Зебур 8 - Мукъаддес Китап

Алланынъ шурети ве инсаннынъ къыймети

¹ Баш чалгъыджы ичюн. Аль-хаггиттит. Давутнынъ зебуры.

² Я РАББИ, бизим Алламыз, бутюн ер юзюнде Сенинъ Адынъ не къадар юдже! Шуретинъ коктен де юксектир!

³ Санъа къаршы чыкъкъан душманнынъ ве интикъамджынынъ агъызларыны къапатмакъ ичюн, Сен ойле яптынъ ки, Сени сабийлер ве уфакъ балалар макътай, Санъа такъат берелер.

⁴ Козюм Сенинъ къолларынъ яраткъан кокке тикильсем, Сен ерлештирген ай ве йылдызларынъа бакъсам,

⁵ адам недир? Сен оны не ичюн акъылда тутасынъ? Инсан огълу недир? Оны не ичюн къайгъырасынъ?

⁶ Сен инсаннынъ эмиетини мелеклерден бираз уфакъча яптынъ, шурет ве урьмет таджыны онъа бердинъ.

⁷ Сен инсанны бутюн яратыджылыгъынънынъ падишасы яптынъ, бутюн барлыкъны онынъ аякълары астына къойдынъ:

⁸ къой-эчкилернен туварларнынъ эписини, эм де кийик айванларны,

⁹ коктеки къушларны ве денъиз балыкъларыны, ве денъиз ичиндеки бутюн джанлыларны.

¹⁰ Я РАББИ, бизим Алламыз, бутюн ер юзюнде Сенинъ Адынъ не къадар юдже!