Зебур 126 - Мукъаддес Китап

Балалар – Раббиден берильген мукяфаттыр

Сулейманнынъ зиярет йыры.

¹ Эгер эвни РАББИ къурмаса, къуруджылар бошуна ишлер. Эгер шеэрни РАББИ къорчаламаса, къаравуллар бошуна юкъламайып турар.

² Бошуна сизлер эрте турасынъыз, чокъ вакъыт чалышып раатланмайсынъыз, замет этип отьмегинъизни къазанасынъыз. РАББИ исе севгенине юкъу берер.

³ Мына, огъуллар – РАББИ берген мирастыр, балалар – Онынъ мукяфатыдыр.

⁴ Яшлыкъ чагъында догъургъан огъуллар – батырнынъ къолунда окълар кибидир.

⁵ Окълугъы оларнен толу адам бахтлыдыр! Араба къапуларында душманларнен давалашсалар, олар масхаралыкъ корьмез.