Зебур 139 - Мукъаддес Китап

Ярамайлардан къуртулыш риджасы

¹ Баш чалгъыджы ичюн. Давутнынъ йыры.

² Я РАББИ, мени яман адамлардан къуртар, залым инсанлардан мени сакъла!

³ Олар юрегинде яманлыкъны тюшюнип, эр кунь арамызны бозалар,

⁴ йылан киби, тиллерини къайрайлар, дудакъларынынъ ичинде къара йыланнынъ зеэри бар. Сэла

⁵ Я РАББИ, ярамай адамнынъ къолундан мени сакъла, залым адамдан мени къуртар! Олар мени ёлдан урмагъа истей.

⁶ Къопайлар мен ичюн тузакъ ве аркъанлар гизледилер, бараджакъ ёлумнынъ четине авларны къойдылар, мен ичюн къапкъан къурдылар. Сэла

⁷ «Меним Аллам Сенсинъ!» – дедим РАББИге. Ялварувларыма къулакъ ас, я РАББИ!

⁸ РАББИ-ТААЛЯ, Сенсинъ меним къуветим ве къуртулышым, дженк кунюнде башымны къорчаладынъ.

⁹ Ярамайларнынъ истегенини берме, я РАББИ! яман ниетлери ерине кельмесин, ёкъса олар къопаяджакълар. Сэла

¹⁰ Мени сарып алгъанларнынъ тиль яманлыкълары озь башларына кельсин.

¹¹ Башларына янаяткъан къорлар ягъсын, олар атешке, учурымларгъа тюшсюн, о ерлерден къайтып чыкъмасын.

¹² Аджджы тилли адам ер юзюнде къалмаз, залым севген инсанны онынъ яманлыгъы олюмге таба къувар.

¹³ Мен билем, РАББИ хорлангъан адамны къорчалар, фукъарени адалетли укюм этер.

¹⁴ Акъикъатен, инсафлылар Сенинъ Адынъа шукюр этер, догъру олгъанлар Сенинъ огюнъде яшар.