Цефанья 3 - Мукъаддес Китап

Ерусалимнинъ гунасы ве халкънынъ багъышланувы

¹ Пис, арамлангъан шеэрге, башкъаларны эзиетлеген шеэрге беля олсун!

² О, сёз динълемей, тенбие алмай, РАББИсине ишанмай, Алласына якъынлашмай.

³ Онынъ башлыкълары – окюрген арсланлар, онынъ къадылары – акъшам авгъа чыкъкъан къашкъырлар киби, сабагъадже ич бир шей къалдырмай.

⁴ Онынъ пейгъамберлери – тюшюнджесиз ве ишанчсыз адамлар. Руханийлери исе азиз шейлерни арамлай, Къанунны бозалар.

⁵ Онынъ ичиндеки РАББИ адалетлидир. О, акъсызлыкъ япмаз. Эр саба О, Озь догърулыгъыны косьтере. Яман ишлерни япкъанлар исе утанмаз.

⁶ Мен халкъларны ёкъ эттим, оларнынъ къалелерини йыкътым, сокъакъларыны бом-бош эттим, энди кимсе шу сокъакълардан юрмей. Оларнынъ шеэрлери виран этильди, бакъымсыз олды, анда яшагъан адам къалмады.

⁷ Мен: «Олар мытлакъа Менден къоркъаджакъ, тенбие аладжакълар, – дедим. – О заман эвлери йыкъылмаз, Мен тайинлеген беля башларына тюшмез». Амма олар эр бир ишлеринде гъайретнен яманлыкъ яптылар.

⁸ – Шунынъ ичюн энди Мени бекленъиз! – дей РАББИ. – Шу куню Мен шаат оларакъ тураджагъым. Меним къарарыма коре, халкълар топланаджакъ, падишалыкълар чагъыртыладжакъ, ве бутюн Меним гъазабым, къызгъын ачувым оларнынъ башына тюшеджек. Меним гъазабым ичюн чыкъкъан атеш бутюн ер юзюни ашайджакъ.

⁹ О вакъыт Мен кене халкъларгъа темиз тиллерни берерим, ве оларнынъ эписи РАББИнинъ Адыны чагъыраджакъ, бирликте Манъа хызмет этеджек.

¹⁰ Хуш улькесиндеки озенлернинъ о бир тарафындан Манъа ибадет этеджек адамлар, дагъытылгъан балаларым Манъа бахшышлар кетиреджек.

¹¹ О куню сен Манъа къаршы япкъан яманлыкъларынънен озюнъни масхара этмейджексинъ. Мен сенинъ аранъдан къопай ве бурун котерген эр бир адамны узакълаштыраджагъым. Сен Меним мукъаддес дагъымда башкъа озюнъни юксек тутмайджакъсынъ.

¹² Амма тек саде ве алчакъгонъюлли халкъны сагъ къалдыраджагъым, олар РАББИге ишанып яшайджакъ.

¹³ Къалгъан исраиллилер акъсызлыкъ этмейджек, ялан айтмайджакъ, оларнынъ арасында алдаткъан агъыз олмайджакъ. Олар, къойлар киби, тынч-аман яшайджакълар ве раатланаджакълар; оларны раатсызлагъан бири олмайджакъ.

Эй, Исраиль, къуван!

¹⁴ Сион къызы, къуван! Исраиль, севин! Ерусалим къызы, джан-юректен къуванып шенълен!

¹⁵ РАББИ санъа къаршы чыкъаргъан къарарыны четке ташлады, душманынъны къувалап йиберди! Исраильнинъ падишасы олгъан РАББИ сеннен, энди сен яманлыкъ бир даа корьмейджексинъ!

¹⁶ О куню Ерусалимге: «Къоркъма, Сион! Рухтан тюшме! – дейджеклер.

¹⁷ – Сенинъ Алланъ РАББИ сеннен, Онынъ сени къуртармагъа кучю бар. О, сен ичюн къуванаджакъ, Озь севгисинен сени тынчландыраджакъ, пек къычырып санъа севинеджек».

¹⁸ – Байрам куньлерини сагъынгъанларны Мен топлайджагъым, энди Мен сиз ичюн масхаралыкъ ве агъырлыкъ олгъан гъамны алып четке ташлайджагъым.

¹⁹ О вакъыт Мен сени хорлагъанларнынъ эписинден акъкъыны аладжагъым, топалларны къуртараджагъым, дагъылгъан адамларны топлайджагъым. Оларны масхара эткен ерде энди оларны урьмет этеджеклер ве юксельтеджеклер.

²⁰ О заман Мен сизни топлайджагъым, арткъа къайтараджагъым. Сизинъ козьлеринъиз огюнде сюргюн этильген адамларынъызны къайтараджагъым, эписи халкълар арасында сизни намлы ве урьметли этеджегим, – дей РАББИ.