Сырларнынъ ачылувы 22 - Мукъаддес Китап

Яшайыш озени

¹ Мелек манъа буллюр киби тыныкъ яшайыш озенини косьтерди. О, Алланынъ ве Къозунынъ тахтындан чыкъа

² ве шеэрнинъ баш сокъагъындан акъаята эди. Озеннинъ о тарафында да, бу тарафында да бир яшайыш тереги бар эди. Эр айда, йылда он эки кере бу терек мейва бере, терекнинъ япракълары халкъларгъа шифа бермек ичюн эди.

³ Ич бир арам, Алланынъ лянети устюнде олгъан шей анда къалмайджакъ, лякин шеэрде Алланынъ ве Къозунынъ тахты оладжакъ, ве Онынъ къуллары Онъа хызмет этеджеклер.

⁴ Адамлар Онынъ бетини кореджек, ве Онынъ Ады оларнынъ манълайларында языладжакъ.

⁵ О ерде гедже олмайджакъ, лампат ярыгъы да, кунеш ярыгъы да керек олмайджакъ. Оларгъа Рабби-Тааля ярыкъ береджек, ве олар эбедиен падишалыкъ япаджакълар.

Иса келеята

⁶ Мелек манъа шойле деди: – Бу сёзлер догъру ве акъикъийдир. Якъын арада оладжакъ шейни къулларына бильдирмек ичюн, азиз пейгъамберлерге Озь Рухуны берген Рабби-Тааля Озь мелегини ёллады.

⁷ – Мына, Мен тезден келеджегим! Не де бахтлыдыр бу китапнынъ пейгъамберлик сёзлерини акъылда туткъан адам!

⁸ Мен, Юхан, буны корьдим ве эшиттим. Буны корип эшиткенимде, шу шейлерни манъа косьтерген мелекнинъ аякъларына йыкъылып, ибадет этмеге истедим.

⁹ Амма о манъа: – Ёкъ, буны япма! Мен, сен киби, пейгъамбер къардашларынъ ве бу китапнынъ сёзлерини акъылда туткъанлар киби, Алланынъ бир къулум. Аллагъа ибадет эт! – деди.

¹⁰ Сонъ манъа даа бойле деди: – Бу китапнынъ пейгъамберлик сёзлерине печат къойма, оларны сакълама. Вакъыт аз къалды.

¹¹ Инсафсыз адам яманлыкъ япа берсин, арам адам арамлыкъ япа берсин. Инсафлы догъру иш япсын, азиз адам азиз олып къалсын.

¹² – Мына, Мен тезден келеджегим, береджек акъкъым ве джезам Озюмнен. Эр кимге ишлерине коре береджегим.

¹³ Мен Альфа ве Омега, Биринджи ве Сонъки, эр шейнинъ эм Башы, эм Сонъудырым.

¹⁴ Не къадар бахтлыдыр урбаларыны ювгъанлар! Оларнынъ шеэр араба къапуларындан кирмеге ве яшайыш тереги мейвасындан ашамагъа акъкъы бар!

¹⁵ Тышарыда исе пис шейлерни япкъан адамлар, джадылар, ороспулар, адамларны ольдюргенлер, путперестлер, яланны севген ве ялан айткъанлар къаладжакълар.

¹⁶ – Мен, Иса, иманлылар джемиетлериме бу хаберни айтмагъа сизге Озь мелегимни ёлладым. Мен – Давутнынъ тамырым ве несилим, ярыкъ танъ йылдызым.

¹⁷ Рух ве келин: – Кель! – дейлер. Эшиткен адам да: – Кель! – десин. Сувсагъан адам кельсин, истеген адам яшайыш сувуны бедава алсын.

¹⁸ Бу китапнынъ пейгъамберлик сёзлерини эшиткен эр бир адамгъа бойле бильдирем: ким оларгъа бир шей къошса, Алла онъа бу китапта язылгъан беляларны къошаджакъ.

¹⁹ Ким бу китаптаки пейгъамберлик сёзлеринден бир шейни алып ташласа, Алла ондан бу китапта язылгъан яшайыш терегинден ашамагъа ве мукъаддес шеэрде яшамагъа акъкъыны алып ташлайджакъ.

²⁰ Бу шейлерни хабер эткен: – Эбет, Мен тезден келеджегим! – дей. Амин! Кель, Рабби Иса!

²¹ Рабби Исанынъ эйилиги эпинъизнен олсун!