Зебур 61 - Мукъаддес Китап

Аллагъа умют этюв

¹ Баш чалгъыджы ичюн. Едутун ичюн. Давутнынъ зебуры.

² Джаным ялынъыз Аллада раат ола, О, мени къуртараджакъ.

³ Тек О, меним къаям, къуртулышым, Одыр меним къалем, энди мен ич тепренмем.

⁴ Эпинъиз даа не къадар адамны басаджакъсынъыз? Эгильген дивар, салланып къалгъан къора киби, сиз эпинъиз ерге йыкъыладжакъсынъыз.

⁵ Оны юкъарыдан тюшюрмеге истедилер, ялан лафларны ортагъа къойдылар. Оларнынъ агъзындан хайыр дувасы тёкюле, лякин юреклеринде олар лянетлер окъуйлар. Сэла

⁶ Эй, джаным, ялынъыз Аллада раат ол, чюнки Ондадыр меним умютим.

⁷ Тек О, меним къаям, къуртулышым, Одыр меним къалем, энди мен ич тепренмем.

⁸ Къуртулышым ве шуретим Алладан келир; Алла – къудретли къаям, меним сакълангъан ерим.

⁹ Эй, халкъым, эр вакъыт Онъа ишан, Онынъ алдында юреклеринъизни ачынъыз, чюнки Алла – бизим сыгъынагъымыз. Сэла

¹⁰ Адам огъуллары уфюрген ельге ошай, акъай огъуллары – эписи ялан. Олар теразеде чекильсе, джумлеси эскен ельден де енгиль чыкъаджакълар.

¹¹ Айдутлыкъкъа ишанманъыз, хырсызлыкънен ич макътанманъыз. Байлыгъынъыз артса биле, онъа юрек багъламанъыз!

¹² Алла бир кере айтты, мен шуны эки кере эшиттим: «Алла къудретлидир!»

¹³ Севги де Сенден келир, я Рабби, Сен эр кеснинъ япкъанына коре акъкъыны берерсинъ.