Зекерья 8 - Мукъаддес Китап

Тынчлыкъ ве аманлыкънынъ ваде этильмеси

¹ Ордуларнынъ РАББИси бойле деди:

² – Ордуларнынъ РАББИси бойле дей: Мен Сион ичюн пек къасеветлендим. Мен онынъ ичюн пек ачувландым ве къасеветлендим.

³ РАББИ бойле дей: – Мен Сионгъа къайтаджагъым ве Ерусалим ичинде яшайджагъым. Ерусалимге «Акъикъат шеэри» дейджеклер, Ордулар РАББИсининъ дагъы «Азиз дагъ» деп адланаджакъ.

⁴ Ордуларнынъ РАББИси бойле дей: – Къартлар ве къартийлер кене Ерусалимнинъ сокъакъларында отураджакъ. Омюрлери узун олгъанындан олар къолларында таячыкълар тутаджакъ.

⁵ Яш огъланлар ве къызлар кене шеэрнинъ мейданларында ойнап къуванаджакъ.

⁶ Ордуларнынъ РАББИси бойле дей: – Бу куньлерде къалгъан халкънынъ козюнде бу шей асыл олмайджакъ киби корюне, лякин Мен эр бир шейни япа билем, – дей Ордуларнынъ РАББИси.

⁷ Ордуларнынъ РАББИси бойле дей: – Мына, Мен Озь халкъымны шаркъ мемлекеттен ве кунеш къавушкъан мемлекеттен къуртараджагъым

⁸ ве оларны алып келеджегим. Олар Ерусалимде яшайджакъ ве Меним халкъым оладжакъ. Мен оларнынъ адалетли ве ишанчлы Алласы оладжагъым.

⁹ Ордуларнынъ РАББИси бойле дей: – Юрекленинъиз! Бу куньлерде сиз пейгъамберлернинъ шу сёзлерини эшитесинъиз. Олар исе Сарай къурулгъандан эвель, Ордуларнынъ РАББИсининъ Эви темели къоюлгъанда, анда булундылар.

¹⁰ Бу куньлерден эвель не адам, не де айван къазанчы ёкъ эди, кельген-кеткенге душмандан раатлыкъ ёкъ эди. Мен эр кимге башкъасына къаршы душманлыкъ этмеге ёл бердим.

¹¹ Шимди исе къалгъан бу халкъкъа, кечкен куньлерде киби, янашмайджагъым, – дей Ордуларнынъ РАББИси.

¹² – Адамлар тынчлыкъта урлукъларны сачаджакъ. Юзюм чубугъы озь махсулыны береджек, топракъ берекетини кетиреджек, коклер чыкъыны ёллайджакъ. Мен бунынъ эписини къалгъан бу халкъкъа береджегим.

¹³ Эй, Ехуда халкъы ве Исраиль халкъы! Сиз халкълар арасында къаргъыш киби олдынъыз. Лякин Мен сизни къуртараджагъым ве, сизлерни анъып, яхшылыкъ тилейджеклер. Къоркъманъыз, юрекленинъиз!

¹⁴ Ордуларнынъ РАББИси бойле дей: – Деделеринъиз Мени ачувландыргъанда, Мен сизни джезаламагъа истедим ве фикиримни денъиштирмедим, – дей Ордуларнынъ РАББИси.

¹⁵ – Бойле де бу куньлери Ерусалимге ве Ехуда халкъына эйилик япмагъа истедим. Къоркъманъыз!

¹⁶ Япаджакъ шейлеринъиз будыр: бири-биринъизге догърусыны айтынъыз, шеэр къапулары янында адалетли ве къавгъа-давасыз суд этинъиз,

¹⁷ юреклеринъизде якъынынъызгъа къаршы биринъиз яманлыкъ япмагъа тюшюнменъиз, ант эткенде ялан айтмагъа ынтылманъыз; бунынъ эписинден Меним юрегим къайта, – дей РАББИ.

¹⁸ Ордуларнынъ РАББИсинден манъа даа бир хабер кельди.

¹⁹ Ордуларнынъ РАББИси бойле дей: – Дёртюнджи, бешинджи, единджи ве онунджы айларнынъ аштан-сувдан вазгечкен куньлери Ехуда халкъы ичюн къуванч ве шенъли байрам оладжакъ. Акъикъатны ве аманлыкъны севинъиз.

²⁰ Ордуларнынъ РАББИси бойле дей: – Чокъ халкъ, чокъ шеэрлерде яшагъанлар келеджек.

²¹ Бир шеэрде яшагъанлар башкъа шеэрде яшагъанларгъа бараджакъ ве: «Айдынъыз, келинъиз, РАББИге дува этейик, Ордуларнынъ РАББИсини чагъырайыкъ. Биз кетемиз», – дейджек.

²² Чокъ халкълар ве кучьлю миллетлер Ордуларнынъ РАББИсине ялвармагъа ве РАББИге дува этмеге Ерусалимге келеджек.

²³ Ордуларнынъ РАББИси бойле дей: – О куньлерде чешит тилли халкълардан олгъан он адам бир ехудалынынъ урбасы этегинден тутаджакъ ве: «Биз сизнен кетеджекмиз, чюнки Алла сизнен олгъаныны эшиттик», – дейджеклер.