Зебур 145 - Мукъаддес Китап

Аллагъа умют этмек – бахыт

¹ Эльхамдюлилля! Эй, джаным, РАББИни макъта!

² Омюрбилля РАББИни макътарым, сагъ олгъанымда, Аллагъа йырларым!

³ Ишанманъыз мырзаларгъа, къуртарып оламайджакъ адамларгъа!

⁴ Адамнынъ руху чыкъып, о, озь топрагъына къайта, ве о куню бутюн ниетлери ёкъ олып кетелер.

⁵ Якъупнынъ Алласы ярдым эткен адам, РАББИ олгъан Алласына умют эткен инсан бахтлыдыр!

⁶ О, ер юзюни, кокни ве денъизни, олардаки эр бир шейни де яратты! Эбедиен О, ишанчлы!

⁷ О, эзильгенлерге адалетли укюм эте, ачларгъа отьмек бере! РАББИ эсирлерни азат эте!

⁸ РАББИ сокъурларнынъ козюни ача, эр бир бели букюльгенни О, котерип турсата! РАББИ инсафлыларны севе!

⁹ РАББИ ят халкълардан олгъанларны къорчалай, оксюзлерге ве тул апайларгъа ярдым эте, ярамайларнынъ ёлуны исе боза.

¹⁰ Эй, Сион! Сенинъ Алланъ олгъан РАББИ эбедиен несильден несильге Падиша олур! Эльхамдюлилля!