Зебур 26 - Мукъаддес Китап

Давутнынъ умюти

Давутнынъ зебуры .

¹ РАББИ – меним ярыгъым ве къуртулышымдыр, мен кимден къоркъарым? РАББИ – омрюмнинъ къалесидир, мен кимнинъ огюнде титрерим?

² Яманлыкъ япкъанлар манъа якъынлашсалар, душманларым ве манъа къаршы олгъанлар беденимни ашамагъа истеселер, олар озьлери сюрюнип йыкъыладжакълар.

³ Къаршыма бир орду чыкъса да, юрегиме къоркъу тюшмез. Манъа къаршы дженк башланса да, кене умюттен кесильмем.

⁴ Бир шейни истедим РАББИден, мен тек бир шейни къыдырам: РАББИнинъ Эвинде омюр боюнджа къалмакъ, РАББИнинъ дюльберлигини корьмек, Онынъ Сарайыны сейир этмек.

⁵ Агъыр куньде О, мени Озь сыгъынагъында сакълар, Озь чадырында мени къорчалар, юксек къая устюне мени алып чыкъар.

⁶ О вакъытта мени сарып алгъан душманларыма къаршы мен башымны котерип юреджегим; РАББИнинъ чадырында къурбанлар чалып, къуванчнен къычыраджагъым, РАББИге йырлайджагъым ве чалгъы чаладжагъым!

⁷ Я РАББИ, меним чагъыргъан сесимни эшит, манъа мерамет эт ве манъа джевап бер.

⁸ Сен юрегиме: «Меним юзюмни къыдыр», – дединъ. Сенинъ юзюнъни къыдыраджагъым, я РАББИ!

⁹ Юзюнъни менден сакълама, гъазап ичинде къулунъны ред этме. Сен меним ярдымджым олдынъ, менден вазгечме, ташлап кетме мени, эй, Аллам, меним Къуртарыджым!

¹⁰ Анам-бабам мени ташлап кетселер де, РАББИ мени къабул этер.

¹¹ Я РАББИ, Озь ёлунъны манъа огрет, душманларым ичюн, манъа догъру ёлны косьтер.

¹² Яланджы шаатлар манъа къаршы баш котерди, агъызларындан зулум чыкъа, лякин душманларымнынъ къолуна мени берме.

¹³ Меним ишанчым къатты: мен мытлакъа тирилер дюньясында РАББИнинъ яхшылыгъыны кореджегим.

¹⁴ РАББИге ишан! Джесюр ол, юрегинъе кучь бер ве РАББИге ишан!