یوحنا موکاشیفَه 16 - کتاب مقدس به زبان تالشي - گویش مرکزی

خدا غَضبی هفت گِله قَدرَ

¹ چِی بَه دوملَه تَتَه لَسَّه ایی معبدیکا دَرَستِم کن اَ هف گلَه فرشتَه اَواجیَه: «بشَه و خدا غَضَبی هف گلَه قدَرَ، زَمینی سَردِرِ ویکرَ.»

² پس اَولین فرشتَه شَه واِشتَن قدرَش زَمینی سَردِرِ ویکردِش، اَیِنی کن اَ اَشیا نشونَه اِشتَنکا دارین و چَی موجسمَه اَپَرستینَه جندَکیکا، برکَه زشت و داج اَدَرَ زَمِنی اَیر آبَه.

³ دوومین فرشتَه اِشتَن قَدرَش دَیراکا ویکَردِش، و دَیرا مَردَ آدَمی خونی رنگ آبَه، هر چیی ایی کن دَیرا دلَکا جان دارینَه مَردین.

⁴ سوومین فرشتَه اِشتَن قدَرَش رِبارِن و آوَخونییون سَردِرِ ویکَردِش، و اَیِن خون آبین.

⁵ چَی بَه دوملَه درَستِمه کن فرشتَه ایی کن آوون ایختیاری بَشون دوعه بَه واتِش: «اَی قدّوس، تِه عادلیشَه، تِه کن هِستیشَه و هِست بیشَه؛ اِمی خونه کن تِه اِم موجازاتون وَردِرَ.

⁶ اِمی خونه کن اَیِن موقدسَه آدَمِن و پَیغَبرون خونی ویکَردِشون، پس اَیِنِر خون آدارَ تا بِنجِن اِم اَ چیی اییَه کن چَوون حقَّه!»

⁷ و درَستِمَه کن قربونه جگا باتیَه: «ها، اَی خداوند، موطلقَه قادِرَ خدا، اِشتِه دیوون کردِ حَقَّه و عادیلانه یَه.»

⁸ چارومین فرشتَه اِشتَن قَدرَش آختاوی سَریکا ویکردِش، و آختاوشون ایجازَ دوعه تا آرا نَه آدَمون بسونِه.

⁹ و آدَمِن وِرَ گرما خونه سیجیستین و خدا نومِشون کن اِم غَرّون خِنَری داری، لَنَت کَردِشون. اَیِن توبَشون نِکردَ و اَشون شکوه جلال نِدوعَه.

¹⁰ پِنجومین فرشتَه اِشتَن قدرَش اَ اَشیا تَختی سَردِرِ ویکردِش و ظلَمات چَی پادیشاهیی ولَتی گَتِشه. آدَمِن برکَه وِرَ داجی خونه اِشتَن زونو گاز اَگِرینَه.

¹¹ و اِشتَن داجِن و زَمون خونه آستامونی خدا لَنَت اَکَرین. اَیِن اِشتَن کارونکا توبَه نَکَرینَه.

¹² شَشومین فرشتَه اِشتَن قدرَش یالَه ربار، فوراتی سَردِرِ ویکردِش و چَی آو خِشک آبَه تا مشرقی ولَتی پادیشا اونرا کن کایبین آمِه، راه آج آبو.

¹³ چَی بَه دوملَه ویندِمه، اَژدِخا گَویکا و اَشیاگَویکا و دروعَه پَیغمبری گَویکا، سِه گلَه پلیدَ روح کن هنته ورزَکی اَمونینَه بِرِن آمَه.

¹⁴ چون اِمِن پَریانون روحینَه کن نشونَه اِن و موعجیزَاِنی اَیر آنَّکرد و دِنیا گردِ پادیشاهون وَر بَشین تا موطلقَه قادِرَ خدا یالَه روجی جنگِستِرا، یَندِ وَر گِرد آکَن.

¹⁵ دَیَس، اَز هنته پِتارچی شیوار آم! خَشی اَ کَسی حالیرا کن اِشتَن شندِری دَکردَشه و بیدار بَمندی، نِکرِ لوت رونَه آبو و گِرد چَی رسوایی بوینن.»

¹⁶ و اَ سِه گلَه پلیدَ روح، زَمینی سَردِرِ پادیشاهون جِگایی کا کن عِبررانیون زبانینَه بَی «حارمَگِدّون» باتینَه، یَندِ وَر گِرد آکَردِشون.

¹⁷ هفتومین فرشتَه اِشتَن قدرَ هوا کاش پِشَندَ و اَ تختیکا کن مَعبدی دلَکا بَه تَتَه لَسَّه ایی راست آبَه کن: « تَمون آبه!»

¹⁸ و آستامونی برق، و گِرَّ خونَه بَه کن راست آبَه، و برکَه یالَه بومَه لرزَ ایی گَتِشه، اَنَه یال بَه کن، اینسانی خلق بِه بَه دوملَه تا ایسَه چَی شیوارَ بومه لرزَ ایتفاق دگِنستَه نِبَه.

¹⁹ یالَه شهر سه پِسَه آبَه و میلَّتون شهرِن ویریستین. و خدا، اَ یالَه بابِلی یاد آرَفندِش و ایله شراوَ گولَه اینه کن اِشتَن غَضَّبی آرانَه کوکورو بَه بَی هِنجامونیشَه.

²⁰ هر جزیرَایی ویریتَه و دِ هیچ کوهیی نِمندَ.

²¹ و برکَه سخت و سنگینَه تَرکی آستامونیکا، آدَمون سَردِرِ اَواریَه کن هر کِرَمی وزن پِنجا کیلو بَه؛ آدَمِن اِم تَرکی غَرّی خونه خِداشون لَنَت کردَ، اِمی خونه کن برکَه چَتینَه غَرّی بَه.