Юхан 8 - Мукъаддес Китап

Ороспулыкъ вакътында якъалангъан къадын

¹ Иса Зейтюн дагъына кетти.

² Саба эрте О, кене Сарай азбарына къайтып кельди. Онынъ алдына бутюн халкъ кельди. Иса отурып, адамларны огретмеге башлады.

³ Шу арада Къанун оджаларынен фериселер Исанынъ янына бир къадынны кетирдилер. Оны ороспулыкъ япкъан вакъытта якъалагъанлар. Къадынны ортагъа чыкъарып:

⁴ – Оджа! – дедилер. – Бу апай аиле садыкълыгъыны бозгъан вакъытта якъаланды.

⁵ Муса Къанунымызда бойле къадынларны ташнен урып ольдюрмеге буюргъан. Я Сен бунъа не айтарсынъ?

⁶ Бу суальни Исагъа илишмек ве къабаатламакъ ичюн бердилер. Иса эгилип, пармагъынен ерде бир шейлер язып башлады.

⁷ Олар бу акъта сорай бергенлери ичюн, Иса башыны котерип: – Аранъызда ким гунасыз олса, о, къадынгъа биринджи олып, таш атсын, – деди.

⁸ Сонъ кене эгилип, ерге язмакъны девам этти.

⁹ Олар бу лафны эшитип, бирер-бирер чыкъып кеттилер. Биринджи кеткенлер энъ къарт сойлары эди. Ахыр-сонъу Исанен ялынъыз ортада тургъан къадын къалды.

¹⁰ Иса башыны котерди де, къадындан башкъа ич кимсени корьмейип: – Эй, къадын! – деди. – Олар къайда? Сени ич кимсе къабаатламадымы?

¹¹ – Ич кимсе, эфендим! – деп джевап берди къадын. – Мен де сени къабаатламайым, – деди Иса. – Бар да, бундан сонъ даа гуна япма.

Иса – дюньянынъ ярыгъы

¹² Иса кене халкънен лаф этип: – Мен дюньянынъ ярыгъы олам. Ким Меним пешимден кетсе, къаранлыкъта юрмез, лякин онен аят ярыгъы оладжакъ, – деди.

¹³ Фериселер бунъа къаршы: – Сен Озюнъ Озюнъе шаатлыкъ япасынъ. Сенинъ шаатлыгъынъ акъикъий дегиль, – дедилер.

¹⁴ Иса бойле джевап берди: – Мен Озюме Озюм шаатлыкъ япсам да, меним шаатлыгъым акъикъийдир, чюнки Мен къайдан кельгенимни ве къайда кетеяткъанымны билем. Сиз исе Меним къайдан кельгенимни ве къайда кетеяткъанымны бильмейсиз.

¹⁵ Сиз тышкъы корюнишке бакъып суд этесиз; Мен исе ич кимсени суд этмейим.

¹⁶ Эгер Мен суд этсем де, адалетли суд этем, чюнки Мен ялынъыз дегилим, Мени ёллагъан Бабам Меннен.

¹⁷ Сизинъ Къанунынъызда язылгъан ки, эки адамнынъ шаатлыгъы акъикъийдир.

¹⁸ Мен Озюм Озюме шаатлыкъ этем, Мени ёллагъан Бабам да Манъа шаатлыкъ эте.

¹⁹ – Сенинъ Бабанъ къаерде? – деп сорадылар Исадан. О, джевап берип: – Сиз не Мени, не Бабамны таныйсыз. Эгер Мени таныгъан олсанъыз, Бабамны да таныр эдинъиз, – деди.

²⁰ Бу сёзлерни Иса Алланынъ Сарайы азбарында адамларны огреткен вакъытта, садакъа сандыгъы янында турып айтты. Оны ич кимсе якъаламады, чюнки Онынъ вакъты даа кельмеген эди.

«Мен бараджакъ ерге сиз барып оламайджакъсыз»

²¹ Иса оларгъа кене: – Мен якъында кетеджем. Сиз Мени къыдыраджакъсыз, амма гуналы олып оледжексиз. Мен бараджакъ ерге сиз барып оламайджакъсыз, – деди.

²² – Бельки О, Озюни ольдюрмеге истейми? «Мен бараджакъ ерге сиз барып оламайджакъсыз», – дей де, – деди озьара еудийлер.

²³ Иса оларгъа шойле деди: – Сиз ашагъыдансыз, Мен исе юкъарыданым. Сиз бу дюньядансыз, Мен исе бу дюньядан дегилим.

²⁴ Шунынъ ичюн: «Сиз гуналы олып оледжексиз», – дедим сизге. Мен – Одырым. Эгер бунъа инанмасанъыз, гуналы олып оледжексиз.

²⁵ – Я Сен кимсинъ? – деп сорадылар Исадан. Иса шойле деди: – Башындан сизге не айткъан олсам, айны О олам.

²⁶ Сизинъ акъкъынъызда айтмагъа ве суд этмеге чокъ шейим бар. Амма Мени Ёллагъан – акъикъийдир. Мен Ондан не эшиткен олсам, шуны дюньягъа бильдирем.

²⁷ Олар Иса Озь Бабасы акъкъында айткъаныны анъламадылар.

²⁸ Иса Озь сёзюни девам этти: – Инсан Огълуны юкъарыгъа котергенинъизде, биледжексиз ки, Мен – Барым ве Озь-Озюмден ич бир шей япмайым. Аксине, Бабам Манъа не огреткен олса, ойле де айтам.

²⁹ Мени Ёллагъан Озюмнен. О, Мени ялынъыз къалдырмагъан, чюнки Мен эр вакъыт О бегенген ишлерни япам.

³⁰ Иса бу сёзлерни айткъанда, Онъа чокъ адам иман этти.

Азат адамлар ве къуллар

³¹ Онъа иман эткен еудийлерге Иса шай деди: – Меним сёзюмнен яшай берсенъиз, сиз акъикъий шегиртлерсинъиз.

³² Акъикъатны биледжексиз, ве акъикъат сизни азат этеджек.

³³ – Биз Ибраимнинъ эвлятларымыз, – деп джевап берди олар. – Ич бир вакъыт ич кимсеге къул олмадыкъ. «Азат оладжакъсыз», – деп насыл айта билесинъ?

³⁴ – Сизге керчектен догърусыны айтам, – деди Иса. – Гуна япаяткъан эр бир адам гунанынъ къулудыр.

³⁵ Къул эвде омюр бою яшамай, огъул исе эр вакъыт яшай.

³⁶ Шунынъ ичюн, эгер Огъул сизни азат этсе, акъикъатен азат олурсыз.

³⁷ Ибраимнинъ эвлятлары олгъанынъызны билем. Амма Мени ольдюрмеге чаресини къыдырасыз, чюнки сиз Меним сёзюмни анълап оламайсыз.

³⁸ Мен Бабанен олгъан вакъытта нени корьген олсам, оны да айтам. Сиз исе озь бабанъыздан эшиткенлеринъизни беджересиз.

³⁹ Олар Исагъа джевап берип: – Бизим бабамыз – Ибраимдир, – дедилер. – Эгер сиз Ибраимнинъ балалары олса эдинъиз, Ибраимнинъ япкъан ишлерини япар эдинъиз, – деди Иса оларгъа.

⁴⁰ – Мен сизге Алладан эшиткен акъикъатны айтып берем, сиз исе шимди Мени ольдюрмеге чаресини къыдырасынъыз. Ибраим бойле шейлер япмай эди!

⁴¹ Сиз озь бабанъызнынъ ишлерини япасыз! – Биз ороспулыкътан догъмадыкъ да, бизим бир Бабамыз бар. О – Алладыр, – деп джевап бердилер Исагъа. О, оларгъа шойле деди:

⁴² – Эгер Бабанъыз Алла олса эди, Мени север эдинъиз. Мен Алладан чыкъып кельдим, Озь-Озюмден кельмедим, Мени О, ёллады.

⁴³ Айткъанларымны не ичюн анъламайсыз? Чюнки Меним сёзюмни эшитип оламайсыз.

⁴⁴ Сизинъ бабанъыз – Шейтандыр. Сиз озь бабанъызнынъ бутюн истеклерини беджермеге истейсиз. Шейтан башындан адам ольдюриджиси эди. О, акъикъатта яшамай, чюнки онда акъикъат ёкъ. Ялан айткъанда, озюне ярашкъан шей айта. О, яланджыдыр, яланнынъ бабасыдыр.

⁴⁵ Мен акъикъатны айткъаным ичюн, Манъа инанмайсыз.

⁴⁶ Къайсы биринъиз Мени бир гунада къабаатлап олур? Мен акъикъатны айтсам, не ичюн Манъа инанмайсыз?

⁴⁷ Ким Алладан олса, Алланынъ сёзлерини эшите. Сиз исе Алладан олмагъанынъыз ичюн, эшитмейсиз.

Иса Ибраим акъкъында

⁴⁸ Бунъа джевап берип, еудийлер: – Биз догърусыны айтамыз: Сен – самариелисинъ, ве Сени джин ургъан! – дедилер.

⁴⁹ – Мени джин урмады, – деди Иса. – Мен Бабамны урьмет этем. Сиз исе Мени урьмет этмейсиз.

⁵⁰ Мен Озь шуретимни къыдырмайым. Лякин Башкъасы бар, О шуретини къыдыра ве суд эте.

⁵¹ Сизге керчектен догърусыны айтам: ким Меним сёзюмни тутса, о, ич бир вакъыт олюмни корьмейджек.

⁵² – Энди биз билемиз ки, Сени джин ургъан! – деди еудийлер Онъа. – Ибраим ве пейгъамберлернинъ эписи ольдилер, Сен исе: «Ким Меним сёзюмни тутса, ич бир вакъыт олюмни сынап бакъмайджакъ», – дейсинъ!

⁵³ Я Сен бабамыз Ибраимден буюк оласынъмы? О, ольген, пейгъамберлер де ольгенлер! Сен Озюнъни ким деп саясынъ?

⁵⁴ Иса джевап берди: – Эгер Мен Озюмни Озюм шуретлесем, Меним шуретим боштыр. Мени Бабамнынъ Озю шуретлей. Сиз онъа «Алламыз» дейсиз.

⁵⁵ Амма Оны ич бир вакъыт бильмединъиз. Мен исе Оны билем. Эгер «Оны бильмейим», – десем, сизге ошагъан яланджы олур эдим. Амма Мен Оны билем ве Онынъ Сёзюни тутам.

⁵⁶ Бабанъыз Ибраим Меним кунюмни кореджегини билип, пек къувангъан эди. Оны корип, севинген.

⁵⁷ – Сен даа элли яшына биле кирмединъ де! Ибраимни насыл этип корьдинъ? – деди еудийлер Онъа.

⁵⁸ Иса оларгъа: – Сизге керчектен догърусыны айтам: Ибраим даа олмаздан эвель, Мен Барым, – деди.

⁵⁹ О вакъыт олар, Исагъа атмакъ ичюн къолларына таш алдылар. Лякин Иса гизленип, Сарайдан чыкъты.