Зебур 131 - Мукъаддес Китап

Давутнынъ анты ве Алланынъ васиети

Зиярет йыры.

¹ Я РАББИ, Давутны да, онынъ бутюн къасеветлерини унутма.

² О, РАББИ огюнде ант эткен, Якъупнынъ Кучьлю Алласына адакъ берип, деген:

³ «Мен чадырыма-эвиме кирмейджегим, тёшегиме ятмайджагъым,

⁴ козьлериме юкъу кирмейджек, юммайджагъым козь къапакъларымны

⁵ РАББИге бир ер, Якъупнынъ Кучьлю Алласына бир яшагъан ер тапмагъанымдже».

⁶ О, Эфрата шеэринде олгъаныны эшиттик, Яар топрагъында оны таптыкъ.

⁷ Айдынъыз, Онынъ мескенине барайыкъ, аякълары астына йыкъылайыкъ!

⁸ Тур, я РАББИ, ве раатланаджакъ еринъе чыкъ, Озюнъ иле Къудрет Сандыгъынъ!

⁹ Руханийлеринъ адалетке кийинсин, азизлеринъ исе къуванчнен къычырсын!

¹⁰ Къулунъ Давутнынъ хатири ичюн, Сенинъ Месихинъни ред этме!

¹¹ РАББИ Давуткъа акъикъий ант этти, О, сёзюнден ич къайтмаз: «Тахтынъа сенинъ эвлятларынъдан адам къояджагъым.

¹² Эгер огъулларынъ Меним васиетимни ве Озюм огретеджек шаатлыкъларны тутсалар, оларнынъ огъуллары да эбедиен падиша тахтынъда отураджакълар», – деди.

¹³ РАББИ Сионны сайлап алды, Озюне мескен этмек ичюн, шу ерни истеди.

¹⁴ «Бу ер эбедиен меним раатланаджакъ ерим олур. Бу ерни сечтим ве мында ерлеширим, – деди.

¹⁵ – Оны мытлакъа берекетнен кечиндиририм, онынъ фукъарелерини отьмекке тойдурырым.

¹⁶ Руханийлерине къуртулыш урбасыны кийдиририм, азизлери буюк севинчнен къычырырлар.

¹⁷ О ерде Давут ичюн къудретли эвлядыны асыл этерим. Месихим ичюн девамлы падишалыкъны Мен азырладым.

¹⁸ Онынъ душманларыны масхара этерим, башында исе тадж парылдар».