Зебур 12 - Мукъаддес Китап

Алланынъ яхшылыгъына умют

¹ Баш чалгъыджы ичюн. Давутнынъ зебуры.

² Я РАББИ, не вакъыткъадже мени унутаджакъсынъ? Не вакъыткъадже менден юзюнъни сакълайджакъсынъ?

³ Не вакъыткъадже озь тюшюнджелеримнен дженклешеджегим, не вакъыткъадже юрегимни чекиштиреджегим? Не вакъыткъадже душман мени енъеджек?

⁴ Я РАББИ, Аллам, манъа бакъып, джевап бер, меним козьлериме ярыкъ бер, олюм юкъусына батып къалмайым!

⁵ Душманым: «Оны енъдим», – демесин, аякъларым тайгъанда, мени къувгъанлар севинмесин.

⁶ Мен Сенинъ буюк севгинъе ишанам, Сенден кельген къуртарув ичюн юрегим къувана. РАББИге йыр йырлайджагъым, чюнки О, манъа яхшылыкъ япты!