Юхан 1 - Мукъаддес Китап

Аят Сёзю

¹ Башта Сёз бар эди, ве Сёз Алланен бирликте эди, ве Сёзнинъ Озю – Алла эди.

² О башта Алланен бирликте эди.

³ Эр бир шей Онынъ ярдымынен яратылгъан эди, ич бир яратылгъан шей Онсуз яратылмагъан эди.

⁴ Онда омюр бар эди, ве бу омюр инсанларгъа ярыкъ эди.

⁵ Ярыкъ къаранлыкъта парылдай. Къаранлыкъ исе ярыкъны къаплап оламады.

⁶ Куньлернинъ биринде бир адам пейда олды. Оны Алла ёллагъан эди. Ады Ягъядыр.

⁷ Ягъя, адамларнынъ эписи онынъ ярдымынен имангъа кельсин деп, ярыкъ акъкъында шаатлыкъ этмеге кельди.

⁸ О озю ярыкъ дегиль эди, амма ярыкъ акъкъында шаатлыкъ этмек ичюн кельди.

⁹ Адамларнынъ эписини ярыкълатаджакъ акъикъий ярыкъ исе дюньягъа келеята эди.

¹⁰ О, дюньяда бар эди. Дюнья Онынъ ярдымынен яратылгъан олса да, Оны танымады.

¹¹ О, Озюнъкилерине кельди, лякин Озюнъкилери Оны къабул этмеди.

¹² Оны къабул эткенлерге исе, – Адына иман эткенлернинъ эписине, – О, Алланынъ эвляды олмакъ чаресини берди.

¹³ Олар не къарындан, не бедений истек ичюн, не акъайнынъ къарары ичюн догъдылар. Лякин олар Алладан догъды.

¹⁴ Сёз джан-тен олды ве бизим арамызда яшап башлады. Биз Онынъ шерефли ишлерини корьдик, Бабасынынъ бирден-бир Олгъанынынъ шерефли ишлерини. О, яхшылыкъкъа ве акъикъаткъа толу эди.

¹⁵ Ягъя О акъкъында шаатлыкъ эте ве къычырып айта эди: – Мен: «Меним артымдан Келеяткъан менден буюк, чюнки О менден эвель бар эди», – дей эдим. Буны мен бу адам акъкъында айттым.

¹⁶ Онынъ ачыкъ къоллулыгъындан биз эпимиз яхшы бахшышлар бир-бири артындан алдыкъ.

¹⁷ Алла Озь Къануныны Мусанен берген эди, эйилигини ве акъикъатыны исе Иса Месихнен ачып косьтерди.

¹⁸ Ич кимсе ич бир вакъыт Алланы корьмеген; тек Бабасына энъ якъын, бирден-бир Алла, О, Озю Оны танытты.

Сувгъа Батырып Чыкъарыджы Ягъянынъ шаатлыгъы

¹⁹ Мына Ягъянынъ шаатлыгъы. Еудийлер Ерусалимден руханийлер ве левийлилерни ёллап, Ягъядан: – Сен кимсинъ? – деп сорадылар.

²⁰ Ягъя джеваптан къачмады. О, ачыкъ-айдын айтты: – Мен Месих дегилим.

²¹ Олар ондан: – Ойле олса, сен Ильяс оласынъмы? – деп сорадылар. – Ёкъ, мен о дегилим! – деди о. – Анавы Пейгъамберсинъми? – Ёкъ! – деп джевап берди о.

²² – Ахыр-сонъу, сен кимсинъ? Бизни ёллагъанларгъа джевап бермек керекмиз. Сен озюнъ акъкъынъда не айтасынъ? – деп сорадылар.

²³ Ешая пейгъамбернинъ айткъаны киби, Ягъя шай деди: – Раббининъ кечеджек ёлуны тюм-тюз этинъиз, – деп, сахрада бир сес къычыра. Мен бу сес олам.

²⁴ Ягъягъа ёлланылгъанларнынъ арасында фериселер бар эди.

²⁵ Олар Ягъядан: – Эгер сен не Месих, не Ильяс, не Анавы Пейгъамбер олсанъ, не ичюн халкъны сувгъа батырып чыкъарасынъ? – деп сорадылар.

²⁶ Ягъя оларгъа джевап берип: – Мен адамларны сувгъа батырып чыкъарам. Лякин аранъызда сизлерге белли олмагъан бириси бар.

²⁷ О, меним артымдан келеята. Мен Онынъ аякъкъапынынъ багъыны чезмеге биле ляйыкъ дегилим, – деди.

²⁸ Бу шейлер Бетания еринде, Иордан озенининъ ялысында олды. Ягъя анда адамларны сувгъа батырып чыкъара эди.

Алланынъ Къозусы

²⁹ Эртеси куню Ягъя Исанынъ якъынлашкъаныны корип, шойле деди: – Мына Алланынъ Къозусы! О, Озюне дюньянынъ гунасыны ала.

³⁰ «Артымдан келеяткъан Акъай менден буюк, чюнки О менден эвель бар эди», – Онынъ акъкъында айта эдим.

³¹ Мен Оны танымай эдим, лякин О, Исраильге ачылсын деп, мен адамларны сувгъа батырып чыкъармагъа кельдим.

³² Сонъ Ягъя шойле шаатлыкъ берди: – Мен корьдим ки, коклерден гогерджин киби, Рух энди ве Онынъ устюне къонды.

³³ Мен Оны танымай эдим. Лякин адамларны сувгъа батырып темизлемек ичюн мени Ёллагъан: «Рух кимнинъ устюне энеяткъаныны корьсенъ, Мукъаддес Рухнен Темизлейиджи Одыр», – деген эди манъа.

³⁴ Энди мен корьдим ве шаатлыкъ эттим: мына бу Адам – Алланынъ Огълудыр.

Исанынъ биринджи шегиртлери

³⁵ Эртеси куню Ягъя эки шегиртинен берабер кене шу ерде турмакъта эди.

³⁶ Кечип кетеяткъан Исагъа дикъкъатнен бакъып: – Мына Алланынъ Къозусыдыр! – деди.

³⁷ Эки шегирт Ягъянынъ бу сёзлерини эшитип, Исанынъ артындан кеттилер.

³⁸ Иса айланып, артындан кельгенлерни корьди ве олардан: – Сизлерге не керек? – деп сорады. – Равви, сен къаерде яшайсынъ? – деди олар. (Равви – «Оджам» демектир.)

³⁹ – Келип бакъынъыз, – деди Иса. Саат дёрт къарарларында эди. Олар барып, Исанынъ яшагъан ерини корьди ве шу куню Онен къалдылар.

⁴⁰ Ягъянынъ Иса акъкъында айткъаныны эшиткен ве Онынъ артындан кельген эки акъайдан бири, Симон Пётрнынъ къардашы Андрей эди.

⁴¹ О, биринджиден агъасы Симонны тапа да, онъа: «Биз Месихни таптыкъ», – дей. (Месих – «Христос» демектир.)

⁴² Андрей агъасыны Исанынъ алдына алып кельди. Иса онъа дикъкъатнен бакъып: – Сен Юхан огълу Симонсынъ, энди адынъ Кифа оладжакъ, – деди. (Кифа – «Пётр» демектир.)

Иса Филипни ве Натанельни чагъыра

⁴³ Эртеси куню Иса Галилеягъа бармагъа истеди. Филипни тапып, онъа: «Айды, юр меннен!» – деди.

⁴⁴ Филип Бетсайда шеэринден, Андрей ве Пётр яшагъан еринден эди.

⁴⁵ Филип барып Натанельни тапты, онъа: – Биз Муса Къанунда, башкъа пейгъамберлер де язгъан адамны таптыкъ. О адам – Юсуф огълу назаретли Иса, – деди.

⁴⁶ – Назарет шеэринден яхшы бир шей чыкъар экенми? – деп сорады Натанель ондан. – Барып озюнъ бакъ! – деди онъа Филип.

⁴⁷ Иса, Натанельнинъ Онъа якъынлашкъаныны корип: – Бакъынъыз, мына ич айнеджиликни бильмеген акъикъий исраиллидир! – деди.

⁴⁸ Натанель Исадан: – Сен мени къайдан билесинъ? – деп сорады. – Филип сени чагъырмаздан эвель, Мен сени инджир тереги тюбюнде олгъанынъны корьдим, – деп джевап берди Иса.

⁴⁹ О вакъыт Натанель: – Равви, Сен Алланынъ Огълусынъ, Исраильнинъ Падишасысынъ! – деди.

⁵⁰ Иса онъа джевап берип: – Мен санъа: «Сени инджир тереги тюбюнде корьдим», – дегеним ичюн инанасынъмы? Сен бундан буюк ишлерни кореджексинъ! – деди.

⁵¹ Сонъ онъа: – Сизлерге керчектен догърусыны айтам: коклернинъ ачылгъаныны ве Алла мелеклерининъ Инсан Огълуна тюшкенлерини ве Ондан котерильгенлерини кореджексиз, – деди.