Зебур 74 - Мукъаддес Китап

Алла – Укюмдар!

¹ Баш чалгъыджы ичюн. Аль-ташхет. Асафнынъ зебуры. Йыр.

² Санъа шукюр этемиз, эй, Алла, шукюр этемиз, чюнки Сенинъ Адынъ якъын. Адамлар аджайип ишлеринъни айтып берелер!

³ «Мен бельгилеген вакъыт кельгенде, догърулыкънен суд этеджегим. Сэла

⁴ Ер ве онынъ устюнде яшагъанлар къалтырагъанда, онынъ темеллерини Озюм къавийлештиреджегим».

⁵ Макътангъанларгъа дейим: «Макътанманъыз», ярамайларгъа: «Бурнунъызны котерменъиз.

⁶ Бурунларынъызны юкъарыгъа котерменъиз, къатты боюнлы олып, лаф этменъиз».

⁷ Не шаркътан, не гъарптан, не де сахрадан адамгъа юксеклик келе.

⁸ Тек Алла – Суд Этиджидир, бирини алчакълата, башкъасыны юксельте.

⁹ Мына, РАББИнинъ къолунда гъазап къадеси бар, онда шарап, къокъулы къарышмаларгъа къошулып, копюрип къайнай. О, шу къадеден тёкип йибере. Ер юзюнинъ бутюн ярамайлары шарапны иче-иче, онынъ къалымтысыны биле ялап чыкъаджакълар.

¹⁰ Буны мен эр вакъыт айтып береджегим, Якъупнынъ Алласына чалгъы чаладжагъым.

¹¹ Ярамайларнынъ бутюн кучюни ёкъ этеджегим, инсафлыларнынъ кучю исе юкселеджек!