Зебур 27 - Мукъаддес Китап

Ярдым дувасы

Давутнынъ зебуры .

¹ Я РАББИ, Сени чагъырам! Меним Къаям! Мени джевапсыз къалдырма! Ёкъса, Сен манъа джевап бермесенъ, мен мезаргъа тюшкенге ошайджагъым.

² Мен Сенден ярдым истегенимде, Энъ Мукъаддес Еринъе тараф къолларымны котергенимде, ялваргъан сесиме къулакъ ас!

³ Ярамай ве беля кетириджи адамлар озь къомшуларынен муаббет лаф этелер, лякин юреклеринде къара ниет сакълайлар. Оларны ёкъ эткенде, оларнен берабер мени де къырып ташлама!

⁴ Оларнынъ ишлерине коре, яманлыкъларына коре, къоллары япкъанларына коре, къазангъанларына коре акъларыны бер!

⁵ Олар РАББИнинъ эткенлерине, Онынъ къолларынынъ ишлерине эмиет бермегенлери ичюн, О, оларны ерге йыкъар, кене аякъ устюне турсатмаз.

⁶ РАББИни алгъышлайым, чюнки О, меним ялваргъанымны эшитти.

⁷ РАББИ манъа къудрет бере ве мени къорчалай! Мен Онъа ишандым, ве О, манъа ярдым этти! Юрегим къуванчкъа толды, мен йыр йырлап, Онъа шукюр этерим!

⁸ РАББИ – Озь халкъынынъ къудретидир; Озь сайлагъан падишаны О, къорчалар ве къуртарыр!

⁹ Озь халкъынъны къуртар, Озь мирасынъа яхшылыкъ яп; оларнынъ чобаны ол, оларны эр вакъыт юксельт!