Узеир 5 - Мукъаддес Китап

Ишлер гъайрыдан башлана

¹ О заман Хагъгъай пейгъамбер ве Иддонынъ огълу Зекерья пейгъамбер Ехудада ве Ерусалимде яшагъан ехудалыларгъа Исраильнинъ Алласы РАББИ Адынен пейгъамберлик япып башладылар.

² Бундан сонъ Шеалтиэлнинъ огълу Зеруббавел ве Ёцадакънынъ огълу Ешуа барып, Ерусалимдеки Алланынъ Эвини кене къурып башладылар. Алланынъ пейгъамберлери оларнен берабер олып, оларгъа ярдым эте эдилер.

³ Шу вакъыт Фират дерьясынынъ о бир тарафындаки виляетнинъ акими Таттенай ве Шетар-Бознай озь аркъадашларынен келип, олардан: – Шу эвни къурмагъа ве диварларыны тиклемеге сизге ким разылыкъ берди? – деп сорадылар.

⁴ Сонъ биз оларгъа бинаны къургъан адамларнынъ адларыны айттыкъ.

⁵ Амма оларнынъ Алласынынъ козьлери Ехуданынъ акъсакъалларынен эди, ве Дарьявешке хабер ёлланылып, ондан мектюпнен джевап кельмегендже, оларгъа кимсе кедер этмеди.

Дарьявеш падишагъа ёллангъан шикяет

⁶ Озеннинъ о бир тарафындаки виляетнинъ акими Таттенай ве Шетар-Бознай озь аркъадашларынен, озеннинъ о бир тарафындаки виляетнинъ башлыкъларынен берабер Дарьявеш падишагъа ёллагъан мектюпнинъ копиясы бойле эди.

⁷ Олар ёллагъан мектюпте ашагъыдакилер язылгъан эди: «Дарьявеш падишагъа чокъ-чокъ селямлар!

⁸ Падишагъа белли олсун ки, биз Ехуда виляетине, улу Алланынъ Эвине баргъан эдик. Эв буюк ташлардан къурула, диварларына тереклер къоюла. Къуруджылыкъ ишлери гъайретнен япыла ве онъ келелер.

⁹ Бизлер оларнынъ акъсакъалларындан бойле сорадыкъ: “Сизлерге бу эвни къурмагъа ве бу диварларны пекитип битирмеге ким разылыкъ берди?”

¹⁰ Бундан гъайры, оларнынъ башлыкъларынынъ адларыны язмакъ ве санъа бильдирмек ичюн, оларнынъ адларыны да сорадыкъ.

¹¹ Олар бизге шойле джевап бердилер: “Биз – коклернинъ ве ернинъ Алласынынъ къулларымыз. Эвель-эзельден къурулгъан Эвни гъайрыдан къурамыз. Исраильнинъ улу падишасы оны мында къурды.

¹² Бизим баба-деделеримиз коклернинъ Алласыны ачувландыргъан сонъ, О, оларны къасдийли Невукъаднеццаргъа, Вавилон падишасынынъ къолуна берди. О, бу Эвни ёкъ этти, халкъны исе Вавилонгъа сюргюн этти.

¹³ Амма Вавилон падишасы Кореш биринджи йыл падишалыкъ япкъанда, шу Алланынъ Эвини къурмагъа разылыкъ берди.

¹⁴ Бундан да башкъа, Невукъаднеццар Алланынъ Эвиндеки алтын ве кумюш савутларны Ерусалим Сарайындан алып чыкъкъан ве Вавилон сарайына кетирген эди. Кореш падиша исе бу савутларны Вавилон сарайындан чыкъарды ве оларны сайып, Шешбаццаргъа, озю къойгъан виляет акимине берди

¹⁵ ве онъа шойле деди: ‘Шу савутларны ал да, оларны Ерусалим Сарайына алып бар. Алланынъ Эви озь еринде къурулсын’.

¹⁶ Бойлеликнен, шу Шешбаццар кельди ве Ерусалимдеки Алланынъ Эвине темель къойды. Шу вакъыттан берли о эв къурула ве аля даа къурулып битмегендир”.

¹⁷ Энди падишанынъ истеги олса, падишанынъ хазине эвинде, анда Вавилонда бакъсынлар: Кореш падиша Ерусалимдеки Алланынъ Эвини къурмагъа разылыкъ эткени догъру экенми? Бунынъ акъкъында падишанынъ истегини бизге де бильдирсинлер».