رومی کلیسارا نامه 11 - کتاب مقدس به زبان تالشي - گویش مرکزیقام اسرائیلی مندَ آدَمِن 1 پس دَمَپَرسِست: مَگَم خدا اِشتَن قامِش رَد کردیَه؟ هرگز؛ اِمی خونه کن اَز اِشتَن ایسرائیلی ایمَه، ابراهیمی نَتاجیکا و بنیامینی قَبیلَکا. 2 خدا اِشتَن قام کن نارتَر تاکَه آکَردَش بَه، رَد آنِکَردِشَه. نینَّه موست موقدسَه نوشتَه اِن، ایلیا خونِه چِه باتی؟ اِم کن اَ چِنتَه قام ایسرائیلی زِرَبَرا خدا وَرگِلَی کَردِشَه و واتِش: 3 «خداوندا، اَیِن اِشتِه پَیغومبَرون کِشتَه شونَه و اِشتِه مَذبَحون ویراوِنستِشون. تاکَه اَز مَنَد ایمَه و ایسَه اَپیشونَه بَمن بِکِشن.» 4 ولی خدا جَواب چَیرا چِه چی بَه؟ اِمکن «اَز اِشتَنرا هف هَزار نَفر غَم هَردَمَه کن بَعَلی بوتی نَکا زِنگِشون ژَ نییَه.» 5 هِنتَرَکِه، اِم زَمانَه کا نی کَسِنی مَندَ اینَه کن فِیضی راه دلَکا اینتخاب بَه اینَه. 6 اَمّا اَگَم فِیضی راه نَه ببو، دِ اَعمالی خاطِر نیَه؛ وگَرنَه فیض دِ فیض نیَه. ولی اَگَم اَعمالیکا ببو، دِ فیضی خونه نیَه؛ وگَرنَه عمل دِ عمل نیَه. 7 چَی به دوملَه چِه؟ اِمکن اَ چیی کن اسرائیلی قام اِشتیاقینَه چَی بِه دَست وَردِ دوملَه بَه، بِه دَست نِوَردِش. اَیِنی کن اینتخاب آبه بینه، بَدَستِشون وَردَ و دییَرون دِل سخت آبینَه. 8 هَتَه کن موقدسَه نوشته اونکا نِوِشتَه آبَه یَه کن : «تا بَه اُمروج خدا، سِستَه روح، اَوون آداشَه و چَمِنی کن نینَّشا ویندِ و گوشِنی کن نینَّشا دَرَستِه.» 9 و داوود پادیشا باتی: «چَوون سِفرَ چَوونرا دوم و تَلَه آبو و سِه ایی کن اوون ویرَفَند، چوونرا مکافات آبو. 10 چَوون چَمون سو هیچ برشو، تا مَشان ویندِ و چَوون مین اوزون کَنگور آبو.» 11 هَنی دَمَپَرسِست: یعنی اَیِن لِسکیستین تا اوزون بَرگِنِن؟ هرگز! بَلکَم چَوون نافِرمونی نَه، غَیرِ یَهودیِن نیجاتِشون گتَه، تا اسرائیلی قام غَیرَتی ببو. 12 ولی اَگَم چَوون تغصیرِن دِنیاش ثیروتمند کردَ و اَیِن دَباختِشون و غَیر یهودِش ثیروتمند آکَردِش، پس اَموقه کن قام یهود کامیلا نیجات بیگِن، چَنَه ویشتر فرَوونی باعیث بَبییَه! 13 ایسَه چمن گَف، شِمَه غَیرِ یَهودیونرا اَ. اَ جِگا ایکا کن اَز غَیرِ یَهودیون رَسولیم، اِشتَن خیدمَتی سَردِرِ برک ایفتخار بَکَم، 14 اِم اُمیدینَه کن، اِشتَن هَم نیژادون غَیرَتی سَر بوعَم و بَعضی اَوونکا نیجات بدَرِم. 15 اِمی خونه کن اَگَم چَوون رَد آبِه معنی، دِنیا آشتی دوعِه خدا نَه ببو، چَوون قِبول بِه معنی چِه بَبیَه، غَیراَز اِمکن مَردَاونکا زِندَ آبِه؟ 16 اَگَم پِسَه ایی خَمیریکا کن خِدارا نوبَر تَقدیم بَبی، موقدَّس ببو، اِنترَکه گِردِ اَ خَمیر موقدسَه؛ و اَگَم ریشَه موقدَّس ببو، پس بَشو خالِن نی موقدسینَه. 17 ولی اَگَم بَعضی بَشو خالونکا آبیردَشونَه و تِه کن ویشَه اینَه زَیتونَه دآری بَشو خال بیشَه، زَیتونه داری دییَر بشو خالینه پَیوند گِنیش و ایسَه زیتونَه داری ریشَه شیرَ کا کن موقوییَه بَردیش، 18 اَ دیَرَ بَشو خالی قورصَه مَدَ. اَگَم اِنتَرَ بَکَش، یادیکا غَم بَه کن تِه ریشَه غَم نیشَرد، بَسکم ریشَه بَتِه غَم بَردی. 19 شاید بِواجی: «بَشو خالی آبیردِشونَه تا اَز پَیوَند بِگِنِم.» 20 راست باتیش. ولی اَیِنِشون بی ایمانی خونِه آبیردَشونَه و تِه تاکَه ایمانینَه آمبَستیشَه. پس یالَه نار مَب، بَلکَم بِتَرس. 21 اِمی خونه کن اَگَم خدا طَبیعیَه بَشو خالی رحمِش نِکردَ، بَه تِه نی رَحم نیَکَرد. 22 پس خدا مِربانی و سختگیری اِشتَن یادیکا بَمَرکه؛ سَختگیری اَیِنی را اَ کن ایمانیکا ویگِنِستَه اینَه، ولی بَتِنه مِربانَه، اَلبَت اِم شَرطینَه کن چَی مِربانیکا ثابیت بِومونی؛ وَگرنَه بَه تِه نی آنَّبیرد. 23 و اَگَم اَیِن نی اِشتَن بی ایمانی ایدامَه نِدَرِن، چون خدا بَشایَه ایکَرَ دیَر اَوون پَیوَند بِژَنِه، هَنی پَیوند گِنن. 24 اِمی خونه کن اَگَم بَتِه کن ویشَه اینَه زَیتونَه داریکا آبیردِشون و اِشتِه طَبیعتی برعَسکیرا، آزادَ زَیتونَه داریکا پَیوَند ژِشون، پس چَدَ ویشتَر اَصلیَه بَشو خال بَشانَه زَیتونه داریکا کن اَوون، اَیکا آبیردِشون، پَیوَند بِگِنِن. قام اسرائیلی نیجات گَتِه راز 25 برا اِن، نَپیمَه اِم رازیکا بی خَبَر بِبَه، نِکَرِ بَشتَن اَلمند بِزنَه، کن دِل سختی، اسرائیلی بَعضییون سَریکا حاکیم بَه یَه، تا اَیِنی کن قَرارَ غَیر یَهودیون دلَکا، مسیح کا ایمان بَوعن، چَوون تیعداد کامیل آبو. 26 و اِنتَرَکِه گِردِ اسرائیلی قام نیجات بگَتین. هَتَه کن موقدسَه نوشته اونکا نِوِشتَه آبَه یه کن : «نیجات اَدَری صَهیونیکا بومَیَه و بی دینی یعقوبی بابا اونکا ویرَگَت. 27 و چمن اِم عَهد اَوونَّه بَبیَه هَنگومی کن چَوون گِناخون پِگِم.» 28 اِنجیلی خونه یهودییِن شِمَه غَنیمین؛ ولی خدا اینتخابی خونه، بابااون خاطر، خدا را خاجَتی اینَه. 29 اِمی خونه کن خدا هرگز اِشتَن خَلا اِن و صَلا ژِ، پس وینیَه گَت. 30 دِرِست هَتَه کن شِمَه، ایی زمانی خدا را نافِرمون بیرون، ولی ایسَه یهودیون نافِرمونی خونِه، خدا رحمت شمَه نَصیب آبَه، 31 پس ایسَه اِمِن نی نافِرمون آبَه اینَه تا خدا رَحمتی خونه، شِمَه سَر، ایسَه چَوون سَردِرِ نی رَحم ببو. 32 اِمی خونه کن خدا گِردیش نافِرمونی اسیر کردَ، تا گِردی سَر رحم بکَرِ. 33 اَخ کن خدا دولَتمندی و حیکمَت و المندی، چَنَه عَمیقَه؛ چَی دیوون کردِکا نییَب سَربَرکردِ، و چَی راهونکا نیَب سَر آگِنِه. 34 «چون کیَه کن خداوندی فِکرون بِزنِه یا کیی بَشایَه چَی موشاور ببو؟» 35 کیه کن خِداش چیی ایی بَخشِستَش ببو تا بَی پس آدَن؟» 36 اِمی خونه کن گِردِ چییِن اَیکا اَ، و چَی واسیطنَه یَه ، و چَی شِنین. زَیرونَه شکوه جلال چَیرا ببو. آمین. |
@ 2024 Korpu Company