دِوُّمین نامَه تیموتائوسیرا 1 - کتاب مقدس به زبان تالشي - گویش مرکزی

¹ پولوسی طَرَفیکا، کن خدا خواستَنه و اَ زندَگی وَعَدَ واتَنه کن مسیح عیسی کارَ، مسیح عیسی رسولَه،

² چمن خاجَتیَه بَلَه، تیموتائوسیرا: خدای دَدَ و چَمه خداوند مسیح عیسی طَرفیکا فیض و رحمت و صلح و سَلامتی تِرا ببو.

وفاداری را تشویق کردِ

³ هَته کن بَتِه شَوانَه روج یَژَن اِشتَن دِوا اونکا یاد آمَفَند، خدا شکر بَکمَه، اَ خدایی کن اَزنیَه، اِشتَن دَدَ اون شیوار پاجا اَ ووژدانینَه بَی خیدمت بَکم.

⁴ وقتی کن اِشتِه اَسِرگون یاد آمَفَند، اِشتِه ویندِ طَمارزو بَکم تا خَشیکا پَتلمَه آبوم.

⁵ اَز اِشتِه خالیصَه ایمانی یاد آمَفَند، اَ ایمانی کن اَولین کَرَ اِشتِه دَدَ لوئیسیکا و چَی بَه دوملَه اِشتِه نَه نَه یونیکی کا بَه، و یَقین بَموستیم کن ایسَه نی بَتِکا بَبیَه.

⁶ اِمی خاطر، بَتِه یاد آمَفند کن خدا اَ خَلا کن چمن بال نوعِه اِشتِه سَردِرِ واسیطنَه، اِشتِه دلَرا آمَه، چَی آرا رَندی کولوستار آکَری.

⁷ اِمی خونه کن خدا تَرسِستِه روح بَمِنِش آدوعَه نییَه، بَسکم زبق و موحبتو و نفسی نَه گَتِه، روح بَمِنِش آدوعَیَه.

⁸ پس، چَمَه خداوندیرا شاهیدی دوعه خونه یا اَز کن چَی خونه زیندانیکام، عار مَزون، بَسکَم تِه نی اِنجیلی خونه خدا زِبقینَه عَذاب کَشتِه کا شریک بب.

⁹ خدای کن اَمَش نیجات دوعَیه و موقدسَه زِندَگیرا خِله کردَشه. اِم چَمَه کارون خونه نییَه، بَسکم چَی اِشتَن فیضی و هَدَفی خونه اَ، کن مسیح عیسی دلَکا، دِنیا اَوَّلنَکا، اَمَش آدوعَیَه،

¹⁰ ولی ایسَه چَمَه نیجات اَدَر مسیح عیسی اَیر آبِه نَه، اِم فیض دیار آبَیه. هَهَ مسیح عیسی کن مَردِ نیفیت آکَردِش و اِنجیلی واسیطَنه زَیرونَه زندَگی دیار آکَردِشَه،

¹¹ کن اَز، چَیرا تَیین آبَه ایمه تا اِنجیلی رسول و موعَلیم ببوم و موعیظَه بکَم.

¹² اِمی خاطِرَ کن اِنتَرَ عذاب بَکَشتیم، ولی عارِم نییَه، چیرا کن بَموستیمَه کیکا ایمان وردَمه و قانع آبَه ایمه کن اَ، بَشایَه اَ چیی ایی کن چمن دَستِش دوعَیَه تا اَ روج غَم بَرِ.

¹³ اَ ایمان و موحَبیتیکا کن مسیح عیسی دلَکارَ، و اَ چیی ایی کن بَمِنکا درَستَرَ، ایلَه دِرِستَه سرمشقی شیوار قَشنگینَه آچیک.

¹⁴ خدا موقدسَه روح کاریَرینه کن چَمه دلَکارَ، اَ چاکَه اَمانتیکا کن اِشتِه دَست دوعَشونه، غَم بَه.

¹⁵ بَموستیش کن ولَته آسیا آدَمِن، گِرد بَمن آهَشتَشونه، کن چَوون دلَکا فیگِلوس و هِرموگِنِس نی هِستین.

¹⁶ خداوندی رحمت اونیسیفوروسی کَه آدَمون سَر ببو، اِمی خونه کن اَ چَن کَرَ چمن جانی تازَ آکردِش و چمن زیندان دَگِنستِکاعارِش نِبَه.

¹⁷ بَسکم وقتی شهر رومیرا آمَه، چمن دوملَه اَگَردیَه تا آخیر بَسَر بَمن ویندِش.

¹⁸ خداوَند بَی عَطا بکَرِ کن اَ روجی دلَکا، خداوندیکا رَحمتی ویگِرِ. و تِه گردِ چَی خیدمتونی کن شهر اَفِسوسیکا کردشَه، چاک بَموستیشَه.