Юнус 3 - Мукъаддес Китап

Юнус Аллагъа бойсуна

¹ РАББИ Юнускъа экинджи кере шай деди:

² – Тез буюк Ниневе шеэрине кет. Анда санъа берген хаберимни айт.

³ РАББИ айткъаны киби, Юнус Ниневе шеэрине ашыкъып кетти. Ниневе шеэри пек буюк шеэр эди. Бутюн шеэрни айланып чыкъмакъ ичюн, учь кунь керек эди.

⁴ Юнус шеэрге кирип, кунь бою шеэрде юрип олгъаны къадар юре ве бойле айта эди: – Къыркъ куньден сонъ Алла Ниневе шеэрини ёкъ этеджек!

⁵ Ниневелилер Аллагъа иман этип, бир шей ашамайджакъ-ичмейджеклерини илян эттилер, оларнынъ буюги-уфагъы эписи къаба токъулгъан басмадан урба кийдилер.

⁶ Хабер Ниневенинъ падишасына барып етти. О, тахтындан турып, урбаларыны чыкъарды, къаба токъулгъан басмадан урба кийди ве куль обасына отурды.

⁷ Сонъ падиша озь адындан ве буюк адамларынынъ адындан бойле илян этмеге буюрды: – Халкъ бир шей ашамасын-ичмесин. Айванлар, туварлар ве къой-эчкилер де бир шей ашамасын, отлакъкъа бармасын, сув ичмесин.

⁸ Эм адамлар, эм айванлар къаба токъулгъан басмадан урба кийсинлер ве гъайретнен ярдым сорап, Аллагъа ялварсынлар. Эр кес озь яман ёлундан чевирильсин ве озь акъсызлыгъыны къалдырсын.

⁹ Ким бильсин, бельки Алла къарарыны денъиштирир ве бизге языкъсыныр, Озь атешли гъазабыны бизден чевирир, ве биз эляк олмамыз.

¹⁰ Алла оларнынъ ишлерини, яман ёлларындан чевирильгенлерини корип, оларгъа эвельден айткъан фелякетни ёллайджагъына языкъсынды ве беляны ёлламады.