دوومین نامه قرنتیانیرا 9 - کتاب مقدس به زبان تالشي - گویش مرکزی

خَلا اِن اورشلیمی مسیحیونرا

¹ ایسَه دِ لازِم نییَه اِم خیدمتی خونه کن موقدسَه آدَمونرا اَنجوم بَبی شِمَرا بِنوِسم،

² اِمی خونه کن بموستیمه کاریرا چَنَه خشیرون و اِمی خونه مَقدونیَه ایماندارون وَریکا شمَرا ایفتخار کردَمه.اَیِنِم واتَیَه کن شمَه اَوَسالیکا تا ایسَه خَلا دوعِه اَخائیَه ولَتیرا آمادَ بیرون. شمَه اِم غَیرَت خَیلی اَوونکا نی اِم کاریرا جیکو ژِشَه.

³ ولی اِم برا اون رونه بکَمه تا ثابیت ببو چمن ایفتخاری کن اِم موضوع خونه شمه سَر داریمَه دَدارمبو، بَسکم تا هَتَه کن واَتمَه حاضیر ببَه.

⁴ مبو کن اَگَم چند نفر مَقدونیَه ایماندارونکا کَسی بَمِنه بان سرآگِنِن کن شمَه حاضیر نیرون، اَمه اَ ایطمینانی کن شمَه سَر داریمون شرمندَ آبَم، دِ اِمیکا کن شمَه اِشتَن چَنَه شرمندَ آبَه کا چیی ایی نِمَه وات.

⁵ پس واجب ویندمَه کن بَرا اونکا بِپیام نارتَر شمَه ویندِرا بان و اَ خَلااِنی کن وعدَ دوعَرون بَه تدارک بِوینن. تا اِم خلا، خلایی ببو کن صدق دِلینه دوعَرون ببو نِه دیم پِنوعِه نَه.

⁶ چمن گَف اِمه: هَرکَس کم بِکَشِه، کم نی بَدورنوستی، و هَر کَم فِروون بِکَشِه، فِروون نی پِرَگَت.

⁷ هَر کَم هَدَ بدَرِ کن اِشتَن دِلیکا نَظَر دارِ، نِه دیم پِنوعِه نَه و قَرَزینَه، اِمی خونه کن خدا اَ کن خَشینَه خلا دَرِ، رَی بَداشتیَه.

⁸ و خدا بَشایَه شِمَرا هر نعمتی کن ببو ایضاف آکَرِ تا هَمَه چیکا اوزون اِشتَن احتیاجون اَندازَهر نعمتی بدارِ و هَر چاکَه کاری اَنجوم دوعِه را، فِرَوون بِدارَ.

⁹ هَتَه کن کیتاو مزموریکا نِوشته بَیَه: «دستو دیلبازینَه گیدَلییِنِش بخشِستَه، چَیی صالح بِه تا اَبَد آمبستَه.»

¹⁰ و اَ کن دونَه کَشاوَرزیرا و هَردِرا نون آرَدا، شمَه دونَه کَشتو کاریرا آمادَ کردشَه، بَرَکت آرَدا و شمَه صالح بِه اَکینی فرَوون بَکَیَه.

¹¹ شمه هر چیی اییکا دولتمند بَبیرونَه تا هر طَرَفیکا دستو دلباز ببَه و شمَه اِم دستو دل بازی چَمَه واسیطنَه خدا شکر کردِرا تَمون آرَب.

¹² چون کن اِم خیدمَت نه تاکَه موقدسَه آدَمون نیازی برطرف بَکَی، بَسکَم باعیث بَبی خَیلیی اِن بی حد اندازَ خدا شکر بِکَن.

¹³ اِم خیدمتی خونه مردوم خدا شکوه جلال آنَّدا اِمی خونه کن نِه تاکَه ایتراف بکَرون مسیح انجیلی ایمان دارَ بَسکم اَوون و دییرَ کسون اَ چیی ایی دلَکا کن هِستِرونَه شریک بَکَرون.

¹⁴ هنته نیی خدا اَ یالَه فیضی کن شمَه سَریکارَ اَیِن شمَرا خَشینَه دوا بَکَن.

¹⁵ خداوندی، چَی یالَه خلا خونه کن حتی زون نییَشا چَی تَریفی دوعِه شکر بکَمون.