Зебур 136 - Мукъаддес Китап

Эсир алынгъан исраиллилернинъ агълавы

¹ Вавилон озенлери боюнда отурып, биз Сионны акъылымызгъа кетирип, агълай эдик.

² Вавилоннынъ ортасында тал тереклерине арфаларымызны асып къойгъан эдик.

³ Бизни эсир этип алгъанлар, бизни о ерде масхара этип, бизден йыр айтып бергенимизни истей эдилер: «Сион йырларындан айтып беринъиз!» – деп, джанымызны къыйнай эдилер.

⁴ Амма ят ерде олып, РАББИнинъ йырыны насыл айтайыкъ?

⁵ Эгер сени унутсам, эй, Ерусалим, онъ къолум мени унутсын!

⁶ Эй, Ерусалим, эгер сени хатырламасам, энъ буюк къуванчымдан юкъары тутмасам, тилим танълайыма япышып къалсын!

⁷ Эдом огъулларыны хатырла, я РАББИ! О куню Ерусалимде олар: «Оны темелине къадар йыкъынъыз, йыкъып харабеге чевиринъиз!» – дедилер.

⁸ Эй, харап этиледжек Вавилон къызы! Бизге япкъан ишлеринъ ичюн не де бахтлыдыр сени джезалайджакълар!

⁹ Не де бахтлыдыр къундакъ балаларынъны алып, къаягъа урып ольдюреджек инсанлар!