یوحنا اوّلین نامَه 4 - کتاب مقدس به زبان تالشي - گویش مرکزی

روحون ورداورد بکرَ

¹ اَی خاجَتیِن، هر روحی باوَر نِکَرَ، بَسکَم اَوون وَرداوَرد بکَرَ کن خدا شِنینَه یا نِه. اِمی خونه کن وِرَ دِروعَه پَیغمبَرِن دِنیاکا هِستین.

² خدا روح اِنتَرَ آزنَم: هر روحی کن ایقرار بکَرِ عیسی مسیح، ایلَه اینسانی جندکیکا آمَه، خدا کارَ.

³ و هر روحی کن عیسی ایقرار نیَکَرد خدا کا نیَه، بَسکَم هَه ضد مَسیحَه روحه کن دَرَستَرونَه آ، و ایسَه نی دِنیا کارَ.

⁴ اَی گچه خِردَنِن شمه خدا کا هِستیرون و چَوون سَر پیروز آبه ایرون، چون اَ کن شِمَه دِلَکارَ، دِنیا مَندَ چیی کا یالترَ.

⁵ اَیِن دِنیا کا هِستینَه و اِمی خاطِر اَ چیی ایی باتین کن دِنیا کارَ و دِنیا اَوون گوش آرَدا.

⁶ اَمه خدا شِنیمون و کَسی کن خدا آزنِه، اَمه گوش آرَدا؛ ولی اَ کن خدا کا نیَه اَمه گوش آنیَدا. اَمه، حییقتی روح و دِروعه روح، اِنتَرَکِه بَشامون آزنِستِه.

خدا موحبت

⁷ اَی خاجَتیِن، یَندِ موحبَت بِکَرَم، اِمی خونِه کن موحبت خدا شِنَه و هَر کَسی موحبَت بَکَی، خدا کا دِنیا آمَه یَه و خدا آرَزنِست.

⁸ اَ کن موحبَت نیَکَرد، خِداش آزنِستَش نییَه، اِمی خونِه کن خدا مُحبَتَه.

⁹ خدا موحبَت اِنتَرَ چَمَه دِلَکا دیار آبَه کن، خدا اِشتَن تاکَه زوعَش دِنیارا عَندِشَه تا چَی خونِه زندَگی بِدارَم.

¹⁰ موحبَت هِمَه، اَمه خِدامون موحبت کردَ نی، بَسکَم اَ اَمَش موحبَت کَردَ و اِشتَن زوعَه عَندِشَه تا چَمَه گِناخون کَفّارَ ببو.

¹¹ اَی خاجَتیِن، اَگَم خدا اَمَش اِنتَرَ موحبت کَردَ، اَمه نی پی یَندِ موحبَت بِکَرم.

¹² هیچ‌کس هرگز خدا ویندَش نیَه؛ اَمّا اَگَم یَندِ موحبت بِکَرَم، خدا چَمَه دِلَکا بَمَندی و چَی موحبَت اَمَکا کامیل آرَب.

¹³ اِم جِگاکا بَموستیمون کن چَی دِلَکا بَمَندیمون و اَ چَمَه دِلَکا، اِمی خونه کن اِشتَن روحکا اَمَش آدوعَیَه.

¹⁴ و اَمه ویندَمونَه و شاهیدی دَرَم کن دَدَ، اِشتَن زوعَه عَندَشَه تا دِنیا نیجات اَدَر ببو.

¹⁵ اَ کن ایقرار بَکَی عیسی خدا زوعَه یَه، خدا چَی دِلَکا بَمَندی و اَ خدا دِلَکا.

¹⁶ پس اَمه محبَتی کن خدا چَمَه سَر دارِ آموستَمونَه و بَی باور دارَم. خدا مُحَبَتَه و کَسی کن مَحبَتیکا بومونِه، خدا دِلَکا بَمَندی و خدا چَی دِلَکا.

¹⁷ موحبت اِنتَرَکِه چَمَه دِلَکا کامیل آبَه یَه تا دیوون کَردِ روجیکا اطمینان بِدارَم، چون اَمه اِم دِنیا کا هَتَه ایمونَه کن اَ هِستَه.

¹⁸ موحبَتیکا تَرسِستِه نیَه، بَلکَم کامیلَه موحبَت تَرسی بِرِن بَرَکَرد؛ اِمی خونه کن تَرسِسته تِنبِه کا آ و کَسی کن بَتَرسِستی، موحبتیکا کامیل آبَه نیَه.

¹⁹ اَمه موحبَت بَکَمون چون اَ، اَوَلیکا، اَمَش موحبت کردَ.

²⁰ اَگَم کَسی بواجه کن خدا رَی بداشتی ولی اِشتَن برا کا نیفرت بِدارِ، دِروو اَواجَه. چون کَسی کن اِشتَن برا، کن بَی بَویندیَه، رَی نِدارِ، نیَشا خدایی کن ویندَش نی، رَی بدارِ.

²¹ اَمه اِم حِکمی اَیکا ویمونَگَت کن هَر کَس خدا رَی بداشتی، پی اِشتَن برا نی رَی بدارِ.