Юнус 4 - Мукъаддес Китап

Алла мерамет эте, лякин Юнус ондан разы олмай

¹ Бу шей Юнусны пек ачувландырды, ачувындан о, патлайджакъ къарарына кельди.

² РАББИге дува этип, о бойле деди: – Я РАББИ! Даа мемлекетимде олгъанымда, бойле оладжагъыны билип тура эдим. Бунынъ ичюн де Таршишке къачтым. Сенинъ хайырсевер ве шефкъатлы, чокъ сабырлы ве мераметли олгъанынъны ве фелякет ёллайджагъынъа языкъсынаджагъынъны биле эдим.

³ Шимди, РАББИ, джанымны менден ал. Яшагъанымдан ольгеним яхшы.

⁴ РАББИ: – Ачувлангъанынъ яхшымы? – деди.

⁵ Юнус шеэрден чыкъты, шеэрнинъ шаркъ тарафында ерлешти. Анда озюне бир чадыр япып, шеэрнен энди не оладжагъыны кореджек олып, чадырнынъ талдасына отурды.

⁶ О вакъыт РАББИ-Тааля бир осюмлик осьтюрди. Осюмлик, Юнуснынъ башы устюнде талда олсун, гъамы да даркъасын деп, устюнден котерильди. Юнус осюмликке пек къуванды.

⁷ Экинджи куню исе танъ аткъанда, Алла бир къурт йиберди, о, осюмликни кемирди, ве осюмлик къуруды.

⁸ Кунеш чыкъкъандан сонъ, Алла шаркътан сыджакъ бир ель уфюртти. Кунеш Юнуснынъ башыны пиширип башлады. Юнус эсини джояджакъ киби олды. Озюне олюм сорап: – Яшагъанымдан ольгеним яхшы, – деди.

⁹ Алла Юнускъа: – Бир осюмлик ичюн ачувлангъанынъ яхшымы? – деди. – Тек ачувлангъаным дегиль, ольгеним биле яхшы, – деди Юнус.

¹⁰ О вакъыт РАББИ бойле деди: – Сен эмек сарф этмеген, осьтюрмеген, бир геджеде буюген ве бир геджеде гъайып олгъан осюмликке языкъсынасынъ.

¹¹ Я Мен яхшылыкъны яманлыкътан айырып оламагъан 120 бинъден зияде халкъы ве чокътан-чокъ айванлары олгъан буюк Ниневе шеэрине насыл аджынмайым?