نامَه، عِبرانیه نَتاجَه مسیحیونرا 4 - کتاب مقدس به زبان تالشي - گویش مرکزی

خدا آلاونیه

¹ پس با امکن چَی وعدَ دِلَه دَشِه چِی آلاویستِه دلَکا، هنوزنی پابرجا اَ، بترسِستیمون کن نِکَرِ دیار آبو ایی نفر شِمَکا اَ وعدَ بَه دَست وردِکا شکست بَرِ.

² اِمی خونه کن اَمَرا نی هنته چَوون شیوار خشَه خبر آرَستَیَه. ولی اَ پیغومی کن اَیِن درَستِشون، چَوونرا بَرَ ایی نِداری، اِمی خاطر کن چَی درَستِه موقه ایمانینَه گوشِشون نِدوعَه.

³ چون اَمه کن ایمانِمون وردَیه، اَ آلاویستِه دلَرا بَشیمون. هَته کن خدا، مزموری دلَکاش واتَیَه: «پس اِشتَن غَضَّبیکا قسَمم هردَ اَیِن چمن آلاویستِه دلَرا نینَّام،» هر چَنَه، دِنیا خلق کردِ موقه چَی کارِن تَمون آبَه بین؛

⁴ اِمی خونه کن اَ، توراتی دِلَه ایی جِگاکا هفتومین روجی خونه انترَ باتی کن: «و خدا هفتومین روجی دلَکا، اِشتَن گردِ کارونکا آلاویستَه،»

⁵ و هَنی اِم جِگاکا باتی: «اَیِن چمن آلاویستِه دلَرا نینَّام.»

⁶ پس، اِمی خونه کن هَنوزنی بعضیونرا فرصتِ چَی آلاویستِه کا دِلَه دَرمِه هِستِشون، و اَیِنی کن چیمی بَه نه خَشه خبری درَستَشون، نافرمونی کردِ خونه، دِلَه دَرمِه کا شکستِشون هردَ.

⁷ خدا هَنی ایلَه دییَرَ موشخصَه روجی تَیین کردِش، ’اومروج‘، و خَیلی سالیاری گِذَشتِه بَه دوملَه، داوودی زونو نَه کیتاو مزموریکا، اِم کلمَه اونّه واتش: «اَگَم، اومروج چَی سَسی دنَّرَست، شمه دلی سِنگ آنِکرَ.»

⁸ اِمی خونه کن اَگَم یوشَع اَیِنِش آلاونییَه بَه، چَی به دوملَه خدا ایلَه دییَرَ روجی خونه انترَ گَف نَژَنییَه.

⁹ پس خدا قامیرا، موقدسَه شنبَه روجی آلاویستِه، بَمندییَه.

¹⁰ اِمی خاطر کن هر کَم خدا آلاویستِه دلَرا دَرَرا، اِشتَن کارون دلَکا نی آلاویستیَه. هَتَه کن خدا اِشتَن کارون دلَکا آلاویستَه.

¹¹ پس بِرَ اَ آلاویستِه دِلَه دَرمِه را تقلا بکرَم، تا هیچ کرَم انترَ نافرمونیکا دنِگنِه.

¹² اِمی خونه کن خدا کلام زندَیَه و کار بَکَی، هر دِ دَمَه شمشیریکا تیرینج تَرَ، و اَنه دَرَبیرد کن نفس و روح، و چَتوَرون و مَذگ و اَستَه، یندِکا تاک آرَکَرد، و دلون نیَّتیکا و فیکرونکا سَر آرَگنِست.

¹³ هیچ مَخلوقی خدا چَمون نَکا نون نیَه، بَسکم هَمه چیی کن اَمه پی بَی حیساب پس آدرَم چَی چَمون نَکا، لوت و سوت و دیارَ.

عیسی، یالَه کاهن

¹⁴ اَ جگا ایکا کن اَمه یال و اَعضَمه کاهینی بَداشتیمون کن آستامونونرا کفا شَه یَه، یعنی خدا زوعَه عیسی، بِرَ چَمَه ایمانی ایترافی آمبَست غَم بَرَم.

¹⁵ اِمی خاطر کن چَمَه یالَه کاهین اَترَ نیَه کن مَشا چَمَه عِجِز گیریونَّه همدردی بکرِ، بَلکَم اَ کسیَه کن هِنترَ چَمَه شیوار هَمه طَرَفیکا بی اِمکن گِناخ بکرِ، وَرداورد آبَیه.

¹⁶ پس ایطمینانیَه فیضی تختیکا نِزِک آبَم، تا چمَرا رَحم ببو و فیضی بَدَست بوعَرم کن احتیاجی موقه چَمَرا آرَسِه.