Зебур 104 - Мукъаддес Китап

Алла ве Онынъ халкъы

¹ РАББИге шукюр этинъиз, Онынъ Адыны чагъырынъыз, халкълар арасында ишлерини айтып беринъиз!

² Онъа йырланъыз, Онъа чалгъы чалынъыз, бутюн аджайип шейлери акъкъында айтынъыз!

³ Мукъаддес Адынен макътанынъыз, РАББИни къыдыргъанларнынъ юреги къувансын!

⁴ РАББИни ве Онынъ къудретини къыдырынъыз, Онынъ юзюни эр вакъыт аранъыз!

⁵ Онынъ яраткъан аджайип шейлерини ве аляметлерини, агъзындан чыкъкъан къарарларыны хатырланъыз!

⁶ Эй, Онынъ къулу Ибраимнинъ сою, Озю сайлагъан Якъупнынъ огъуллары!

⁷ О – Алламыз олгъан РАББИдир, бутюн ер юзюнде Онынъ падишалыгъы кече.

⁸ О, берген васиетни эбедий акъылында тута, берген сёзюни – бинъ несиллер девамында.

⁹ О, сёзюни – Ибраимге ве антыны – Исхакъкъа берген эди.

¹⁰ Буны Якъупкъа низамнаме деп къойды, Исраильге эбедий васиет деп берди.

¹¹ «Ханаан ерини санъа береджегим, о, сенинъ топракъ мирасынъ олур», – деди.

¹² О вакъытта оларнынъ сайысы пек аз, о ерде исе кельмешеклер эди.

¹³ Бир халкътан башкъа халкъкъа, бир падишалыкътан башкъа девлетке кече эдилер.

¹⁴ Алла оларнынъ джаныны агъыртмагъа кимсеге ёл бермеди, олар ичюн падишаларгъа сертликнен дей эди:

¹⁵ «Меним сайлагъанларыма тийменъиз, пейгъамберлериме яманлыкъ этменъиз!»

¹⁶ Ерге ачлыкъ кетирди, бутюн ашлыкъны къурутып ташлады.

¹⁷ Лякин олардан алдын бир адамны, къул олып сатылгъан Юсуфны ёллагъан эди.

¹⁸ Онынъ аякъларыны бугъавлады, бойнуны демир алкъанен сарды.

¹⁹ Онынъ сёзю беджерильгендже, РАББИнинъ сёзю оны сынады.

²⁰ Падиша адам ёллап, оны къуртарды, халкъларнынъ укюмдары оны азат этти.

²¹ Оны озь эвинде эфенди этип къойды, бутюн мал-мулькюне башлыкъ этип къойды,

²² джаны истегени киби, везирлерини огютлесин, акъсакъалларына исе икметни огретсин.

²³ О вакъытта Исраиль Мысыргъа кельди, Якъуп Хам топрагъына кочьти.

²⁴ Алла халкъыны пек чокълаштырды, душманларындан кучьлю япты.

²⁵ Сонъ оларнынъ юреклеринде Озь халкъына къаршы нефрет, къулларына къаршы фитнеджилик догъурды.

²⁶ О, Озь къулу Мусаны ве Озю сайлагъан Харунны ёллады.

²⁷ Оларнынъ арасында РАББИнинъ аляметлерини, Хам топрагъында аджайип ишлерини косьтерди.

²⁸ РАББИ къаранлыкъ йиберди, ве къаранлыкъ этрафны къаплады, олар Онынъ эмирине къаршы чыкъмады.

²⁹ Оларнынъ сувларыны къангъа чевирди ве балыкъларыны ольдюрди.

³⁰ Топракъларыны къыр бакъалары басты, тап падишаларынынъ яткъан одасы толды.

³¹ Онынъ эмирине коре тюрлю боджеклер кельди, мемлекетнинъ дёрт тарафыны чиркийлер басып алды.

³² Башларына ягъмур ерине бурчакъ ягъдырды, топракъларына куйдюрген атеш ёллады.

³³ Багъларыны ве инджир тереклерини урып йыкъты, эм оларнынъ ерлеринде тереклерни парчалады.

³⁴ Онынъ эмирине коре сарынчкъалар пейда олды, сайысы олмагъан чегерткилер чыкъты.

³⁵ Топракъларынынъ бутюн отларыны ашап ташладылар, тарладаки берекетни ашап битирдилер.

³⁶ Бутюн мемлекетинде биринджи догъгъанларны, эркеклик гъурурларыны ольдюрди.

³⁷ Озь халкъыны исе алтын ве кумюшнен чыкъарды, къабилелеринде ич бир хаста ёкъ эди.

³⁸ Оларнынъ чыкъкъанына Мысыр севинди, чюнки олардан къоркъу оларны къаплады.

³⁹ РАББИ булутны перде киби джайды, гедже ярыкъ олсун деп, атеш берди.

⁴⁰ Олар истеди, ве Алла оларгъа боденелерни ёллады, ве коктеки отьмекнен оларны тойдурды.

⁴¹ РАББИ къаяны ярып, сув акъызды, къуру ерлер ортасында озен киби сув акъты.

⁴² О, Озь къулу Ибраимге сёз берген эди ве акъикъатен бу мукъаддес сёзюни хатырлады.

⁴³ Озь сайлагъан халкъыны къувандырып, шенълендирип чыкъарды.

⁴⁴ Оларгъа халкъларнынъ топракъларыны берди, башкъа миллетлернинъ эмегининъ махсуллары оларгъа мирас олды,

⁴⁵ олар Алланынъ низамнамелерини беджерсинлер, Онынъ къанунына бойсунсынлар! Эльхамдюлилля!