دوومین نامه قرنتیانیرا 3 - کتاب مقدس به زبان تالشي - گویش مرکزی

تازَ عهدی پاسَرییِن

¹ مَگَم هَنی اَمه بَشتنکا تَریف دوعِه دَمندَ ایمون؟ یا بعضیون شیوار، نیازِمونَه تا شِمَرا سفارش نومَه آمونَم و یا شِمَکا سفارش نومه بیگِرَم؟

² شمه اِشتَن چَمه سفارش نومه ایرون، هنتَه نامه ایی کن چَمه دِلون سَریکا کن گِرد بَشانَه اَی خَندِ و اَیکا سرآگِنستِه.

³ شمه آمونِستَرونَه کن مسیح نامه ایرون، کن چَمه واسیطنَه شمَرا آرَستَه، کن جوهَری نه نوشتَه آبَه نییَه بَسکم زندَ خدا روح نَه نوشتَه آبَیَه، و سِنگییَه لوح سری عَوَض، آدَمون دِلون لوحی سَردِرِ نوشته بَیَه.

⁴ اَمه اِنتَرَ ایطمینانی، مَسیح واسیطَنه خدا حِضوریکا دارَم.

⁵ نِه اِم کن اَمه اِشتَن لَیاقَت بِدارَم کن ایدعا بَکَرم چَمه بالیکا نی چیی ایی بِرِن آ، بَسکم چَمه لَیاقَت خداکارَ.

⁶ خدا بَه کن اَمَش لیاقتِش دوعَه کن تازَ عهدی پاسَری بِبَم - عَهدی کن خدا روح سَر آمبَسته، نِه تاکَه ایلَه نوشتَه چیی ایی خونه. اِمی خونه کن «نوشتَه» بَکِشتی، اَمّا خدا روحْ زندگی ببَخشِستی.

⁷ ایسَه، اَگَم خیدمتی کن مَردِرا بَشی و کازی سَردِرِ نوشتَشونه، شکوه و جَلالینه اَیر آبَه، ایی جوری کن ایسرائیلی قام، نَشاینَه موسی صَفَتی شکوه و جلالی خونه بَی بِوینِن، هر چَنَه اَ شکوه جَلال کایبَه نیفیت آبه،

⁸ چَنَه ویشتَر، خیدمتی کن خدا روح واسیطَنه یَه، شکوه و جلالینه بَبیه.

⁹ چون اَگَم خیدمتی کن چَی آخر محکومیَته، شکوه و جلالینه دَرِ بَه، چَنه ویشتَر خیدمتی کن چَی آخِرصالح بَه حیساب آمِه اَ، شکوه و جلالینه پتلَمه یه.

¹⁰ چون اَ چیی ایی کن زمانی شکوه و جلالینه پتلمه بَه، ایسَه اِم شکوه و جلالی موقایسَه نه کن کَفاترَ، دِ نِمودِش نییَه.

¹¹ و اَگَم اَ چی ایی کن نیفیت بَبی، شکوه و جلالینه دَرِ بَه، چَنَه ویشتَر اَ چیی ایی کن باقی بمندی، شکوه و جلالینه دَرِ.

¹² پس اِمی خونه کن اِنتَرَ امیدی بَداشتیمون، جورئَتینه گَف بژَمون؛

¹³ نِه موسی شیوار کن اِشتَن صفَتیکا نِقاب ژشه تا ایسرائیلی قام آخیر بَسَر، اَ چیی ایی کن کایبَه نیفیت آبِه، نِوینِن.

¹⁴ ولی چَوون فکرِن تاریک آبین اِمی خونه کن تا اومروجنَه هَه نیقاب قَدیمَه عَهدی خندِ موقه کا مندَیه و پِگَتشون نی، اِمی خونه کن تاکَه مَسیح دِلَکا پِنَّگَت.

¹⁵ حتی تا اومروج، هر موقه موسی توراتی بَخندین، چَوون دِلیکا ایلَه نیقاب بَمندیه؛

¹⁶ ولی هر موقه کَسی خداوندی وَر ویرَگَردِست، نیقابی پِنَّگَت.

¹⁷ خداوند، روحَه و هر جِگایی کن خداوندی روح ببو، اَ جِگاکا رَخِستِه یَه.

¹⁸ و اَمه گِرد بی نیقابَ صَفتینَه، خداوندی شکوه وجَلالی، هَتَه کن آوَینَه ایکا، دَیسَم، هَه شکلی شیوار، جلالیکا دییَرَ جلالیرا کن ویشتَر آرَب عوَض آمونَب؛ و اِم خِداوندیکا شِروو بَبی کن، روحه.