یوحنا موکاشیفَه 13 - کتاب مقدس به زبان تالشي - گویش مرکزی

اوّلین اَشیا

¹ چِی بَه دومله ویندِمَه کن ایلَه اَشیا دَیراکا، کا بِرن آمِه. اَ، دَ گله شاخ و هَف گله کلَّه داری، دَ گِله تاج چَی شاخونکاشون نوعَه بَه؛ و چَی هر کَلّه سَریکا کِفرَ نومیشون نوشتَه بَه.

² اَ اَشیا کن مِن ویندَ، پلنگی اَمونیَه، خِرسی لِنگون داری و شیری گَوی. و اَژدِخا اِشتَن زبقی و اِشتَن تَخت، و برکَه یالَه زاکینی اَ اَشیا داشَه.

³ اَ اَشیا ایلَه کَلَّه اونکا، اینگار کن اَکِشه زَمی پِگَتَش بَه، ولی اَ اَکِشه زَم سی آبَه بَه و گِردِ زمین حَیرون آبه بین و اَ اَشیا کا پیروی اَکَرین.

⁴ آدَمِن اِمی خونه کن اَ اِشتَن زاکینی اَ اَشیاش دوعَه بَه، بَی پَرستش اَکَرینَه و اَواجینه: «کییَه کن هنته اِم اَشیا شیوار ببو؟ کییَه کن بَینه جَنگِستِه بشا؟»

⁵ اَ اَشیاشون گَوی آدوعَه تا یالَه نارگیرینه کِفرَ گَف بِژَنه، و بَشون ایجازَ دوعَه تا چِلو دِ ماه اِشتَن زاکینینَه کار بکَرِ.

⁶ اَ اِشتَن گَوی، خدا کفر واتِرا آکَردِش و چَی نومی و چَی اَمونَه جِگا، یعنی اَیِنی کن آستامونیکا اَمونینَه، کفر واتِش.

⁷ و اِمَنی بَشون ایجازَ دوعَه کن موقدسَه آدَمونَّه بجنگِه و چَوون سَردِرِ پیروز آبَه؛ و بَی هر طایفَه و میلَّت و زبان و قامی سَردِرِ زاکین آداشون تا حکم بکَرِ.

⁸ زَمینی سَر اَمونِن گِرد، اَ اَشیا پرستش اَکَرینَه، یعنی گِردِ اَیِنی کن چَوون نوم زندَگی دفتَریکا، کن اَ وَرَ کن دِنیا خلق بِه اَوَلیکا قربونیی آبَه بَه شِنَه، آمَه نییَه.

⁹ اَ کن گوش دارِ درَسِه:

¹⁰ اَگَم کَسی قرارَ اَسیر ببو، اسیر بِه را بَشییَه. اَگَم کَسی پی شمشیرینه بِمِرِ، شمشیرینه بَمَردییَه. واِم، موقدَسه آدَمون آمبَست بِه و چَوون ایمانی بَپیشه.

دوّمین اَشیا

¹¹ چَی به دوملَه ایلَه اَشیا ویندِمَه کن زَمینی دلَکا کا بِرِن آمِه. وَرَ شیوار دِ گلَه شاخ داری و اَژدِخا شیوار گَف اَژَنیَه.

¹² اَ، اَوّلنَه اَشیا گردِ زاکینی چَی عوض کار اَگِرییَه، و زَمینی آدَمون، اَوّلنَه اَشیا کن چَی اَکِشه زَم سِی آبَه بَه، پرستِش کَردِرا دیم پِرَنَرییَه.

¹³ دوومَه اَشیا برکَه یالَه نشونَه اِن و موعجیزَ اِنی اِشتَنکا اَیر آرَکَریَه و حتی باعیث اَبیَه مردومی چَمی نَکا، آستامونیکا آرا زَمینی سَر بوارِ.

¹⁴ اَ نشونَه اِن و موعجیزَ اِنی کن اَ اَوّلنَه اَشیا نومینَه ایجازَ داری اَیر آکَردِ خونه، زَمینی آدَمون گول ژِشَه و اَیِنِش واته تا اَ اَشیا کا موجسمَه سِی آکَرِن کن شمشیرینه یَرَ آبَه بَه، ولی اِم حالینه زِندَ مَندَ بَه.

¹⁵ اَشون ایجازَ دوعه بَه اَ اَشیا موجسمَه نَفَس آدَرِ تا اَ موجسمَه حتی گَف ژِ بشا و باعیث ببو تا گردِ اَیِنی کن اَ موجسمَه پرستِش نینَّکردِن، بکِشن.

¹⁶ هنتَرکِه، گِچ و یال، ثیروتمند و دَسدَریس، وزییَر و آزادَ آدَمون گِردی دیم پِناشه تا اِشتَن راستَه بالی سَریکا و یا اِشتَن پوشنو کا ایلَه نشونَه بنَن.

¹⁷ تا هیچ کَم مَشا بی اَ نشونَه کاسبی بکرِ غَیر ازاَ کن اَ نشونه، یعنی اَ اَشیا نومی یا چَی نومی شومارَ بدارِ.

¹⁸ و اِم حیکمت بَپیشَه. هر کَم اَلمندَ، بَرزِن تا اَ اَشیا شومارَ حیساب بکرِ، چیرا کن اَ شوموارَ، اینسانی شومارَیَه و اَ شومارَ شَشصَدو شِصت و شَشَ بَه.