Зебур 29 - Мукъаддес Китап

Къуртулыш йыры

¹ Давутнынъ зебуры. Сарайны багъышламакъ вакътында йырлангъан йыр.

² Сени юксельтирим, я РАББИ, чюнки Сен мени аякъкъа турсаттынъ, душманларыма меним устюмден тантана этмеге ёл бермединъ.

³ Я РАББИ, Аллам, мен Сенден ярдым истедим, ве Сен мени тедавийлединъ.

⁴ Джанымны олюлер дюньясындан къайтардынъ, я РАББИ, мезаргъа кирмейджегим ичюн, манъа омюр багъышладынъ.

⁵ РАББИге чалгъы чалынъыз, эй, Онынъ азизлери! Онынъ мукъаддес шерефине шукюр этинъиз!

⁶ Онынъ гъазабы – бир ань, разылыгъы исе – омюр боюнджа девам этер. Акъшам агълав эшитильсе, саба къуванч кетирир.

⁷ Мен къайгъысыз яшагъанда: «Ич бир вакъыт мен сарсылмам», – дедим.

⁸ Я РАББИ, менден разы олгъан вакътында Сен меним дагъымны къавийлештирдинъ, амма сонъ менден юзюнъни сакъладынъ, ве мен шашмаладым.

⁹ Я РАББИ, Сени чагъырдым, мен Раббиден мерамет истедим:

¹⁰ «Мен мезаргъа кирсем, аятымдан не файда? Топракъ Санъа шукюр этерми, акъикъатынъны айтып берерми?

¹¹ Эшит мени, я РАББИ, ве мерамет эт манъа! Я РАББИ, манъа ярдымджы ол!»

¹² Сен агълавымны оюн-кулькюге айландырдынъ, матем урбамны чыкъарып, белиме къуванч такътынъ!

¹³ Джаным токътамайып, Сени шуретлесин! Аллам, я РАББИ, мен Санъа эбедий шукюрлер этеджегим!