Зебур 52 - Мукъаддес Китап

Адамларнынъ акъылсызлыгъы акъкъында

¹ Баш чалгъыджы ичюн. Аль-махалат. Давутнынъ маскили.

² Акъылсыз озь юрегинде: «Алла ёкъ», – деди. Адамлар бозулды, игренч ишлер япып башлады. Яхшылыкъ япкъан ич кимсе ёкъ.

³ Алла инсан огъулларына коклерден бакъты, «Алланы къыдыргъан бир акъыллы адам бармы?» – деди.

⁴ Амма эписи ёлдан урулып, бири-бирине ошап, бозулдылар. Яхшылыкъ япкъан ич кимсе ёкъ, бир адам биле ёкъ!

⁵ Къанунсызлыкъ япкъанларнынъ акъылы етмезми? Олар халкъымны, бир отьмек киби, ашагъанлар, Алланы исе ич чагъырмагъанлар.

⁶ Олар къоркъу олмагъан ерде къоркъаджакълар, Алла санъа къаршы чыкъкъанларнынъ кемиклерини дагъытаджакъ. Алла оларны ред эткени ичюн, сен оларны масхара этеджексинъ.

⁷ Исраильни къуртармакъ ичюн, ким Сион дагъындан келеджек? Алла Озь халкъыны оларнынъ топрагъына къайтаргъанда, Якъупнынъ сою къуванчнен къычыраджакъ, Исраиль пек севинеджек!