یوحنا موکاشیفَه 4 - کتاب مقدس به زبان تالشي - گویش مرکزی

تخت، آسِتامونیکا

¹ چَی بَه دوملَه دَیشتِمه و ایله آج آبه بَرنگا آستامونیکام ویندَ، و هه سس کن هنتَه زِرنا سَسی شیوار بَه و بَمنَه گفِش ژَ بَه، هنی واتش: «ام جگارا کفا بِه، و اَز اَ چیی ایی کن چیمی بَه دومله پی ایتفاق دگنِه، بَتِه آمَموست.»

² جَخت خدا روح بَمِنش پتلمه آکردَ و آستامونیکا ایلَه تخت ویندمَه کن ایی نفر چَی سَریکا نشت بَه.

³ تختی سَری اَنِشی دیم و صَفَت، هنته یَشم و عَقیقی شیوار بَه و اَ تختی دووری ایلَه بابا کمون کن زومورودی شیوار بَه، گتَش به.

⁴ تختی دووریکا، بیستو چار گلَه دییَرَ تخت بَه کن چَوون سَردِرِ بیستو چار گلَه پیر نشت بین. اَیِن ایسبیَه شِندِرشون دَکردَ بَه و طِلِه اینه تاجی کَلَکا دارین.

⁵ و تختی سَردِرِ گِرّی برق شَپق اَژَنی و برکَه سَسی اَدَریَه. تختی ناریکا، هف گلَه کولوستارَ مشعل بَه کن خدا هف گلَه روحینَه.

⁶ و تختی نَکا، چیی ایی به کن هنته شیشَه اینَه دَیرا اَمونیَه، بلوری شیوار. اَ مینَکا، تختی چار گوشه و دووریکا، چار گلَه زندَ مَخلوق بینَه کن چَوون تن هر طَرَفیکا، چَوون نار و پِشت چَمینَه پتلمَه بَه.

⁷ اوَلین زندَ مخلوق شیری اَمونیَه و دوومین زندَ مَخلوق موندَ شیواربَه. سوومین زندَ مخلوق اینسانی صفَتی داری و چارومین زندَ مَخلوق هنته عوقابی کن کا پَر گتِه، اَمونیَه.

⁸ هر کِرَم اَ چار گِله زند مخلوق شَش گلَه پَر دارین و چَوون دوور و حتی چَوون دلَکا چَمینَه پتلمَه بَه و شوانَه روج و یَژَن اَواجینه: «قدّوس، قدّوس، قدّوسَه خداوند، موطلَقه قادِرَ خدا، اَ کن بَه و هِستَه و بومیَه.»

⁹ هر موقه کن اَ زندَ مخلوقِن، اَ تختی سَر اَنِشیرا، اَکَن تا ابد و تا ابد زندَیَه، شکوه و جلال و حورمت و شکر تقدیم اَکَرین،

¹⁰ اَ بیستو چار گله پیر اَ تختی سَر اَنِشی ناریکا خاکی سَر اَگِنینن و اَ کن تا ابد تا ابد زندَیه پرستش اَکَرین و اِشتَن تاجی چَی تختی نَکا اَنَرین و اَواجین:

¹¹ «اَی چَمَه خداوند، و چَمَه خدا، تِه شکوه و جلال و حورمت و خِنَری تقدیم بِه لایِقیشَه، اِمی خونه کن گردِ چییون خلق اَکَر تِه ایشَه و اِشتِه خواستنَه گردِ چییِن بوجود آمَه و خلق بین.»