Зекерья 1 - Мукъаддес Китап

Рабби халкъны Озюне къайтмагъа чагъыра

¹ Дарьявеш падишалыгъынынъ экинджи йылында, секизинджи айында РАББИ Иддонынъ торунына, яни Берекиянынъ огълуна, Зекерья пейгъамберге бойле деди:

² – РАББИ деделеринъизге пек ачувланды.

³ Халкъкъа бойле айт: Бу – Ордулар РАББИсининъ сёзлери. – Манъа къайтынъыз, – дей Ордуларнынъ РАББИси. – Мен де сизге къайтарым, – дей Ордуларнынъ РАББИси.

⁴ – Деделеринъиз киби олманъыз! Эвельки пейгъамберлер оларгъа бойле айта эдилер: «Ордуларнынъ РАББИси сизлерге: “Яман ёлларынъыздан ве яман ишлеринъизден вазгечинъиз”, – дей». Лякин олар динълемедилер ве Манъа къулакъ асмадылар, – дей РАББИ.

⁵ Къана, деделеринъиз къайдалар? Пейгъамберлер де эбедий яшармы?

⁶ Лякин Мен къулларыма пейгъамберлерге айткъан сёзлерим ве буюргъан низамнамелерим деделеринъизнинъ яшайышларында беджерильди. О вакъыт олар Манъа тёвбенен къайтып: «Ордуларнынъ РАББИси бизни яшайыш ёлларымыз ичюн ве япкъан ишлеримиз ичюн джезалады», – дедилер.

Биринджи руя. Атлар

⁷ Дарьявеш падишалыгъынынъ экинджи йылында, 11-инджи айында (Шеват айында), 24-юнджи кунюнде РАББИ Иддонынъ торунына, яни Берекиянынъ огълуна, Зекерья пейгъамберге, Озь сёзлерини ёллады.

⁸ Геджесинен корьгеним будыр: мына, сары аткъа минген адам вадийде, мирт тереклери арасында отура. Аркъасында исе сары, къаверенки ве беяз атлар бар эди.

⁹ – Эфендим, олар недир? – деп сорадым мен. Меннен лаф эткен Мелек: – Олар не олгъаныны санъа косьтереджегим, – деди.

¹⁰ Мирт тереклери арасында тургъан адам: – РАББИ оларны ер юзюни юрип бакъмагъа ёллады, – деди.

¹¹ Олар мирт тереклери арасында тургъан РАББИнинъ Мелегине бойле дедилер: – Ер юзюни юрип бакътыкъ. Бутюн ер юзю раат ве тынчтыр.

¹² Сонъ РАББИнинъ Мелеги: – Ордуларнынъ РАББИси! Ерусалимге ве Ехуданынъ шеэрлерине къаршы ачувлангъанынъ етмиш йылдыр. Оларгъа не вакъыт шефкъатлы бакъаджакъсынъ? – деди.

¹³ О вакъыт меннен лаф эткен Мелекке РАББИ татлы ве мераметли сёзлернен джевап берди.

¹⁴ Меннен лаф эткен Мелек бойле деди: – Ордулар РАББИсининъ сёзлерини хабер эт: «Мен Ерусалим ве Сион ичюн пек къасеветлендим.

¹⁵ Тынч яшагъан халкъларгъа къаршы исе ачувым къайнай. Мен чокъ ачувланмагъанымда, олар яманлыкъкъа яманлыкъ къоштылар.

¹⁶ Онынъ ичюн РАББИ бойле дей: Ерусалимге мераметнен къайтаджагъым. Анда Меним Эвим къуруладжакъ, – дей Ордуларнынъ РАББИси. – Ерусалим гъайрыдан къуруладжакъ».

¹⁷ Даа Ордуларнынъ РАББИсининъ бойле сёзлерини илян эт: «Меним шеэрлерим кене боллукъкъа толып ташаджакъ, РАББИ кене Сионгъа теселли береджек, кене Ерусалимни сайлап аладжакъ».

Экинджи руя. Бойнузлар

¹⁸ Сонъ мен козьлеримни котерип бакътым: мына, дёрт бойнуз.

¹⁹ Меннен лаф эткен Мелектен: – Бу недир? – деп сорадым. О да манъа: – Бу – Ехуданы, Исраильни ве Ерусалимни дагъыткъан бойнузлар, – деди.

²⁰ Сонъ РАББИ манъа дёрт демирджини косьтерди.

²¹ Мен Ондан: – Олар не япмагъа келелер? – деп сорадым. – Шу бойнузлар Ехуданы ойле дагъыттылар ки, кимсе башыны котерип оламай. Бу демирджилер исе Ехуда топрагъыны дагъытмакъ ичюн бойнузларыны котерген халкъларны къоркъузмагъа ве бойнузларыны ерге урмакъ ичюн кельдилер.