Зебур 72 - Мукъаддес Китап

Имансызларнынъ вакътынджа кейфи

Асафнынъ зебуры.

¹ Исраильге, бутюн темиз юреклилерге Алла мытлакъа яхшылыкъ япар!

² Мен исе, меним аякъларым аз къалды абынаджакъ эди, табанларым аз къалды таяджакъ эди.

³ Мен инсафсызларнынъ аманлыгъыны корьдим, макътангъанларнынъ алына сукъландым.

⁴ Олар ольмегендже азап чекмейлер, беденлери де сап-сагълам.

⁵ Башкъаларнен берабер ишлеп, къыйналмайлар, адамларнен берабер азап чекмейлер.

⁶ Кибирлилик оларнынъ герданлыгъы олды, залымлыкъ оларнынъ урбасы олды.

⁷ Козьлери семизликтен патлап чыкъар, юреклери яман фикирлерни догъар.

⁸ Мыскъыллап, ачувнен залымлыкъ даркъаталар, юкъарыдан бакъып, лаф этелер.

⁹ Агъызлары кокке къаршы котерилелер, сёзлеринен олар ерни толдуралар.

¹⁰ Шунынъ ичюн Алланынъ халкъы оларгъа юзь чевире, оларда сув чокъ экен, тойгъандже ичелер.

¹¹ «Алла къайдан бильсин? Юдже Алланынъ хабери бармы?» – дейлер.

¹² Ана ойледир инсафсызлар: эр заман аман-эсен яшайлар, байлыкъларыны чокълаштыралар.

¹³ Мытлакъа, бошуна мен юрегимни темиз сакълагъаным, бошуна къолларымны къабаатсыз туткъаным.

¹⁴ Мен эр кунь чекиштим, эр саба джезамны корьдим.

¹⁵ Эгер: «Бойле айтаджагъым», – деген олсам, Сенинъ огъулларынъа хаинлик япар эдим.

¹⁶ Буны насыл анъламакъ керек, деп тюшюнгенимде, шу манъа агъыр олып корюнди.

¹⁷ Мен Алланынъ азиз ерине кирмегенимдже, оларнынъ сонъу не оладжагъыны анъламадым!

¹⁸ Эбет, Сен оларны тайгъалакъ ерлерге къойдынъ, буюк теренликке оларны атаджакъсынъ.

¹⁹ Апансыздан олар гъайып олды, оларнынъ сонъу кельди, къоркъунчлы белялар оларны къаплады.

²⁰ Уянгъанда тюш насыл унутылса, Сен, я РАББИ, уянып, оларны, руя киби, ёкъ этеджексинъ.

²¹ Меним юрегим аджджы олды, бутюн ичим буюк азап чекти.

²² Мен джаиль ве акъылсыз олдым, Сенинъ алдынъда айван киби эдим.

²³ Амма мен эр вакъыт Сеннен бераберим, Сен меним онъ къолумдан тутасынъ.

²⁴ Манъа акъыл огретип, ёл косьтересинъ, сонъунда мени шурет иле къабул этеджексинъ.

²⁵ Коклерде Сенден гъайры ким бар? Ерде де Сенден башкъасыны истемейим.

²⁶ Беденим, юрегим такъаттан кесильди, амма Алла – юрегимнинъ кучюдир, О – манъа тюшкен эбедий къысметтир.

²⁷ Мына, Сенден узакъта къалгъанлар гъайып олур, Санъа хаинлик япкъан эр бир адамны ёкъ этерсинъ.

²⁸ Лякин мен ичюн Аллагъа якъынлашмакъ яхшыдыр! РАББИ-Тааля меним сакълангъан ерим олды. Сенинъ бутюн ишлеринъни айтып берерим!