो होजाव्अ ज्यो बांकी बेवस्ता मं लखेड़ो छ, ‘बे म्हारसुं बनाकाम ई बेर रांख्अ छ।’” 26 “पण जद वो सायता करबाळो ज्यो सांच की आत्मा छ अर परमेसर की ओड़ी सुं आव्अ छ थां कन्अ आवलो, जीन्अ म परमेसर बाप की ओड़ी सुं थां कन्अ खन्दाऊलो, तो वो म्हारी गुवाई देव्अलो। 27 अर थे बी म्हारा गुवा छो, क्युं क थे सरूवात सुं म्हारी लार छो।” |
(c) 2010-2017, New Life Computer Institute. All rights reserved