یعقوبی نامَه 3 - کتاب مقدس به زبان تالشي - گویش مرکزی

زونی عدابت

¹ چمن برا اِن، نِکَرِ کن خَیلی شِمَکا خدا کلامی مُعَلِیم بِه دوملَه بِبون، چون بَموستیرون کن چَمَه سرکن موعلِمیمون، دیوون کردِ چَتین تر بَبیَه.

² چون اَمه گِرد وِرَ راهون دلَکا خَطا بَکمون. اَگَم کَسی اِشتَن گَف ژِ کا خَطا نِکرِ، کامیلَه اینسانیَه و بَشایَه گِردِ اِشتَن تنی ناری گَته.

³ اَمه اَسبی گَوی جِلَب نوعِه نَه، اَی اِشتَن فِرمون بَکَمون و اِنتَرَکِه بَشامون خَیوونی گِردِ تنی هَر طَرَفیرا کن بَپیمون بِبَرَم.

⁴ کَشتیون نی بِوینَه، هر چَنَه اَیِن بَرک یالین و فقط قودورَ وا اونَّه تِم دَرَران، ولی هَر طَرَفیرا کن ناخدا اَپیشَه ایلَه گِچه سوکّانینه بشایه یالّ کشتی هر طرفیرا ببَرِ.

⁵ پس هِن تَرَکِه، زون نی گِچَه عُضویَه، اِم حالینه برکَه یالَه ایدِعا اِنی دارِ. ایله گِچَه پَزگَه ایی بَشایَه یالَه ویشَه ایی آرا بِژَنِه.

⁶ زون نیی ایله آرا یَه؛ ایی دِنیا نادِرستی. ایله چَمه جَندَکی اَعضا اونکا و گِردِ کن اینسانی تمام وِجودی جیفینین بَکَی و گردِ چَی زندَگی آرا بَژَی، آرایی کن جَندَم بَی کولوستار بَکَی!

⁷ اینسان هَمَه مودیل خَیوون و پَرَندَ و خَزَندَ و دَیرا اییَه جانداری اِشتَن فِرمون بَکَیَه و کَردَشَه،

⁸ ولی هیچ اینسانی نیَشا زونی فِرمون بکَرِ. زون اَملِکَه آوشَریَه کن اَکِشَه زَهرینَه پتلَمَیه!

⁹ اِشتَن زونینَه خداوند و دَدَ متبارَک خِلِه بَکَمون و هَه زونینَه اینسانِنی کن خدا شیوار سِی آبَه اینَه، لَنَت بَکَمون.

¹⁰ ایلَه گَویکا، هِم برکَت بِرِن بومَی، هِم لَنَت! چمن برا اِن، چاک نیَه کن اِنتَرَ ببو.

¹¹ مَگَم بَبی ایله خونیکا هِم شیرَ آو بِرِن با، هِم سورَ آو؟

¹² چمن بِرااِن، مَگَم بَبیه اِنجیلَه دار، زَیتون بدَرِ؟ یا اَنگِر رَز اِنجیل بدَرِ؟ هِنتَرَکِه نی سورَ خونی نیَشا شیرَ آو بدَرِ.

آستامونیه حیکمت

¹³ شِمَه دِلَکا کیَه کن اَلمَند و حکیم ببو؟ بَرزَ اَ اِشتَن چاکَه زندَگی کردِنَه اَمه آمونِه، اَ، اَ اعمالینه کن فروتنی نَه دَرِ و حیکمَتیکا سَرچشمه بَگَتی.

¹⁴ اَمّا اَگَم اِشتَن دِلیکا تِلَه زِرَبردِ و یالَه نارگیری دارَ، بَشتَن مَگِرَ و حَقیقَتی زِرَبَرا گَف مَژَنه.

¹⁵ اِنتَرَ حیکمتی آستامونیکا نیام، بَسکَم زَمینی و نفسانی و شَیطونیه.

¹⁶ اِمی خونِه کن هَر جِگاکا زِرَبَردِ و یاله نارگیری ببو، اَجِگاکا خَرا خِله هر مودیل بدَ کار نی بَبیَه.

¹⁷ ولی اَ حیکمَت کن آستامونیکارَ، اَوَّل پاجا اَ، چَی بَه دوملَه صلحی دومله یه و آرامه، نصیحتی گوش آرَدا، و رحمَت و چاکَ بَرَ کا پَتلَمَیه، و فرق نوعِه و دِ سَرَ کَرچَنگ گیریکا دورَ!

¹⁸ صالح بِه، اَکینی اَ کن صلح و صَفا دلَکا، و اَیِنی کن صُلحی دوملَه اینَه بالینَه کَشت بَبی.